Ως το τέλος Φεβρουαρίου, εφόσον πρώτα τακτοποιηθούν σημαντικές εκκρεμότητες που παραμένουν, αναμένεται να προχωρήσει το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου στην προκήρυξη των διαγωνισμών για την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας. Οι περιφερειακοί αερολιμένες της Ελλάδας, μέσω των οποίων εξυπηρετείται το ήμισυ της εισερχόμενης κίνησης στη χώρα, συγκεντρώνουν σημαντικό επενδυτικό ενδιαφέρον, καθώς μεταξύ αυτών που έχουν εκδηλώσει την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στο εγχείρημα αποκρατικοποίησης περιλαμβάνονται η ισπανικών συμφερόντων Hochtief, η γερμανική Fraport, η γαλλική Vincι αλλά και η αργεντίνικη Corporacion America. Πρόκειται για εταιρείες που σχεδόν στο σύνολό τους συμμετείχαν στο πρόσφατο εγχείρημα πώλησης των αεροδρομίων της Πορτογαλίας, που κατέληξαν στην γαλλικό κατασκευαστικό όμιλο Vinci. Με 3 δισ. ευρώ ο γαλλικός όμιλος ανάλαβε την διαχείριση δέκα πορτογαλικών αεροδρομίων μεταξύ των οποίων, πλην των αεροδρομίων στην ηπειρωτική χώρα, συμπεριλαμβάνονται και εκείνα που βρίσκονται στα νησιά Μαδέρα και Αζόρες. Τα σχέδια του υπουργείου Ανάπτυξης περιλαμβάνουν την πώληση ενός αριθμού αεροδρομίων, ο οποίος, ανάλογα με το ενδιαφέρον που θα υπάρξει, θα κινείται από 13 έως 22. Σχεδόν βέβαιο θεωρείται ότι θα υπάρξει ενδιαφέρον για τα 13 μεγάλα αεροδρόμια, δηλαδή αυτά που εξυπηρετούν περισσότερους από 250.000 επιβάτες το χρόνο. Ανάμεσα σε αυτά περιλαμβάνονται οι αερολιμένες Θεσσαλονίκης, Ρόδου, Χανίων, Κέρκυρας και Κω που εξυπηρετούν περισσότερους από ένα εκατομμύριο επιβάτες, ενώ την ομάδα συμπληρώνουν τα «μεσαία» αεροδρόμια: Ζάκυνθος, Σαντορίνη, Μυτιλήνη, Μύκονος, Σάμος, Κεφαλονιά, Άκτιο, Καβάλα τα οποία σε ετήσια βάση έχουν επιβατική κίνηση που κυμαίνεται από 250.000 έως ένα εκατομμύριο επιβάτες. Επιπλέον εκτιμάται ότι, υπό προϋποθέσεις, ενδιαφέρον μπορεί να υπάρξει και για αεροδρόμια που έχουν μικρότερη επιβατική κίνηση, δηλαδή από 75.000 εως 250.000 επιβάτες το χρόνο. Σε αυτά περιλαμβάνονται: Σκιάθος, Αλεξανδρούπολη, Χίος, Κάρπαθος, Καλαμάτα, Λήμνος, Ιωάννινα, Νέα Αγχίαλος και Άραξος.
Το ΤΑΙΠΕΔ θα δημιουργήσει δυο ή τρεις ομάδες αεροδρομίων με γεωγραφικά χαρακτηριστικά στις οποίες θα εντάσσονται αερολιμένες από όλες τις ομάδες. Ο χρόνος εκχώρησης των αεροδρομίων μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 50 έτη. Η μεγάλη διάρκεια της σύμβασης θεωρείται απαραίτητη προκειμένου η παραχώρηση να είναι αποδοτική για τους επενδυτές, χωρίς τα αεροδρόμια να γίνουν ακριβά για τους χρήστες. Χαρακτηριστική περίπτωση που η μείωση του συμβατικού χρόνου είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση των χρεώσεων είναι το αεροδρόμιο της Αθήνας για το οποίο, εδώ και καιρό, έχει ξεκινήσει συζήτηση για χρονική επέκταση της σύμβασης χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το συμβατικό αντάλλαγμα για την παραχώρηση θα προβλέπει αρχικό εφάπαξ τίμημα αλλά και ετήσιες πληρωμές αναλόγως κερδών και εσόδων. Το κράτος θα εξακολουθήσει να είναι ο ιδιοκτήτης των αεροδρομίων, στα οποία θα ασκεί την εποπτεία και τον έλεγχο. Από την πλευρά τους, οι παραχωρησιούχοι θα αναλάβουν την διαχείριση αλλά και το κόστος των επενδύσεων για την ενίσχυση των υποδομών που τα επόμενα 3 έως 4 χρόνια αναμένεται ότι θα διαμορφωθούν σε περίπου 225 εκατ. ευρώ.
