Εντός της εβδομάδας αναμένεται στο εργοστάσιο της Νέας Καρβάλης, ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων, Γιάννης Τσάρας.
Μαζί με το Διονύση Μπεχράκη που κι αυτός θα έρθει στο εργοστάσιο, έχουν προγραμματισμένο ραντεβού με το σωματείο των εργαζομένων.
Το ραντεβού είναι άγνωστο πότε ακριβώς θα γίνει. Υπάρχει από πλευράς του σωματείου ενδεικτική ημερομηνία, που αφορά την αυριανή μέρα.
Χθες και σήμερα οι κύριοι Μπεχράκης και Τσάρας, βρισκόταν στη Θεσσαλονίικη, για να παρακολουθήσουν συνέδριο του περιοδικού Economist, που αφορά την ελληνική προεδρία και την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Τηλεφωνικά μιλήσαμε χθες με τον κ. Γιάννη Τσάρα. Λίγο πολύ μεταφέραμε σε αυτόν τα ερωτήματα, την αγωνία, τις απορίες όλων όσων εργάζονται στο εργοστάσιο της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων. Ο Γ. Τσάρας υποσχέθηκε πληρωμές στην σωστή ώρα και για τους συνταξιούχους και για τους εργαζομένους, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η δύσκολη περίοδος των δύο πρώτων μηνών του 2014, έχει περάσει.
Η είδηση από τη συνέντευξη του κ. Τσάρα δεν υπάρχει. Το εργοστάσιο ναι μεν συνεχίζει να πωλείται, αλλά όπως δηλώνει προς το παρόν δεν υπάρχει αξιόπιστη πρόταση.
Ο Γ. Τσάρας για μία ακόμη φορά συνδέει το μέλλον του εργοστασίου, το οποίο εμπιστεύεται πλήρως με δύο καίρια πολιτικά ζητήματα, που αφορούν όχι την εταιρία, ούτε τους εργαζόμενους, αλλά την κυβερνητική πολιτική.
-Την κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το φυσικό αέριο και
-Την μείωση της τιμής του φυσικού αερίου, όταν αυτό αγοράζεται από βιομηχανίες, μέσω της ΔΕΠΑ.
Όλη η συνέντευξη του κ. Τσάρα, είναι η ακόλουθη:
ΕΡ: Κύριε Τσάρα, πότε θα γίνει η συνάντηση με το σωματείο κι αν θα τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα, όπως το μάθαμε από το σωματείο, ότι το ραντεβού θα γίνει αύριο Τετάρτη;
ΑΠ: «Ουδέποτε είπαμε, οπωσδήποτε Τετάρτη. Είπα μες στην εβδομάδα. Όταν μίλησα με τον κ. Τσιμενίδη, είχα πει μέσα στην εβομάδα κι αμέσως μετά την Τρίτη, γιατί μέχρι την Τρίτη, θα βρίσκομαι σ΄ ένα συνέδριο στη Θεσσαλονίκη».
ΕΡ: Θα είστε μαζί με τον κ. Μπεχράκη;
ΑΠ: «Κατά πάρα πιθανότητα μαζί με τον κ. Μπεχράκη».
ΕΡ: Η αλήθεια είναι πως δεν έρχεστε συχνά στο εργοστάσιο, όπως παλιά κι αυτό δημιουργεί κάποια προβλήματα;
ΑΠ: «Γιατί να δημιουργεί προβλήματα; Υπάρχει εντεταλμένος αναπληρωτής μου, ο οποίος έχει όλη τη δυνατότητα. Επικοινωνούμε καθημερινά και επιλύουμε τα προβλήματα – όσα προβλήματα υπάρχουν – δεδομένου ότι έχουμε αναλάβει επιπρόσθετα και το εμπορικό κομμάτι στην Αθήνα και προσπαθούμε – βεβαίως με όλα τα υπόλοιπα (ΔΕΠΑ κ.λ.π.) – να είμαστε…»
ΕΡ: Οι εργαζόμενοι αισθάνονται λίγο απομονωμένοι… και είναι και η καθυστέρηση των πληρωμών, που επιβαρύνει την κατάσταση;
ΑΠ: «Κατά την άποψή μου αυτό γίνεται σε όλη τη βιομηχανία της χώρας. Λοιπόν, πρωτίστως προσπαθούμε να είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας με τους εργαζόμενους. Εξ αιτίας του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου, που είναι οι πλέον δύσκολοι μήνες του χρόνου, μείναμε κατά έναν μήνα ουσιαστικά, πίσω. Αυτή τη στιγμή κινούνται και θα καλυφθεί οπωσδήποτε εντός των επόμενων ημερών, ώστε να φτάσουμε στο σημείο στο να είμαστε πάντοτε επίκαιροι στις πληρωμές».
