Πέρασαν ένδεκα χρόνια, από τότε που ο ΓΑΠ, υπέγραψε την 1η δανειακή σύμβαση και μας ανακοίνωσε από το Καστελλόριζο ότι η Ελλάδα τίθεται υπό οικονομική εποπτεία.
Από τότε ακούγαμε καθημερινά όρους όπως «δημοσιονομικό χρέος, ομόλογα, τρόϊκα, θεσμοί, CDS, PSI, αγορές, μνημόνια κλπ», βομβαρδιζόμασταν τηλεοπτικά νυχθημερόν , ότι « είμασταν τεμπέληδες», «μαζί τα φάγαμε», είδαμε το 2015 δημοψήφισμα να αλλάζει αποτέλεσμα σε μια νύκτα, είδαμε την δημόσια περιουσία, τράπεζες, λιμάνια, αεροδρόμια να μεταβιβάζονται για 99 χρόνια στους «δανειστές» μέσω της ξενοδιοικούμενης ΕΕΣΥΠ, βιώσαμε μια απίστευτη κατάρρευση του βιοτικού μας επιπέδου, θρηνήσαμε νεκρούς, περίπου 610.000 νέοι φύγανε στο εξωτερικό, και έχουμε για πρώτη φορά μετά την κατοχή, συνεχόμενη μείωση πληθυσμού.
Για τα παραπάνω η Ελληνική κοινωνία ουδέποτε ενημερώθηκε από τα πολιτειακά της όργανα, πώς από τη « θωρακισμένη οικονομία του ισχυρού ευρώ», συρθήκαμε στον καιάδα των μνημονίων.
Πως μια Χώρα, με μια ομαλή μέχρι τότε οικονομική ανάπτυξη, τη πρώτη ναυτιλία στο κόσμο, ανεκμετάλλευτα πλούτη στη θάλασσα και στη ξηρά, με πάρα πολλές οικονομικές δυνατότητες, καταφέρανε να την οδηγήσουνε στην οικονομική και ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ απαξίωση. Παρακάτω, θα παραθέσω αποσιωπημένα αλλά όχι ξεχασμένα οικονομικά δεδομένα, προκειμένου ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματα του.
Το χρέος της Ελλάδας ήτανε στη λήξη των 1995 (82 ΔΙΣ ΕΥΡΩ), 2004 (198 ΔΙΣ ΕΥΡΩ), 2009 (298 ΔΙΣ ΕΥΡΩ)F!!, 2011 (368 ΔΙΣ ΕΥΡΩ),2012 (306 ΔΙΣ ΕΥΡΩ), 2014 (349 ΔΙΣ ΕΥΡΩ), 2019 (357 ΔΙΣ ΕΥΡΩ).
Παρατηρούμε ότι ενώ μέχρι το 1995 το χρέος βρισκότανε σε λογικά επίπεδα, από εκεί και μετά παρατηρείται μια τερατώδης διόγκωση του. Αιτία της διόγκωσης δεν ήτανε ο δανεισμός του κράτους, προκειμένου να γίνουνε δημόσιες επενδύσεις. Αιτία ήτανε ο ελεύθερος και φθηνός υπερδανεισμός των τραπεζών, λόγω της ένταξης μας στο ευρώ και της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων.
Όλες οι τότε τράπεζες ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ Ή ΣΚΟΠΙΜΑ, αγόραζαν φθηνά ευρώ τα οποία σκορπούσανε σε δανειοδοτήσεις, κερδίζοντας πολλά χρήματα, βγάζοντας υπερκέρδη και δίνοντας παχυλά bonus στα διοικητικά στελέχη.
Ο δανεισμός των τραπεζών μεταξύ 2001 και 2008, από ξένες τράπεζες με εγγύηση ομόλογα έκδοσης τους, εκτινάχθηκε από τα 35 στα 160 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, με αποτέλεσμα την αύξηση των επισφαλών απαιτήσεων και της φερεγγυότητας τους.
