Από δημοσιεύματα σε τοπικά μέσα ενημερωθήκαμε ότι πραγματοποιήθηκε σύσκεψη «τοπικών παραγόντων» στην οποία αποδέχτηκαν την πρόταση του Υ.Ε.Ν. για τα δρομολόγια της γραμμής Πρίνου – Καβάλας. Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Aντι-περιφερειάρχης Καβάλας, ο Δήμαρχος Θάσου, η Θασιακή Ένωση Καβάλας, ο εμπορικός σύλλογος και το επιμελητήριο. Η πρόταση του ΥΕΝ για τη συγκεκριμένη γραμμή αναφέρει ότι θα εκτελούνται 3 δρομολόγια τη χειμερινή περίοδο, 4 δρομολόγια την ενδιάμεση και 6 τη θερινή περίοδο. Ο βουλευτής της Ν.Δ. Μακάριος Λαζαρίδης μάλιστα έσπευσε να πανηγυρίσει για τις επιτυχίες της κυβέρνησης της ΝΔ στον τομέα αυτό.
Καταγγέλλουμε ως στημένη συμπαιγνία σε βάρος των ναυτεργατών και των κατοίκων του νησιού την συναίνεση από «τοπικούς παράγοντες» στην πρόταση του ΥΕΝ για 3 δρομολόγια στην γραμμή Πρίνου – Καβάλας την χειμερινή περίοδο. Η πρόταση του Υ.Ε.Ν. υποβαθμίζει τη γραμμή Πρίνου – Καβάλας. Η πρόταση για τα δρομολόγια είναι μακριά από τις ανάγκες του νησιού. Όλοι αυτοί οι κύριοι είναι εκτεθειμένοι στο λαό του νησιού που ως καλοθελητές έτρεξαν να συμφωνήσουν στην πρόταση του Υ.Ε.Ν, η οποία είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των Ναυτιλιακών Εταιριών, βάζοντας ουσιαστικά πλάτη στα συμφέροντα τους.
Tην στιγμή που η γραμμή Πρίνου – Καβάλας είναι η ποιο κρίσιμη για την εξυπηρέτηση των αναγκών του νησιού και θα έπρεπε να εκτελούνται τουλάχιστον 6 ως 7 δρομολόγια την χειμερινή περίοδο και 9 ως 10 την θερινή. Προσπαθούν να περάσουν τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων, ότι πάλι καλά που υπήρξε συμφωνία γι’ αυτά τα δρομολόγια!
Αυτοί οι κύριοι συσκεφτήκαν μεταξύ τους και αποφάσισαν να συναινέσουν για εμάς χωρίς εμάς. Πέταξαν στα σκουπίδια την γνώμη των φορέων του νησιού την στιγμή που η πολιτική των κυβερνήσεων των τελευταίων 10 χρόνων, στο όνομα των αναδιαρθρώσεων, έχει κλείσει όλες τις υπηρεσίες του νησιού. Μας αναγκάζουν να ταξιδεύουμε μέσω Κεραμωτής, να κάνουμε ένα ταξίδι Οδύσσεια για να πραγματοποιήσουμε τις δουλειές μας και να επιβαρυνόμαστε με πρόσθετο οικονομικό κόστος. Επίσης, η απίστευτη ταλαιπωρία που υποβάλλονται οι ασθενείς από το κέντρο υγείας για μεταφορά μέσω Κεραμωτής στο νοσοκομείο Καβάλας βάζει σε κίνδυνο την ζωή των ασθενών.
Για όσους στηρίζουν αυτή την πολιτική είναι ψιλά γράμματα τα προβλήματα που απασχολούν τις λαϊκές οικογένειες του νησιού και όχι μόνο, μπροστά στα κέρδη των ναυτιλιακών εταιρειών. Ούτε καν μπήκαν στον κόπο να ψελλίσουν κάτι για αυτό το σοβαρό θέμα αλλά και για τις αυξήσεις φωτιά που έχουν επιβάλει οι ναυτιλιακές εταιρίες στα εισιτήρια τα τελευταία χρόνια, στηριζόμενες στην πολιτική όλων των κυβερνήσεων.
Επίσης δεν ψέλλισαν κάτι για τις ανεπαρκείς λιμενικές εγκαταστάσεις, για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στα λιμάνια και ιδιαίτερα της Θάσου όσον αφορά την ασφαλή φορτοεκφόρτωση των πλοίων και την πλήρη πρόσδεση τους, τα υποστελεχωμένα πλοία λόγο των μειωμένων οργανικών συνθέσεων, την εντατικοποίηση της δουλειάς των ναυτεργατών βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή των πληρωμάτων και των επιβατών.
Αυτή η κατάσταση φέρνει τη σφραγίδα της απελευθέρωσης των θαλασσίων συγκοινωνιών (άρση του καμποτάζ) με βάση τον ευρωπαϊκό κανονισμό και το νόμο 2932 του 2001 που ψήφησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Σήμερα, 17 χρόνια μετά, ο λαός της Θάσου και της Καβάλας μπορεί να δει τις συνέπειες αυτής της πολιτικής εις βάρος του και να συνειδητοποιήσει ότι η ανάγκη για φτηνές, ασφαλείς, τακτικές θαλάσσιες συγκοινωνίες 365 μέρες το χρόνο βρίσκονται στην αντίπερα όχθη της κερδοφορίας των ναυτιλιακών εταιρειών και της πολιτικής που τις στηρίζει με κάθε τρόπο.
Σήμερα τα σχήματα που κυριαρχούν στις πορθμειακές γραμμές του νησιού, τα οποία παράλληλα διαπλέκονται μεταξύ τους, έχουν επιβάλει ένα καθεστώς πλήρης ασυδοσίας και αυθαιρεσίας εις βάρος των κατοίκων του νησιού και των ναυτεργατών, για να αποκομίζουν τεράστια κέρδη. Όλες οι κυβερνήσεις και με την στήριξη των εκπροσώπων της τοπικής διοίκησης κατοχύρωσαν νομοθετικά τους εφοπλιστές για να δρομολογούν και να αποδρομολογούν τα πλοία τους όπου θέλουν, όποτε θέλουν, με όσα δρομολόγια θέλουν.
Είναι φανερό ότι η κερδοφορία των ναυτιλιακών εταιρειών έχει ως προϋπόθεση το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων των ναυτεργατών αλλά και το δικαίωμα των κατοίκων του νησιού για απρόσκοπτη μετακίνηση στην Καβάλα.
Οι θαλάσσιες συγκοινωνίες, τα λιμάνια, τα καράβια, μπορούν να γίνουν μοχλός ανάπτυξης και ευημερίας για τα λαϊκά στρώματα όταν περάσουν στα χεριά του λαού και γίνουν κοινωνική περιουσία. Όσο οι θαλάσσιες συγκοινωνίες το κοινωνικό αυτό αγαθό χρησιμοποιείται ως εμπόρευμα για να θησαυρίζουν οι εφοπλιστές τόσο θα επιδεινώνονται τα προβλήματα εξυπηρέτησης και μετακίνησης του λάου της Θάσου με την Καβάλα.
Δελτίο τύπου – ΝΟΕΜΡΗΣ 2019
