Με την τελετή απονομής των βραβείων χθες το μεσημέρι, ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία το πανελλήνιο πρωτάθλημα που φιλοξένησε η Καβάλα για το σκάκι νέων ανδρών κάτω των 20 ετών, νέων γυναικών κάτω των 20 ετών, εφήβων κάτω των 18 ετών, νεανίδων κάτω των 18 ετών.
Οι σκακιστές από την Καβάλα ήταν αρκετοί, δεν διακρίθηκαν, με εξαίρεση τη νεαρή σκακίστρια Δέσποινα Σερεφίδου. Η Δέσποινα συνδυάζει το σκάκι στο χώρο του οποίου βρίσκεται από μαθήτρια του δημοτικού σχολείου, με την προσπάθεια για την εισαγωγή της στο πανεπιστήμιο με την ευκαιρία των πανελλαδικών εξετάσεων.
Στους αγώνες της Καβάλας έπαιξε τέσσερεις φορές με την ίδια αντίπαλο, αφού στην κατηγορία της είχε μόνο μία κοπέλα αντίπαλο από την πόλη της Αθήνας. Το γεγονός αναμένονταν. Παίζει ρόλο το ότι στην ηλικία της Δέσποινας Σερεφίδου, οι περισσότερες μαθήτριες, αλλά κι οι μαθητές, προετοιμάζονται για τις εξετάσεις τις πανελλαδικές αφήνοντας για λίγο έστω το σκάκι στην άκρη.
Η ίδια δίνει προτεραιότητα στα μαθήματα της για την προετοιμασία των πανελλαδικών εξετάσεων, συνεχίζει όμως ν΄ ασχολείται με το σκάκι.
Μίλησε για το σκάκι στην εφημερίδα μας, είπε τα εξής:
ΕΡ: Μπορείς να μας μιλήσεις για τα χρόνια αυτά στο σκάκι, δηλαδή τι κέρδισες παραπάνω από τα μετάλλια και τις επιτυχίες;
ΑΠ: «Το σημαντικό θα έλεγα ότι είναι οι φιλίες με παιδιά από την Ελλάδα αλλά κι εκτός Ελλάδας, τώρα πια με συμμετοχές σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Όσον αφορά τον εαυτό μου έχω μάθει πολλά πράγματα. Το σκάκι μ΄ έχει βοηθήσει και στα μαθήματα στο σχολείο, όχι άμεσα, αλλά γενικότερα, όπως από σκέψη, την αυτοσυγκέντρωση, την οργάνωση της σκέψης».
ΕΡ: Όταν μιλάς για το σκάκι σε παιδιά της ηλικίας σου, αλλά και παλαιότερα που ήσουν μικρότερη, τι άποψη έχουν και είχαν για το σκάκι, είναι παρεξηγημένο; Δεν είναι προβεβλημένο, τι θα έλεγες;
ΑΠ: «Σίγουρα δεν είναι τόσο προβεβλημένο σαν άθλημα, όπως άλλα αθλήματα. Υπάρχει γενικά η εντύπωση, ας πούμε όταν πω σε κάποιον ότι παίζω σκάκι, ή ότι κάνω μαθήματα στο σκάκι, «καλά – με ρωτάει – τι κάνεις στο μάθημα στο σκάκι». Προσπαθώ να εξηγήσω ότι δεν υπάρχει κάποια διαφορά σε σχέση με άλλα αθλήματα, είναι λίγο περίπλοκο από οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Είναι αθλητισμός, όχι με τη στενή έννοια του όρου, τη σωματική άθληση, αλλά γιατί όχι και η άθληση του νου να μην θεωρείται άθληση».
ΕΡ: Βλέπεις ότι τώρα έρχονται πιο εύκολα και συχνότερα μαθητές στο σκάκι;
ΑΠ: «Γενικά η Καβάλα έχει μία παράδοση, σαν επαρχιακή πόλη που δεν συνηθίζεται στην Ελλάδα, βλέπω μία φθίνουσα πορεία όσον αφορά τον αριθμό των παιδιών που έρχονται τώρα σε σχέση με παλαιότερα όταν ξεκίνησα το σκάκι, νομίζω ότι το σκάκι στην πόλη μας είναι γνωστό, ακούγεται, ως ένα βαθμό προβάλλεται. Σίγουρα χρειαζόμαστε κι άλλη βοήθεια, αλλά έχουμε κάνει αρκετά βήματα σαν μικρή πόλη στο άθλημα αυτό».