Έτσι λοιπόν, χωρίς κάποια σοβαρή διαπραγμάτευση, ΥΠΟΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΗΝ 8η ΜΑΪΟΥ 2010 από τη κυβέρνηση του ΓΑΠ, ή πρώτη δανειακή σύμβαση 110 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, και μετατρέπεται το χρέος των τραπεζών, σε κρατικό χρέος!!!. Αργότερα χύθηκαν πολλά κροκοδείλια δάκρυα από ΔΝΤ-ΕΕ ΕΚΤ για «λάθος εκτιμήσεις τους», ήτανε όμως πλέον αργά!!
Έτσι δεσμεύθηκε το κράτος να πληρώνει τις ζημιές των τραπεζών που προέκυψαν με τα θαλασσοδάνεια σε κόμματα, τηλεοράσεις, εφημερίδες, μεγαλοεργολάβους Ολυμπιακών κέντρων, μ’ αποτέλεσμα την αύξηση του κρατικού χρέους.
Τα χρήματα πηγαίνουνε στις ευρωπαϊκές τράπεζες, με ανταλλαγή ομολόγων που παρακρατούσανε σαν εγγύηση, και έτσι αυτές από 203 ΔΙΣ ΕΥΡΩ το 2009, τα μειώσανε σε 71 το 2011 και σε 48 το 2012, αποδεικνύοντας, όπως είπε μεταγενέστερα και ο πρόεδρος Ομπάμα και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ότι ο ΓΑΠ έσωσε όχι την πατρίδα του, αλλά τις… τράπεζες του ευρωσυστήματος , σε βάρος του μέλλοντος της Χώρας του!!
Στη συνέχεια με τη δεύτερη δανειακή σύμβαση 65 ΔΙΣ ΕΥΡΩ από τη κυβέρνηση Παπαδήμου, και αφού είχανε προηγουμένως «ξεφορτώσει» οι ευρωπαϊκές τράπεζες τα ομόλογα, «κουρεύονται» με το PSI κατά 53,5%, αυτά που είχανε πλέον στα χέρια τους Ελληνικές τράπεζες, ιδιώτες, ασφαλιστικά ταμεία, Δήμοι, ιδρύματα κλπ. Για να μην καταρρεύσουνε οι Ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες ενισχύθηκαν με 233 ΔΙΣ ΕΥΡΩ. (2008: 23, 2010-2011:140, 2012:70).
Χρήματα που πληρώνουμε όλοι μας, για να είναι σήμερα «καθαρές» στα χέρια και έλεγχο ξένων διοικήσεων. Ακολούθησε τον Ιούλιο 2015 η τρίτη και χειρότερη δανειακή σύμβαση, ύψους 86 ΔΙΣ ΕΥΡΩ.
Από τα παραπάνω διαφαίνεται καθαρά ότι η ένταξη της Ελλάδας σε μια ομάδα χωρών με ίδιο νόμισμα αλλά διαφορετικές οικονομίες, διαφορετικά πολιτικά και πολιτισμικά κριτήρια, ήτανε ένας ζουρλομανδύας, και δεν είχε καμμιά σχέση με την Ελληνική πραγματικότητα.
Ας θυμηθούμε τα «κρυφά» swaps που είχαν οργανωθεί το 2001 από τον τότε Πρωθυπουργό με τη DEUTSCHE BANK και τη GOLDMAN SACHS, προκειμένου να πιάσουνε τα κριτήρια ένταξης στο ΕΥΡΩ. F!!
Μειώθηκε «κρυφά» το έλλειμμα 2001, αλλά αυτό «φανερώθηκε» το 2009 σε συνεργασία με τη κυβέρνηση του ΓΑΠ, που έκανε ΤΑ ΠΑΝΤΑ προκειμένου να δικαιολογήσει την υπαγωγή της Χώρας υπό μνημονιακή εποπτεία.
Τα αποτελέσματα αυτής της «εποπτείας» τα βιώνουμε συνέχεια στα Εθνικά, οικονομικά θέματα κλπ, ενώ οι πολιτικά υπεύθυνοι που καταντήσανε μια Χώρα σαν την Ελλάδα με τη τεράστια γεωστρατηγική αξία ν’ αντιμετωπίζεται περιφρονητικά από τους διάφορους Τόμσεν, Σόϊμπλε, Ρέγκλιγκ κλπ δεν έχουνε ποτέ ελεγχθεί!!!
ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ
