Μετά από μήνυση της Φωτεινής Τικοπούλου και της Λίτσας Γιαννίση, ήταν σήμερα κατηγορούμενος για συκοφαντική δυσφήμιση δια του τύπου κατ΄ εξακολούθηση ο Σταύρος Πεταλωτής, σημερινός πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος Αγία Μαρίνα. Το δικαστήριο μετά την ακροαματική διαδικασία καταδίκασε το Σταύρο Πεταλωτή σε φυλάκιση εννέα μηνών με τριετή αναστολή.
Ο Στ. Πεταλωτής δεν έκρυψε τη δυσφορία του για την απόφαση λέγοντας προς άλλους παράγοντες του ιδρύματος που ήταν εκείνη την ώρα στο δικαστήριο, ότι τώρα το ίδρυμα θα κλείσει. Κανείς δεν κατάλαβε τι εννοούσε. Πάντως ήταν φανερά στεναχωρημένος στο άκουσμα της δικαστικής απόφασης.
Η δίκη διήρκεσε περίπου μία ώρα. Μεσολάβησε διακοπή η οποία ήταν χρήσιμη όπως αποδείχθηκε στην κυρία Γιαννίση για να απαντήσει σε ότι απολογήθηκε ο κατηγορούμενος Στ. Πεταλωτής.
Ο κ. Πεταλωτής ήταν κατηγορούμενος για τα όσα είπε σε τέσσερεις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικής συνεντεύξεις στην Καβάλα, τέλος Αυγούστου, αρχές Σεπτέμβρη 2012. Οι δηλώσεις του τότε αναπαρήχθησαν από τον τοπικό τύπο, έτσι μαζί με τις δηλώσεις στα ραδιόφωνα και τους τηλεοπτικούς σταθμούς, το κατηγορητήριο αναφέρονταν και σε αντίστοιχα δημοσιεύματα τοπικών εφημερίδων.
Πρώτη κατέθεσε η κα Λ. Γιαννίση, που είπε ότι το Φεβρουάριο του 2012, ο Στ. Πεταλωτής ήταν υποψήφιος στο διοικητικό συμβούλιο της Αγ. Μαρίνας αλλά δεν εξελέγη. Τον Αύγουστο του 2012 – είπε η κα Γιαννίση – η οικονομική κατάσταση στο ίδρυμα ήταν πολύ άσχημη. Ψάχναμε να βρούμε χρήματα για να το στηρίξουμε. Οι εργαζόμενοι ήταν σε επίσχεση εργασίας. Με αυτή την αφορμή – συμπλήρωσε – ο Στ. Πεταλωτής μας συκοφάντησε. Μας ονόμασε συγκεκριμένα τρεις κυρίες, τη Λίτσα Γιαννίση, τη Φωτεινή Τικοπούλου και την κα Πατροπούλου, ότι ήμασταν ανίκανες να διαχειριστούμε τα οικονομικά του ιδρύματος, ενώ είπε – συνέχισε στην κατάθεσή της η κα Γιαννίση – ότι έχουνε φαγωθεί πολλά λεφτά εκεί μέσα. Είπε επίσης συνέχισε να καταθέτει η κα Λ. Γιαννίση, για το Στ. Πεταλωτή, ότι υπάρχει άνθρωπος που έχτισε σπίτι με λεφτά του ιδρύματος, αξίας ενός εκατομμυρίου ευρώ. Στη συνέχεια η Λ. Γιαννίση – καταθέτοντας – δήλωσε τα εξής: «Όσα είπε μας προσέβαλαν, μας διέσυραν. Εμείς στο ίδρυμα προσφέραμε εθελοντική εργασία. Έφτασα στο σημείο να έχω πρόβλημα στο σπίτι μου. Σταματούσαν τον άνδρα και το παιδί μου στο δρόμο και τους ρωτούσαν, πόσα φάγατε».
Αμέσως μετά κατέθεσε η δικηγόρος Φωτεινή Τικοπούλου, που το καλοκαίρι του 2012 μαζί με τη Λίτσα Γιαννίση ήταν στο διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος. Η κα Τικοπούλου ισχυρίσθηκε ότι το πρόβλημα του κ. Πεταλωτή ξεκίνησε όταν δεν εξελέγη στο διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος το Φεβρουάριο του 2012. Έριχνε λάσπη εναντίον μας. Όσα αναφέρονται στη μήνυση είναι μόνο ενδεικτικά. Έλεγε ότι κάποιος έφαγε πολλά λεφτά. Μιλούσε για το διοικητικό συμβούλιο, είπε μεταξύ των άλλων η Φ. Τικοπούλου.
Στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι ο έλεγχος που έγινε στα οικονομικά του ιδρύματος από το Δήμο Καβάλας, απέδειξε ότι η διαχείριση ήταν άψογη. Εμείς εκεί δώσαμε την ψυχή μας, αν κι εγώ δεν είχα σχέση και άμεση μάλιστα με τη διαχείριση, κατέληξε η Φ. Τικοπούλου.