ΕΡ: Η συνεργασία με τη ΔΕΠΑ πως εξελίσσεται;
ΑΠ: «Με τον ίδιο τρόπο, όπως ήταν και στον προηγούμενο χρόνο. Θα έλεγα ομαλή, με κάποιες πιθανώς μικροεντάσεις όταν η άμεση καταβολή του χρήματος, την ημέρα που χρειάζεται. Κατά τα λοιπά έχουμε μία πολύ καλή σχέση. Προσπαθούμε να την προάγουμε για το καλό του εργοστασίου. Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι αν έχουμε καλή σχέση… το μεγάλο πρόβλημα είναι να μειωθεί η τιμή του φυσικού αερίου, διότι η Χαλυβουργική έκλεισε, τα λοιπά εργοστάσια κλείνουν και εμείς την κρατούμε με νύχια και με δόντια και δεύτερον ο ειδικός φόρος κατανάλωσης ο οποίος επεβλήθη οριζόντια στο φυσικό αέριο, με 15% επί της τιμής και πρέπει – όχι κατά την άποψή μου – αλλά κατ΄ αντικειμενικό λόγο να μηδενισθεί».
ΕΡ: Έχετε υποσχέσεις από την κυβέρνηση ότι θα γίνουν και τα δυο ή ένα από αυτά;
ΑΠ: «Βεβαίως . Το πρώτο, δηλαδή η μείωση της τιμής του φυσικού αερίου, ως γνωστόν γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση κι από την ΔΕΠΑ την ίδια – κυρίως όμως από την κυβέρνηση – να μειώσουν την τιμή εισόδου του φυσικού αερίου κι επομένως να το εκμεταλλευτούμε κι εμείς. Αυτό λοιπόν κάποια στιγμή εντός των επόμενων ημερών – υποθέτω – να γίνει. Θ΄ ανακοινωθεί. Οι συζητήσεις με την Gazprom έχουνε προχωρήσει πολύ.
Όσον αφορά στο 2ο έχουμε συνεχώς θετικές υποσχέσεις ότι θα μηδενισθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης. Άλλωστε κι η ντιρεκτίβα η Ευρωπαίκή το επιβάλει. Υπάρχει ντιρεκτίβα, 2003/96, η οποία επιβάλλει αυτό. Λέει μάλιστα χαρακτηριστικά ότι ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο φυσικό αέριο, μπαίνει όταν το φυσικό αέριο χρησιμοποιείται είτε για καύση κινητήρων, είτε για θέρμανση κ.λ.π.»
ΕΡ: Το εργοστάσιο, η εταιρία πωλείται, όπως ακούσαμε κατά το παρελθόν;
ΑΠ: «Εάν υπάρξει σοβαρή πρόταση από ανθρώπου οι οποίοι ασχολούνται με το αντικείμενο, διότι αυτός είναι ο στόχος, να παραμείνει το εργοστάσιο στο αντικείμενο του λιπάσματος, του οποίου προϊόντος μας, η ποιότητα είναι εξαιρετική, κι αυτό αποδεικνύεται από τα ις εξαγωγές που έχουμε, σε χώρες ευρωπαϊκές, δε μιλώ σε τριτοκοσμικές, λοιπόν εφόσον υπάρξει μία σοβαρή πρόταση, βεβαίως και θ΄ αξιολογηθεί με τον τρόπο που πρέπει, ώστε εάν καταλήξει σε τέτοιο αποτέλεσμα θα πωληθεί σε κάποιους τέτοιους ανθρώπους, που ξέρουν και θα συνεχίσουν αυτή τη δουλειά. Αυτή τη στιγμή πάντως δεν υπάρχουνε σοβαρές προτάσεις».
ΕΡ: Πιστεύετε ότι θ΄ αποφυλακισθεί ο βασικός μέτοχος κι αυτό θα επηρεάσει θετικά τη βιομηχανία, ή είναι κάτι που δε συνδέεται άμεσα;
ΑΠ: «Εγώ είμαι ένας εκτελεστικός γενικός διευθυντής, δεν γνωρίζω και δεν ασχολούμαι με τα θέματα του μετόχου, εάν είναι ο μέτοχος αυτός, ποια εταιρία είναι από πίσω κ.λ.π. Σε καμιά περίπτωση δεν συνδέουμε τη λειτουργία του εργοστασίου με το θέμα αυτό που θέσατε».
ΕΡ: Οι εργαζόμενοι περιμένουν συγκεκριμένα νέα από εσάς, συγκεκριμένα πράγματα για να είναι κι αυτοί αισιόδοξοι. Σας «κατηγορούν» ότι όποτε τους συναντάτε, μιλάτε γενικώς κι αορίστως. Τι έχετε να πείτε;
ΑΠ: «Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι εργαζόμενοι, οι οποίοι τα λένε αυτά. Εννοείτε το σωματείο;»
ΕΡ: Ναι.
