Στις 8 Δεκεμβρίου 1987, η πρώτη Παλαιστινιακή Ιντιφάντα ξέσπασε στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Η εξέγερση, η οποία διήρκεσε για περισσότερα από έξι χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων παλαιστινίων που σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, καθώς και τη φυλάκιση δεκάδων χιλιάδων άλλων.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1987, ένας ισραηλινός άποικος που ταυτοποιήθηκε ως Herzel Boukiza έριξε το αυτοκίνητό του ενάντια σε παλαιστίνιους εργάτες που επέστρεφαν στα σπίτια τους μέσω του σημείου ελέγχου Erez/Beit Hanoun μεταξύ Ισραήλ και Γάζας. Οι τέσσερις εργάτες από την Jabalya και το Maghazi, στη Λωρίδα της Γάζας, σκοτώθηκαν στην τρομοκρατική επίθεση.
Την επόμενη μέρα, μετά την κηδεία των τεσσάρων θυμάτων, παλαιστίνιοι βγήκαν στους δρόμους της Jabalya για να εκφράσουν την οργή τους για την προμελετημένη επίθεση. Καθώς οι παλαιστίνιοι ηγέτες συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν την κατάσταση, διαμαρτυρίες και συγκρούσεις ξέσπασαν και σε προσφυγικούς καταυλισμούς, που εξαπλώθηκαν γρήγορα στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Οι παλαιστίνιοι πήραν τον έλεγχο των γειτονιών, στήνοντας οδοφράγματα στους δρόμους για να εμποδίσουν την είσοδο οχημάτων του ισραηλινού στρατού. Σε μεγάλο βαθμό άοπλοι, αμύνθηκαν μόνο πετώντας πέτρες ενάντια στους στρατιώτες και τα τανκς τους. Οι έμποροι έκλεισαν τα καταστήματά τους και οι εργαζόμενοι αρνήθηκαν να πάνε στους χώρους εργασίας στο Ισραήλ.
Μετά από έξι χρόνια καθημερινών συγκρούσεων και σφαγών από τον ισραηλινό στρατό, οι συνολικές απώλειες παλαιστινίων ήταν 1550 θύματα, οι τραυματίες πάνω από 70.000, οι κρατούμενοι ανάμεσα στις 100.000 με 200.000, μεταξύ των οποίων πάνω από 18.000 που διατηρήθηκαν σε διοικητική κράτηση για μεγάλες χρονικές περιόδους χωρίς στοιχεία, κατηγορίες και δίκες.
Η «Ιντιφάντα με τις πέτρες» σταμάτησε μόνο μετά την υπογραφή της ισραηλινο-παλαιστινιακής συμφωνίας του Όσλο, το Σεπτέμβριο του 1993, η οποία οδήγησε στη δημιουργία της Παλαιστινιακής Αρχής, και η οποία επέτρεψε σε χιλιάδες παλαιστίνιους από τη Διασπορά να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για πρώτη φορά, αφού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Παλαιστίνη το 1948.
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος
