18/09/2014
Εδώ και λιγότερο από ένα χρόνο ο Anastasio Somoza Debayle, τελευταίος της αποκαλούμενης “δυναστείας των Somoza”, βρίσκεται εξόριστος στην Παραγουάη, αφού η νίκη του σαντινίστικου Μετώπου εθνικής απελευθέρωσης, Frente sandinista de liberación nacional στη Νικαράγουα τον είχε εξαναγκάσει στη φυγή.
Ο τελευταίος δικτάτορας της οικογένειας Somoza, στην εξουσία από το 1967 μετά τον θάνατο του αδελφού του και, ακόμη νωρίτερα, του πατέρα, Anastasio Debayle ήταν διάσημος για τον άγριο στρατιωτικό νόμο που είχε εφαρμόσει μετά τον τρομερό σεισμό του 1972 στη Managua και για τους στενούς δεσμούς, οικονομικούς και πολιτικούς, με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τόσο ώστε να καυχιέται πως γνώριζε να μιλάει καλύτερα αγγλικά αντί για ισπανικά.
Ο πρώην δικτάτορας αμέσως εκμεταλλεύεται τις καλές του σχέσεις με τον παραγουανό συνάδελφό του Alfredo Stroessner για να οργανώσει ένα αντιεπαναστατικό πραξικόπημα στην Νικαράγουα, πείθοντας τους στρατιωτικούς της Ονδούρα να υποστηρίξουν μια αποστολή αργεντινών αντιδραστικών, που θα οδηγεί ο mayor Silveira, που σήμερα κατηγορείται για την εξαφάνιση, 164 ανθρώπων ακριβώς στην Honduras.
Βρίσκεται λοιπόν σε εξέλιξη μια αντεπαναστατική απόπειρα που υποστηρίζεται από μεγάλα κομμάτια αργεντίνων και νικαραγουανών αντιδραστικών, με σκοπό να επαναφέρουν στην εξουσία τους σομοζίστες. Αξιολογώντας όλα αυτά, στο Σαντινιστικό Μέτωπο, il Frente Sandinista ωριμάζει την απόφαση να εκτελέσει τον Somoza, του οποίου γνώριζαν την κατοικία στην Asunciòn, πρωτεύουσα της Paraguay-Παραγουάης.
Στις 17 Σεπτεμβρίου, το κομάντο των ανταρτών που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας την επιχείρηση οδηγείται από τον Enrique Gorriaràn Merlo, έναν από τους διοικητές του Επαναστατικού Κόμματος των Εργατών- Επαναστατικός Λαϊκός Στρατός, PRT-ERP (Partido Revolucionario de los Trabajadores-Ejército Revolucionario del Peublo) και μαχητού του Σαντινιστικού Στρατού, γνωστού επίσης, ανάμεσα στα πολλά ονόματα μάχης του, και σαν «El Pelado, o ξυρισμένος». τα άλλα στελέχη έχουν πολεμήσει με το σαντινίστικο αντάρτικο του Νότιου Μετώπου “Benjamin Zeledòn” – Frente Sur “Benjamin Zeledòn”, σαν μέλη μιας αντάρτικης φάλαγγας διεθνιστών, που είχαν κονταροχτυπηθεί με την Εθνική Φρουρά – la Guardia Nazionale somozista – του Σομόζα στην περιοχή RivasySan Carlos, Rio San Juan, στη διάρκεια της τελικής επίθεσης ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιπροσωπεύεται από την απόλυτη απροσδιοριστία των συνηθειών του Σομόζα: οι παρακολουθήσεις, εξαντλητικές, δεν καταφέρνουν να προσδιορίσουν το αδύναμο σημείο των μέτρων ασφαλείας του, που περιλαμβάνουν μια συχνή αλλαγή κατοικίας, τη χρήση διαφορετικών αυτοκινήτων και, τέλος, τη διαρκή παρουσία μιας μεγάλης ομάδας σωματοφυλάκων. εν τω μεταξύ, μια άλλη ομάδα ανταρτών είναι υπεύθυνη να μεταφέρει όπλα από τα αργεντίνικα σύνορα στις βάσεις που έχουν δημιουργηθεί για την επίθεση: ο οπλισμός για την επιχείρηση περιλαμβάνει ένα M16, ένα Ingram και ένα μπαζούκα.
Μετά από σαράντα ημέρες παρακολουθήσεων δίχως αποτέλεσμα, ο Anastasio Somoza εντοπίζεται στις 22 ιουλίου 1980. οι αντάρτες έχουν βρει καινούργια σημεία παρατήρησης, που είναι επίσης σημεία αναγκαστικής προσπέλασης για τον Somoza. ανακαλύπτεται πως μια από τις λίγες αναγκαστικές κινήσεις του είναι να βγαίνει πάντα από το σπίτι με μια Mercedes, συνεχίζει κατευθείαν προς την Avenida Espana, αντί να γυρίσει προς τα εδώ ή προς τα εκεί όταν συναντήσει τα διαφορετικά φανάρια.
Πέρασαν ακόμη λίγες ημέρες ατέλειωτων παρακολουθήσεων, η ώρα μηδέν φτάνει στις 10 και 35 του πρωινού της 17ης σεπτεμβρίου 1080, όταν από ένα κιόσκι με εφημερίδες, ένας από τους αντάρτες ενημερώνει via radio την άφιξη του κομβόι των αυτοκινήτων του πρώην προέδρου της Nicaragua.
Ο comandante-διοικητής Gorriaràn Merlo διηγείται τις πιο δυνατές στιγμές αυτής της ημέρας: “ήμασταν τρεις που επιχειρούσαμε άμεσα. εγώ έπρεπε να μπλοκάρω το αυτοκίνητο της συνοδείας. ο Santiago θα χτυπούσε με ρουκέτα το αυτοκίνητο του Somoza, ενώ ο τρίτος σύντροφος είχε καθήκοντα υποστήριξης. βρέθηκα στα τρία μέτρα από τον Somoza: το αυτοκίνητό του βρίσκονταν μπροστά μου, πυροβόλησα εναντίον. οι φύλακες που θα έπρεπε να ελέγχω το έσκασαν πίσω από ένα σπίτι και ξεκίνησαν τους πυροβολισμούς. ο σύντροφος που κάλυπτε τον δρόμο άρχισε και αυτός να ρίχνει ενάντια στην συνοδεία: αυτό το γεγονός μου έδωσε την ευκαιρία να χωθώ μέσα στην καμιονέτα, να καλύψω τα νώτα μου και να αλλάξω δεσμίδα. το ίδιο έκανε και ο Santiago: όπλισε για δεύτερη φορά το bazuka, πυροβόλησε και, έτσι επιτέλους η επιχείρηση έλαβε τέλος.”
ο Enrique Gorriaràn Merlo καθίσταται αμέσως ο πιο καταζητούμενος άνθρωπος της ηπείρου, με θρύλους που τον θέλουν αναμεμιγμένο σε όλες τις δράσεις αντάρτικου. Αναγκασμένος να ζει στην παρανομία από τον μάρτιο του 1970 μέχρι τον οκτώβριο του 1995, τελικά καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη στην Αργεντινή, για να του δοθεί η χάρη τελικά και να απελευθερωθεί, μετά από 8 χρόνια στην φυλακή, τον μάιο του 2003. ο Gorrian Merlo πέθανε το 2006 μετά από μια ζωή που ξοδεύτηκε στον πόλεμο ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό για την ελευθερία των καταπιεσμένων. Θέλουμε εδώ να τον θυμηθούμε με τα ίδια λόγια που χρησιμοποίησε ο Απελευθερωτικός στρατός της Κολομβίας, l’Ejército de Liberaciòn Nacional (ELN):
“Comandante Enrique Haroldo Gorriaràn Merlo: PRESENTE, PRESENTE, PRESENTE! Hasta cuando? Hasta Siempre!”.
»Διοικητής Enrique Haroldo Gorriaràn Merlo : ΠΑΡΏΝ, ΠΑΡΏΝ, ΠΑΡΏΝ! Μέχρι Πότε ; Για Πάντα!»
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος infoaut.org
