6 μηνύσεις του Δασαρχείου Θάσου για τη λειτουργία της ίδιας λατομικής επιχείρησης στο νησί απασχόλησαν για περισσότερο από 1 ώρα χθες το Τριμελές Καβάλας. Στην ακροαματική διαδικασία αναπτύχθηκαν διάφοροι ισχυρισμοί κι επιχειρήματα τα οποία δείχνουν ότι: Συνεχίζεται ο μη συντονισμός ανάμεσα στις υπηρεσίες (ορισμένες είναι μάλιστα του ίδιου αντικειμένου), η τοπική αυτοδιοίκηση στη Θάσο συχνά (στο πρόσφατο ή μακρινό παρελθόν) διευκολύνει τις λατομικές εργασίες. Θεωρούσε τον εαυτό της αρμόδιο ακόμη και για την έμμεση νομιμοποίηση δραστηριοτήτων που κατά το Δασαρχείου του νησιού ήταν παράνομες.
Το λατομείο που υφίσταται και σήμερα λειτουργούσε και λειτουργεί στη θέση Σαλιάρα της Θάσου. Και εκεί παράγεται το λευκότερο μάρμαρο του κόσμου. Αυτό της Θάσου. Η άδεια προέβλεπε εργασίες εξόρυξης μαρμάρου σε 15 στρέμματα. Ο δασοφύλακας που έκανε τους ελέγχους διαπίστωσε εργασίες σε διπλάσια έκταση, εις βάρος φυσικά του περιβάλλοντος και του δάσους γενικότερα. Οι μηνύσεις αφορούσαν εκχέρσωση (ο μάρτυρας κατηγορίας δεν τις επιβεβαίωσε), λατομική δραστηριότητα εκτός ορίων, εναπόθεση μαρμάρων στο παρακείμενο δάσος. Το οποίο στη πορεία καταστράφηκε (η ίδια περιοχή κρίθηκε εκ των υστέρων αναδασωτέα). Κατά τον μάρτυρα κατηγορίας το πρόβλημα στο συγκεκριμένο λατομείο ισχύει από τη πρώτη στιγμή, το 1987 που εκδόθηκε η πρώτη άδεια. Πρόκειται- περιέγραψε- για μια άδεια λίγων τετραγωνικών μέτρων. «Υποχρεωτικά» ο επιχειρηματίας απλώνεται σε διπλανή έκταση, την οποία στην ουσία καταστρέφει. Οι μηνύσεις που απασχόλησαν χθες το δικαστήριο αφορούσαν ελέγχους τα έτη 2011, 2012, 2013. Για το 2014 ο μάρτυρας κατέθεσε ότι η εταιρία έχει συμμορφωθεί («έχει μαζευτεί» κατέθεσε ειδικότερα).
Στην εξέλιξη της υπόθεσης οι δύο συνήγοροι υπεράσπισης παρουσίασαν στο δικαστήριο αλληλογραφία της εταιρίας με τον Δήμο Θάσου και την υπερκείμενη του Δασαρχείου Θάσου, Δασική Υπηρεσία της Αποκεντρωμένης. Η τελευταία φέρεται να ενέκρινε τον Αύγουστο του 2014 άδεια αποκατάστασης όλης της περιοχής (λατομείο και όμορη δασική περιοχή). Η ίδια υπηρεσία εμφανίζεται να εγκατέστησε την εταιρία για την έναρξη του εγκεκριμένου έργου αποκατάστασης της περιοχής. Κι όμως το Δασαρχείο Θάσου –σύμφωνα με τον μάρτυρα κατηγορίας- δεν γνώριζε το παραμικρό. Η δε τοπική αυτοδιοίκηση το 2001 και το 2005 αποφασίζει (δημοτικό συμβούλιο Θάσου, νομαρχιακό συμβούλιο Καβάλας) υπέρ της εταιρίας. Το δημοτικό συμβούλιο Θάσου –λες και είναι το Δασαρχείο- δίνει άδεια στην εταιρία να επεκτείνει τις έρευνες της σε όμορη περιοχή που ωστόσο είναι δασική! Όλα αυτά – τα υπέρ της εταιρίας επιχειρήματα- κατατίθενται με έγγραφα στο δικαστήριο, διαβάζονται, λαμβάνονται υπόψη στην απόφαση.
Ταυτόχρονα η εταιρία δηλώνει έτοιμη να προχωρήσει σε δενδροφύτευση της επίμαχης περιοχής υλοποιώντας οδηγίες της δασικής υπηρεσίας που προβλέπουν φύτευση 1.000 πεύκων και 700 πλατάνων. Το σχέδιο της για την αποκατάσταση της περιοχής- κατέθεσε μάρτυρας υπεράσπισης- φθάνει στο ποσό των 500.000 ευρώ.
Μετά από αυτή τη διαδικασία, τις καταθέσεις μαρτύρων και τα έγγραφα που παρουσιάστηκαν η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του εκπροσώπου της εταιρίας για τις 5 από τις 6 μηνύσεις του Δασαρχείου. Αυτή ήταν και η απόφαση του δικαστηρίου. Ποινή φυλάκισης 12 μηνών με αναστολή, χωρίς επιβολή χρηματικού προστίμου. Ασκήθηκε έφεση κι έτσι η υπόθεση θα κριθεί εκ νέου στο Εφετείο Θράκης.