ΑΠ: «Δε νομίζω ότι είναι έτσι και δε νομίζω ότι όλο το σωματείο έχει την ίδια άποψη. Πιθανόν να υπάρχουν κάποιες… δύο παραφωνίες. Σε κάθε περίπτωση σας λέγω ότι όποτε βρισκόμαστε λέμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Υπάρχουν δύο δρόμοι για την εταιρία. Ο πρώτος δρόμος είναι να βρεθεί αγοραστής. Είναι δύσκολο για διάφορους λόγους. Ακόμη – ακόμη και το ελληνικό – αυτή τη στιγμή – πρόβλημα, δεν επιτρέπει αυτή τη στιγμή πώληση μιας τέτοιας μεγάλης εταιρίας με όλα τα προβλήματα που έχει. Η δεύτερη περίπτωση είναι ο ανηφορικός δρόμος, πιο δύσκολος, όπου με όλες αυτές «τις στερήσεις» προσπαθούμε σιγά – σιγά να ξαναβάλουμε σε ανάπτυξη την ετιαρία. Η εταιρία τον τελευταίο χρόνο έχει αυξήσει την παραγωγή της. Έχει βγει πολύ δυναμικά στις εξαγωγές. Πάνω από το 52% και το παραγόμενο υλικό πηγαίνει σε χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Γαλλία, εν μέρει Γερμανία (όταν το εκεί εργοστάσιο είχε πρόβλημα και δε μπορούσε να παράγει). Κατά συνέπεια αυτά συζητούμε με τους εργαζόμενους, πως θα προχωρήσουμε στο επόμενο χρονικό σημείο, να είναι πολύ ισχυρή…»
ΕΡ: Εσείς απ΄ ότι καταλαβαίνουμε την πιστεύετε αυτή την ανηφορική διαδρομή;
ΑΠ: «Βεβαίως την πιστεύω, αλλιώς δεν θα ήμουν κοντά. Από την πρώτη στιγμή που ήρθα πίστεψα… Έχουμε ένα εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό στην Καβάλα. Εξαιρετικό σας το ξαναλέω. Ακόμη και το σωματείο είναι ώριμο. Από τα πλέον ώριμα, που έχω γνωρίσει. Κι έχω ασχοληθεί με αρκετά σωματεία στο παρελθόν. Νομίζω ότι χωρίς κορώνες και να βιαζόμαστε να γίνονται ορισμένα πράγματα, πιστεύω ακράδαντα, πως έχουμε τη δυνατότητα και τις παραγωγές μας να αυξήσουμε και το εργοστάσιο να ξαναπάρει εμπρός με δυναμικό τρόπο και να βοηθήσει…»
ΕΡ: Στους πρόσφατους συνταξιούχους τι έχετε να πείτε κύριε Τσάρα;
ΑΠ: «Κι αυτοί μπήκανε σ΄ ένα πρόγραμμα και θ΄ αρχίσουνε κανονικά να πληρώνονται. Θέλει λίγο υπομονή… Είναι τόσα πολλά, αυτά τα μη παραγωγικά χρήματα, που χρειάζεται να δοθούν εδώ κι εκεί, που βέβαια απορρέουν από κανονισμούς κι επομένως δεν μπορεί η εταιρία ν΄ αρνείται να τα δώσει όλα. Απλά χρειάζεται λίγο υπομονή… λίγο υπομονή. Τίποτα παραπάνω».
ΕΡ: Υπομονή μέχρι πότε;
ΑΠ: «Κανονικά. Ας πούμε σε μερικούς μήνες. Υπήρχε υπομονή των μερικών μηνών, έστω και με τα μικροπαρατράγουδα κι από δω και πέρα αρχίζουν και κατατίθενται τα ποσά που χρειάζεται προκειμένου σιγά – σιγά να πληρώνονται όλοι».
ΕΡ: Δηλαδή εάν το συγκεκριμενοποιήσουμε στο πως πληρώνει η εταιρία τους εργαζόμενους της και τους συνταξιούχους της λέτε, πως το δύσκολο πέρασε. Από δω και πέρα η εταιρία θα δείξει μεγαλύτερη συνέπεια;
ΑΠ: «Σαφέστατα ναι. Σαφέστατα ναι. Κατ΄ αρχάς με τους εργαζόμενους ουδέποτε υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει μόνο σ΄ αυτούς τους δύο μήνες, μείναμε ένα μήνα πίσω, τίποτα παραπάνω. Είναι απαράδεκτο αυτό να λέγεται, όταν – μην πω όνομα – βιομηχανίες της Θεσσαλονίκης, έχουνε τέσσερις μήνες τους εργαζόμενους. Η Χαλυβουργική είχε να πληρώσει δυόμιση μήνες. Είναι απαράδεκτο αυτό που λέγεται. Μείναμε στους δύο μήνες, ένα πίσω. Είναι ντροπή, μέσα σ΄ αυτόν τον κυκεώνα της κρίσης και βεβαίως τα διοικητικά στελέχη έχουν να πληρωθούν 3-4 μήνες».
