Μετά από μια σιωπή αρκετά μεγάλου χρονικού διαστήματος ο πρώην πρόεδρος του Επιμελητηρίου κ. Άγγελος Τσατσούλης μίλησε το πρωί της Πέμπτης στο ραδιόφωνο της Πρωινής. Φάνηκε θετικός στα σενάρια «ανοίγματος» όλων των δραστηριοτήτων το προσεχές διάστημα.
Και της οικονομικής πάσης φύσεως δράσης. Είναι απαισιόδοξος για το αν καταφέρουν να επανέλθουν όλοι όσοι ήταν κλειστοί, λόγω των μέτρων πρόληψης του κορωνοϊού. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των δηλώσεων του αφορά τα διακριτικά αλλά και σαφή σχόλια του για το Επιμελητήριο και την στάση των Επιμελητηρίων της ΑΜΘ στο θέμα του ΔΕΣΜΟΥ.
Κατ’ επέκταση στην υλοποίηση του μέτρου της μη επιστρεπτέας προκαταβολής.
Η συνέντευξη
Ερ: Συμφωνείτε με την αλλαγή της τακτικής της κυβέρνησης που πάει να χαλαρώσει τα μέτρα;
Απ: Κοιτάξτε το αν συμφωνώ ή όχι εγώ παίζει πολύ μικρό ρόλο. Ούτε η φωνή η δικιά μου έχει κάποια σημασία. Εγώ όμως σαν πολίτης αυτού του τόπου διαπιστώνω ότι αυτό το παρατεταμένο lockdown έχει κουράσει πάρα πολύ τον κόσμο. Μάλιστα έχει κουράσει τον κόσμο και δε βλέπουμε αποτελέσματα, διότι παρά το αυστηρό lockdown που θεωρητικά έχουμε, είδατε την εκτόξευση των κρουσμάτων, είδατε πόσες είναι οι άδειες κλίνες στις ΜΕΘ και πόσοι είναι δυστυχώς οι νεκροί συμπολίτες μας. Αυτό το οποίο άκουσα εγώ και είπαν οι λοιμωξιολόγοι ότι ίσως με πιο ελεύθερη την αγορά, με μέτρα που όπως αποδείχθηκε η αγορά τα τηρεί, ίσως να είναι καλύτερα.
Ερ: Λέτε να το δοκιμάσουμε και αυτό σε μια χαλαρότητα με όρους και προϋποθέσεις;
Απ: Εννοείται και έχει αποδειχτεί ότι όταν μπαίνουν όροι, δεν υπάρχουν τόσοι περιορισμοί βλέπετε ότι τα πράγματα κυλούν καλύτερα. Είμαστε και ένας λαός που μπορεί να γιορτάζουμε τα 200 χρόνια της απελευθέρωσης μας, σέρνουμε μαζί μας πολλά κατάλοιπα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, είμαστε απείθαρχος λαός, είμαστε ένας λαός που δεν ανέχεται πολύ-πολύ τον έλεγχο. Επομένως τις συνέπειες τις βλέπουμε τώρα.
Ερ: Τώρα εμείς κοιτάμε τα τουριστικά του Νομού Καβάλας ως κάτι πολύ κοντινό και ήδη διατυπώνουμε ισχυρή φωνή να ανοίξει η Νυμφαία, να ανοίξουν τα σύνορα, να έρθουν με τα αυτοκίνητα τους οι Βαλκάνιοι στην περιοχή μας.
Απ: Εάν δεν γίνουν σοβαροί έλεγχοι όπως π.χ. το καταπολεμάει η Αυστρία αυτή τη στιγμή, να φτάσουμε σε πολλά-πολλά περισσότερα tests ημερησίως, έχω την εντύπωση ότι θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Πως θα καταπολεμιστεί η ενδοοικογενειακή διασπορά; Μόνο με έλεγχο. Πως θα γίνει ο έλεγχος; Ήδη και στη Γερμανία και στην Αυστρία δώσανε το δικαίωμα στις μάνες να κάνουν έλεγχο τα παιδιά τους πριν πάνε στο σχολείο. Με κόστος τεστ που είναι στα 3,5-4 άντε 5 ευρώ. Εμείς εδώ πληρώνουμε 20 ευρώ. Δεν γίνονται ευχολόγια και αλλαγές εύκολες χωρίς να βάλεις το μαχαίρι στην πληγή για να τη γιατρέψεις.
Ερ: Λέτε περισσότερα τεστ, είναι και αυτό ένα μέτρο που δεν το εφαρμόσαμε, δεν το εκμεταλλευτήκαμε τόσο καιρό.
Απ: Με 66.000 τεστ την ημέρα πανηγυρίζουμε. Θα μου πείτε η Γερμανία έκανε λιγότερα πριν, τώρα άρχισε να ανεβαίνει στα τεστ. Αν δούμε βέβαια και τι ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είμαστε καλύτεροι από τον μέσο όρο. Παρόλη τη γκρίνια μας που είναι έμφυτη σαν λαός.
Ερ: Είναι και οι εμβολιασμοί συγχρόνως που πρέπει να προχωρούν.
