Τα ΔΗΠΕΘΕ ήταν το όραμα της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη. Υπήρξαν ο πρώτος οργανωμένος περιφερειακός πολιτιστικός θεσμός στην Ελλάδα και στάθηκαν το αποτέλεσμα της βασικής πολιτικής των αρχών της δεκαετίας του ’80 για την ενίσχυση και προώθηση εννοιών όπως η αποκέντρωση και η περιφερειακή ανάπτυξη. Μέχρι τότε ελάχιστοι θίασοι τολμούσαν να δρουν στην περιφέρεια όπως η Θεατρική Λέσχη Βόλου, η Πειραματική Σκηνή Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, το Θεσσαλικό Θέατρο, ο Οργανισμός Ηπειρωτικού Θεάτρου, η Εταιρεία Θεάτρου Κρήτης.
Οι έξι πόλεις που αρχικά είχαν επιλεγεί από το σύνολο των 18 αιτήσεων οι οποίες είχαν κατατεθεί τον Σεπτέμβριο του 1983 για τη σύσταση Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων ήταν η Καλαμάτα, το Αγρίνιο, τα Ιωάννινα, η Λάρισα, η Βέροια και η Κρήτη. Έτσι ιδρύθηκαν τα πρώτα έξι ΔΗΠΕΘΕ με τη μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου. Το επόμενο χρόνο μετεξελίχθηκαν σε ΔΗΠΕΘΕ τα δύο κλιμάκια του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας στις Σέρρες και στην Κομοτηνή. Το 1985, με την ένταξη στον θεσμό του Δημοτικού Θεάτρου Ρούμελης κι έδρα τη Λαμία, τα ΔΗΠΕΘΕ έγιναν εννέα. Το 1987 ιδρύθηκαν τα αντίστοιχα νομικά πρόσωπα της Πάτρας και της Ρόδου, το 1992 ακολούθησε το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, το 1994 το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, το 1995 το ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου και το 1997 τα ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και Κέρκυρας.
Οι αρχικές συμβάσεις που είχαν υπογραφεί μεταξύ Υπουργείου Πολιτισμού – ΔΗΠΕΘΕ – Δήμων προέβλεπαν την εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος θεατρικής ανάπτυξης των πόλεων καθώς και της ευρύτερης περιοχής τους. Με τις νέες συμβάσεις που τροποποιήθηκαν το 1995 δόθηκαν αυξημένες αρμοδιότητες στους καλλιτεχνικούς διευθυντές, ενώ όριζαν ότι οι υποχρεώσεις των ΔΗΠΕΘΕ περιελάμβαναν την παρουσίαση τριών πλήρων θεατρικών παραγωγών, εκ των οποίων η μία ήταν υποχρεωτικά έργο ελληνικής δραματουργίας, την υποχρέωση ογδόντα παραστάσεων ετησίως, την ενημέρωση του ΥΠΠΟ για τον οικονομικό και καλλιτεχνικό απολογισμό αλλά και την ενημέρωση για τον έγκαιρο προγραμματισμό.
Βάσει των συγκεκριμένων συμβάσεων αυξήθηκαν κατά πολύ οι αρμοδιότητες των καλλιτεχνικών διευθυντών σε σχέση με εκείνες του διοικητικού συμβουλίου και προσδιορίστηκαν στην κατάρτιση του δραματολογίου, στην εισήγηση για τον προϋπολογισμό, στην οργάνωση – εκτέλεση – επίβλεψη κάθε καλλιτεχνικής δραστηριότητας, στην πρόσληψη του καλλιτεχνικού προσωπικού, στη συμφωνία των όρων και αμοιβών για έκαστη σύμβαση εργασίας, στον καθορισμό της συμμετοχής σε φεστιβάλ και περιοδείες.
Μάλιστα βάσει των συμβάσεων του 1995 οι καλλιτεχνικοί διευθυντές προΐστανται των διοικητικών υπηρεσιών του θεάτρου, επιβλέπουν και συντονίζουν τη λειτουργίας τους, επιβλέποντας και την υλοποίηση των αποφάσεων της διοικήσεως. Η θητεία τους από μονοετής έγινε τριετής και ανανεώσιμη, θεσμοθετήθηκε η υποχρέωση δημόσιας προκήρυξης για την πρόσληψη των καλλιτεχνικών διευθυντών και η παροχής της σύμφωνης γνώμης από το ΥΠΠΟ, ενώ εισήχθηκε και η υποχρέωση των υποψηφίων για τη θέση να υποβάλλουν φάκελο με τις προτάσεις τους και τη φιλοσοφία τους ως προς τη διοίκηση και καθοδήγηση του θεάτρου.