Στην απολογία του ο Στ. Πεταλωτής που στο δικαστήριο δεν είχε δικηγόρο υπεράσπισης και δεν δέχτηκε να υποβάλει ερωτήματα προς τους δύο μάρτυρες, ισχυρίσθηκε πολλά και διάφορα. Παρουσίασε έγγραφο σύμφωνα με το οποίο το ΙΚΑ αναγνωρίζει ότι το χρέος του ιδρύματος όταν ανέλαβε η κα Γιαννίση τη διοίκησή του ήταν 600 ευρώ, ενώ τον Ιούλιο – είπε χαρακτηριστικά ο Στ. Πεταλωτής – το χρέος στο ΙΚΑ έφτασε 480.000 ευρώ.
Ο πρόεδρος του παρατήρησε ότι στις συνεντεύξεις του αναφέρονταν σε χρέος στο ΙΚΑ 48.000 ευρώ. Τότε είπε ότι το χρέος που ανέφερε στις συνεντεύξεις του ήταν το συνολικό χρέος του ιδρύματος και γι΄ αυτό το λόγο την ώρα της απολογίας του, ζήτησε συγγνώμη από την κα Γιαννίση και την κα Τικοπούλου. Παρουσίασε το βιβλίο του ταμείου που ήταν ενημερωμένο όπως είπε μόνο μέχρι τον Ιούλιο του 2012. Έδωσε στο δικαστήριο το πόρισμα του Δήμου Καβάλας, ισχυριζόμενος ότι αυτό τον δικαιώνει. Το πόρισμα δεν διαβάστηκε κατά την ακροαματική διαδικασία. Φαίνεται όμως ότι το υπολόγισε το δικαστήριο για να βγάλει την απόφασή του. «Πλήρωσαν μαύρα χρήματα σε λογιστή 800 ευρώ, για να τακτοποιήσει το βιβλίο» είπε ο Στ. Πεταλωτής και ο πρόεδρος του δικαστηρίου τον ρώτησε, «ποιος είναι αυτός που με χρήματα του ιδρύματος έκανε σπίτι αξίας 1.000.000 ευρώ». Τότε ο Στ. Πεταλωτής απάντησε ότι αυτός είναι ο πρώην διευθυντής του ιδρύματος που σήμερα έχει συνταξιοδοτηθεί. «Αυτός – είπε ο Στ. Πεταλωτής – είχε όλη την οικονομική διαχείριση και έκανε σπίτι με γκαζόν και πισίνα».
Στη συνέχεια ο Στ. Πεταλωτής είπε ότι η κα Τικοπούλου κι η κα Γιαννίση δεν ήξεραν από διοίκηση και δε μπορούσαν να διοικήσουν σωστά το ίδρυμα. Αυτή είναι η ουσία του πράγματος, είπε ο κ. Πεταλωτής. Επικαλέστηκε τη δικηγόρο κα Λαγοπούλου, η οποία όπως είπε, με δική του προτροπή κατήγγειλε τα οικονομικά του ιδρύματος Αγ. Μαρίνα στον εισαγγελέα, το 2011.
Στην απολογία του Στ. Πεταλωτής επικαλέστηκε προηγούμενο πόρισμα, πριν το 2011, το οποίο όπως είπε, το έπνιξαν ο μητροπολίτης και ο τότε νομάρχης.
Στο τέλος της απολογίας του κατήγγειλε ότι η Λ. Γιαννίση, χωρίς απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, κατασκεύαζε στέγαστρο στο πίσω μέρος του οικοπέδου του ιδρύματος κι ενώ το στέγαστρο με τα υλικά κόστιζε 590 ευρώ, ο σύζυγός της έκοψε γι΄ αυτή τη δουλειά τιμολόγιο, 10.000 ευρώ.
Είπε επίσης ότι το ίδρυμα, αγόρασε 40.000 ευρώ αυτοκίνητο, ενώ το ίδιο μοντέλο αγόρασε το ΚΤΕΛ Καβάλας με ποσό 28.000 ευρώ.
Το δικαστήριο διέκοψε κι όταν επανήλθε στην έδρα, άκουσε το δικηγόρο της κας Φ. Τικοπούλου και της κας Λ. Γιαννίση, κ. Παναγιώτη Τικόπουλο, να ισχυρίζεται ότι το τιμολόγιο της επιχείρησης Γιαννίση 10.000 ευρώ, κόπηκε για άλλο λόγο. Όπως είπε ο κ. Τικόπουλος στην αγόρευσή του, είχαν εξασφαλισθεί από το κράτος, ως ενίσχυση του ιδρύματος, 10.000 ευρώ, αλλά για να εισπραχθούν τα χρήματα αυτά, έπρεπε να παρουσιασθεί εκτελεσμένο έργο. Έτσι ο κ. Γιαννίσης διευκόλυνε το ίδρυμα, ποτέ δεν πήρε τα χρήματα, επιβαρύνθηκε είπε ο Π. Τικόπουλος το ΦΠΑ τιμολογίου και τα χρήματα μπήκαν κανονικά στο ταμείο του ιδρύματος. Έδωσε δε στο δικαστήριο όλα τα σχετικά αποδειχτικά στοιχεία.
Το δικαστήριο ανακοίνωσε αμέσως μετά την απόφασή καταδίκης του Στ. Πεταλωτή, κάτι που ο κατηγορούμενος ήταν φανερό ότι δεν περίμενε.
—
