Ο Ελληνικός Τουρισμός ζει τις τελευταίες μέρες μια κρίση αντίστοιχη του 1974. Αν και παιδί τότε, το θυμάμαι σαν σήμερα (αγαπητή Ζωή δεν χρειάζεται να το ψάξεις – ναι ο παππούς μου ήταν μεγαλοεργολάβος και μεγαλοξενοδόχος επί χούντας – πίστεψέ με πληρώνουμε ακόμα με αίμα γι’ αυτό, δεν έχεις παρά να ρωτήσεις την μητέρα μου και την αδερφή μου). Ήταν Ιούλιος – διαβολική σύμπτωση; – και τότε, όταν τα λιγοστά ελληνικά resorts άδειασαν μέσα σε λίγες ώρες. Πρώτα άδειασαν από πελάτες και λίγες ώρες αργότερα άδειασαν και από προσωπικό. Τα ντουβάρια έμειναν άδεια για μια σαιζόν σαν άψυχα κουφάρια. Ο Ελληνικός Τουρισμός ξεψυχούσε. Γιατί ο Τουρισμός χρειάζεται οικοδεσπότη και επισκέπτη.Είναι η τέχνη της Φιλοξενίας που και αυτήν οι Έλληνες ανέδειξαν ως ύψιστο καθήκον προς τον Ξένον.
Πριν 40 και 50 χρόνια κάποιοι ονειροπόλοι χτίσαν στα άνυδρα και άσημα παραθαλάσσια χτήματα «παλάτια στην άμμο». Σήμερα οι επόμενες και μεθεπόμενες γενιές είναι οι θεματοφύλακες αυτής της κληρονομιάς.
Ο Ελληνικός Τουρισμός άνθησε και γιγαντώθηκε μέσα στο γόνιμο χωράφι της Ενωμένης Ευρώπης – της Ευρώπης που επέτρεψε την ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων, αγαθών, υπηρεσιών και ιδεών. Κάποιοι από εμάς πίστεψαν σε αυτόν την δεκαετία του ’80 και του ’90 (τα χρόνια που τα γκαρσόνια της Ευρώπης ήταν μίασμα).
Τα χρόνια της κρίσης βρήκαν τον τουρισμό θωρακισμένο στις υποδομές του και επιτέλους Ενωμένο στους θεσμούς του. Η άνθρωποι του Τουρισμού για πρώτη φορά ενωμένοι και με κοινό όραμα πέτυχαν μέσα στην κρίση όχι μόνον να αντέξουν αλλά και να μεγαλουργήσουν. Οι αριθμοί του 2014 ξεπέρασαν και της πιο κρυφές προσδοκίες.
Τις τελευταίες ημέρες ο Τουρισμός μας κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή. Την κρατάνε η εμπιστοσύνη των επισκεπτών μας και το πείσμα εργαζόμενων και εργοδοτών. Η κλωστή αυτή είναι έτοιμη να σπάσει…
Η προσήλωσή μας στην παραμονή στην Ενωμένη Ευρώπη είναι ο φάρος που θα μας οδηγήσει σε νέα απάνεμα λιμάνια.
Σήμερα 40 + 1 χρόνιαμετά, ήρθε η ώρα να αποχαιρετίσουμε τα τελευταία φαντάσματα Μεταπολίτευσης και να δώσουμε την σκυτάλη στην άξια γενιά των παιδιών μας που περιμένει τη σειρά της.
Σε ευχαριστώ Γιάνη που μας έδωσες την ευκαιρία μέσα από τη θυσία σου να το συνειδητοποιήσουμε. Κρίμα Αλέξη – τα φαντάσματα ήταν γαντζωμένα επάνω σου και δεν σε άφησαν να κάνεις την Υπέρβαση…
(Προς)εύχομαι με όλη μου την ψυχή η επόμενη μέρα του ΝΑΙ να μας βρείΕνωμένους,Απελευθερωμένους και Δυνατούς να αντιμετωπίσουμε της νέες προκλήσεις.
Ευχαριστώ για την Φιλοξενία,
Αντώνης Γ. Μιτζάλης (Έλλην)
Πρόεδρος Δ.Σ. Συνδέσμου Ξενοδόχων Ν. Καβάλας
Μέλος Δ.Σ. Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος
Περήφανος σύζυγος και πατέρας τεσσάρων τέκνων
Υ.Γ. 1 Αξιότιμε κ. Φούχτελ (ξέρω ότι με διαβάζεις). Να είσαι βέβαιος ότι στα ξενοδοχεία μας δεν θα πάψει να κυματίζει η Ελληνική Σημαία.
Υ.Γ. 2 Ευχαριστώ Χ.Τ. για το βιβλίο σου – με ενέπνευσε
Υ.Γ. 3Παντοτινό μέλος των απίθανων 5 + (1) Bats