ΙΣΤΟΡΙΑ 20 ΧΡΟΝΩΝ
Το Δεκέμβριο του 1992 (ΦΕΚ 774 Β / 31.12.1992), ο Δήμος Καβάλας προχώρησε στη σύσταση αμιγούς Δημοτικής Επιχείρησης με την επωνυμία «Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καβάλας» (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ.). Το κεφάλαιο που διέθεσε ο Δήμος Καβάλας στην επιχείρηση για κάλυψη του κεφαλαίου κίνησης ήταν 4.000.000 Δρχ. (11.739 ευρώ) το οποίο και βάρυνε τον προϋπολογισμό του Δήμου.
Το ΦΕΚ σύστασης του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. προέβλεπε την ανάπτυξη αρκετών δραστηριοτήτων. Από το 1992 έως και σήμερα, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας έχει παρουσιάσει έργα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, αλλά και μουσικές παραγωγές και θεατρικά αναλόγια – αφιερώματα σε προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου. Έχει πραγματοποιήσει περιοδείες στην Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας και έχει λάβει μέρος σε φεστιβάλ και πολιτιστικές εκδηλώσεις σε μεγάλα επαρχιακά κέντρα, κυρίως της Βόρειας Ελλάδας, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα.
Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καβάλας, πρωτολειτούργησε τον Απρίλιο του 1993 επί δημαρχιακής θητείας του αείμνηστου Λευτέρη Αθανασιάδη, ο οποίος περίπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 είχε αγοράσει και τον κινηματογράφο ΠΑΛΛΑΣ. Επί των δικών του ημερών και γύρω στο 1997 δρομολογήθηκε το έργο ανακαινίσεως του κινηματογράφου και μετατροπής του σε δημοτικό θέατρο, ώστε το ΔΗΠΕΘΕ να αποκτήσει τη δική του στέγη.
Από τον προεδρικό θώκο του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου πέρασαν κατά χρονολογική σειρά ο Βασίλης Λιόγκας (δημοτικός σύμβουλος της παρατάξεως Αθανασιάδη και πρώτος εξάδελφος του σημερινού δημοτικού συμβούλου), ο Μανώλης Παλαιογεωργίου (διευθυντής του τότε Πολυκλαδικού Λυκείου Καβάλας), ο Κοσμάς Χαρπαντίδης (δικηγόρος – συγγραφέας και μετέπειτα πρόεδρος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης), ο Αντώνης Κούφαλης (δικηγόρος και διακεκριμένος θεατρικός συγγραφέας), η Μαργαρίτα Βλάση (μακροβιότερη πρόεδρος του νομικού προσώπου), ο Νίκος Κιούρτης, η Θεοδώρα Βαβαλέσκου και ο σημερινός πρόεδρος Ανέστης Δημητριάδης.
Οι Καλλιτεχνικοί Διευθυντές του ΔΗΠΕΘΕ από το 1993 μέχρι και σήμερα, είναι οι εξής: Ιωάννου Δημήτρης (1993 -1996), Κραουνάκης Σταμάτης (1997 – 1998), Μιχαηλίδης Περικλής (1998 – 1999), Σίσκος Γιώργος (2000 – 2003), Ιωάννου Δημήτρης (2003 – 2009), Αμπαζής Θοδωρής (2010 – 2012), Γκόνης Θοδωρής η θητεία του οποίου θα αρχίσει επισήμως την 1η Νοεμβρίου.
Μόλις το απόγευμα της Δευτέρας το δημοτικό συμβούλιο Καβάλας ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα την μετατροπή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Καβάλας σε «Δημοτική Θεατρική Κοινωφελή Επιχείρηση Καβάλας». Ένας 20ετης κύκλος λειτουργίας έκλεισε κι ένας νέος αρχίσει, που συμπίπτει μάλιστα με την ανάληψη καθηκόντων εκ μέρους του καινούργιου καλλιτεχνικού διευθυντή Θοδωρή Γκόνη.
=
