Τα προβλήματα που καταγράφονται στο νοσοκομείο Καβάλας αναφέρονται σε κείμενο το οποίο επιδόθηκε στον βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ κ. Ξανθό από την Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Καβάλας. Σύμφωνα με την καταγραφή τα σημαντικότερα προβλήματα εστιάζονται σε:
-Απουσία διοικητή – έλλειψη διοικητικού συμβουλίου από τις 22/11/2012, με αποτέλεσμα την αδυναμία λήψης και διεκπεραίωσης διοικητικών αποφάσεων κι άρα τις επιπτώσεις στη λειτουργία του νοσοκομείου.
-Έλλειψη προσωπικού όλων των βαθμίδων (ιατρικό – νοσηλευτικό – βοηθητικό – τεχνικό) που καθιστά δυσχερέστερη την παροχή υπηρεσιών, από τις στοιχειώδεις και καθημερινές μέχρι τις προχωρημένες ιατροφαρμακευτικές φροντίδες.
-Συνεχής συνταξιοδότηση ιατρικού και λοιπού προσωπικού χωρίς να υπάρχει μέριμνα αντικατάστασης.
-Καθυστέρηση του διορισμού των γιατρών προς αναπλήρωση των συνταξιοδοτούμενων.
-Κλείσιμο και υπολειτουργία κλινικών λόγω αποχωρήσεων – συνταξιοδοτήσεων (Παθολογοανατομικό Τμήμα – Ρευματολογικό – ΩΡΛ – Νευρολογικό).
-Ενοποίηση ετερόκλητων κλινικών (Νευρολογική με Καρδιολογική και ΩΡΛ με Οφθαλμολογική) με βάση το νέο οργανισμό.
-Δυσλειτουργία των ΚΥ λόγω υποστελέχωσης και έλλειψης ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, αδυναμία ακόμη και διακομιδών λόγω υποστελέχωσης του ΕΚΑΒ όσο και λόγω ακαταλληλότητας των ασθενοφόρων.
-Παντελής έλλειψη πρωτοβάθμιας παροχής υπηρεσιών και κλείσιμο του ΕΟΠΥΥ λόγω έλλειψης γιατρών συμβεβλημένων με τον ασφαλιστικό οργανισμό με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των περιστατικών στα τακτικά κι επείγοντα του νοσοκομείου, με συνέπεια την αύξηση του όγκου εργασίας και την πτώση του επιπέδου παροχής υπηρεσιών αλλά και τον επαγγελματικό και ψυχοσωματικό εξαναγκασμό στο σύνολο του προσωπικού.
-Μείωση σε δραματικά επίπεδα των αποδοχών, τόσο από το μισθό όσο και από τις εφημερίες οι οποίες παραμένουν περικομμένες και απλήρωτες, λειτουργώντας ουσιαστικά ως αντικίνητρο παραγωγικότητας.
-Η παρουσία και διατήρηση ημέτερων σε συγκεκριμένες θέσεις κλειδιά, η διατήρηση αντιπαραγωγικών δομών, η έλλειψη αίσθησης κόστους, ο εγκλωβισμός σε μία παρωχημένη νοοτροπία παροχής υπηρεσιών που δε συνάδει με τις σύγχρονες απαιτήσεις υγείας και η ευλαβική προσκόλληση σε νοοτροπίες παρελθόντων ετών που γιγάντωσαν κι εξακολουθούν να ταΐζουν ένα μη παραγωγική γραφειοκρατικό ΕΣΥ, λειτουργώντας ως τροχοπέδη εξελίξεων και αναθεώρησης.
Το κείμενο καταλήγει τονίζοντας: «Όσο στη διάρκεια της κρίσης προσπαθούμε να επιβιώσουμε με νοοτροπίες που είχαμε προ της έλευσής της, τότε μοιραία θα οδηγούμαστε σε πραγμάτωση αυτών που οι πολιτικές θέλουν να επιβάλλουν. Τα τύμπανα των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων χτυπούν σε όλο και περισσότερα μέρη με διαρκώς αυξανόμενη ένταση … Αντάξιοι των καιρών ας σταθούμε όλοι μας».
=