Απ: Οι εμβολιασμού πρέπει να προχωρούν εφόσον υπάρχουν εμβόλια. Από τη στιγμή που είπανε ότι περίπου μέσα στον Απρίλιο θα έρθουν και 1 εκατομμύρια εμβόλια από την Johnson & Johnson τα πράγματα θα βελτιωθούν. Μη ξεχνάτε τώρα η διασπορά που διαβάζουμε όλοι μας, πλέον είναι σε μικρές ηλικίες. Οι ηλικιωμένοι οι περισσότεροι έχουν εμβολιαστεί αλλά και προστατεύονται. Το πρόβλημα είναι στις ηλικίες από 20 έως 40 πλέον. Ο μέσος όρος στις ΜΕΘ είναι 45 ετών. Κάπου είχε φτάσει 80 συν αν θυμάστε τους προηγούμενους μήνες. Πρέπει σιγά-σιγά να ανοίξει η αγορά, να σωθούν όσες επιχειρήσεις μπορούν να σωθούν, γιατί βλέπω αυτό το κύμα των λουκέτων που θα έχουμε από εδώ και πέρα θα είναι εξαιρετικά υψηλός ο αριθμός. Μη ξεχνάτε ότι είναι μια οικονομία που ξεκίνησε τότε με τη κρίση τότε των τοξικών δανείων το 2008 που ξεκίνησε από την Αμερική. Το 2012, το 2015 κρίση, το 2020, το 2021 κρίση. Πόσο να αντέξουν οι επιχειρήσεις. Πόσα λεφτά να δώσει το κράτος; Μπορεί να δώσει; Να δώσει το κράτος αυτό θέλουμε αλλά έχει το ταμείο; Για αυτό και πιστεύω ότι προχωρούν σε κινήσεις να ανοίξουν την αγορά για να μπορέσουν όσο μπορούν και αυτό το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Ερ: Παρακολουθείτε καθόλου την πορεία του Επιμελητηρίου ενώ ως γνωστό έχετε αποχωρήσει; Έχετε να πείτε κάτι; Πως τα βλέπετε τα πράγματα;
Απ: Μιλάμε για ένα Επιμελητήριο της Καβάλας. Μιλάμε για ένα επαρχιακό Επιμελητήριο, δεν μιλάμε για το Κογκρέσο ή το Λευκό Οίκο. Ας χαλαρώσουν λίγο οι τόνοι. Σαφώς και παρακολουθώ. Και να μην θέλω να παρακολουθήσω όλοι με ενημερώνουνε. Φτάσαμε στο σημείο να με πάρουν τηλέφωνο να διαμαρτυρηθούν για τα χρήματα που δε δόθηκαν στον ΑΟΚ. Εγώ έχω 4 χρόνια που έφυγα. Με θλίβει σαφώς η κατάσταση, με στεναχωρεί διότι ήμουν 12 χρόνια πρόεδρος αυτού του θεσμού. Δεν πρέπει να φτάνουμε σε τέτοιες καταστάσεις. Από την άλλη πλευρά όταν εισέρχονται ο εγωισμός, το προσωπικό συμφέρον, το κομματικό συμφέρον είναι φυσικό επακόλουθο όταν ανοίγεις την πόρτα σε τέτοια δεινά είναι λογικό από πίσω να ακολουθούν θύελλες. Νομίζω ότι με νηφαλιότητα και καλή θέληση, μπορούν να λύσουν το θέμα της καρέκλας βασικά. Έτσι ώστε οι επιχειρήσεις του νομού οι οποίες υποφέρουν, να έχουν έναν συμπαραστάτη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Επιμελητήριο είναι ο συμπαραστάτης των επιχειρήσεων. Με θλίψη διάβασα για τις ανακοινώσεις της Περιφέρειας. Δεν περίμενα ότι τα Επιμελητήρια θα ήταν – αν ισχύουν όσα λέει η Περιφέρεια- θα ήταν ανάχωμα στο να δοθούν έστω αυτά τα 2 χιλιάρικα που βάζει η Περιφέρεια ΑΜΘ. Πραγματικά θλίβομαι. Και ελπίζω να βρουν το δρόμο τους.
Ερ: Για τη μη επιστρεπτέα προκαταβολή του Μέτιου. Τα Επιμελητήρια έλεγαν μέχρι τώρα ότι για όλα φταίει ο Μέτιος!
Απ: Να σας πω την αλήθεια, δεν ασχολήθηκα πολύ. Εγώ ακούω παράπονα από τους συναδέλφους μου όταν κάνω μια βόλτα στην αγορά ή που με παίρνουν τηλέφωνο. Ακούω τρομερή γκρίνια για την καθυστέρηση, ότι άλλες Περιφέρειες προχώρησαν κτλ. Δεν είχα άποψη για το τι συμβαίνει και για ποιο λόγο υπήρχε αυτή η καθυστέρηση. Θεωρώ όμως ότι και οι δυο πλευρές και η Περιφέρεια και τα Επιμελητήρια, πρέπει να ρίξουν τους τόνους για το καλό των επιχειρήσεων.
Να μη βάζουν το προσωπικό τους ή το κομματικό τους συμφέρον πάνω από το συμφέρον των επιχειρήσεων. Εγώ τουλάχιστον στα χρόνια τα οποία τα οποία ήμουν στο Επιμελητήριο, επειδή είχαν ένα δάσκαλο που αυτό μου έμαθε από την πρώτη μέρα που πήγα στο Επιμελητήριο τον Απόστολο Μαρδύρη, ότι εδώ βγάζουμε το κομματικό μας καπέλο, βγάζουμε το προσωπικό μας συμφέρον και διεκδικούμε το συμφέρον του νομού και την ανάπτυξη του νομού μου έλεγε. Δε γίνεται να φτάνουμε σε τέτοιες δηλώσεις από τη μια πλευρά και την άλλη πλευρά. Είναι δυο θεσμοί που είναι υποχρεωμένοι να συνεργαστούν. Δε γίνεται να φτάνουμε σε αυτό το επίπεδο.
