Επειδή ο χρόνος στο διάβα του έχει την ιδιότητα να σκεπάζει με την σκόνη της λήθης ανθρώπους που στο παρελθόν προσέφεραν σπουδαίες υπηρεσίες στον τόπο τους, νομίζω οι νεότεροι που καρπώνονται και απολαμβάνουν τα επιτεύγματα εκείνων, οφείλουν να τους τιμήσουν.
Η επιστολή αυτή απευθύνεται στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και μέσω αυτού στους αξιότιμους Κυρίους, τον Δήμαρχο Καβάλας, στους Αρχηγούς των Δημοτικών Παρατάξεων και στα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου που εκτέθηκαν στην επιλογή μας για να διαχειριστούν τα πράγματα του Δήμου μας.
Κύριοι σας τιμήσαμε με τη ψήφο μας να μας εκπροσωπήσετε εσείς στη διοίκηση του Δήμου και τον καθέναν «Εφ’ ω ετάχθη» σύμφωνα με τους κανόνες της Δημοκρατίας. Σαν παλιός δημότης αυτής της πόλης εκφράζω το αίτημα για δύο Δημάρχους του πρόσφατου παρελθόντος ότι οφείλουμε να τους τιμήσουμε όπως τους αξίζει.
Οι Δήμαρχοι αυτοί είναι ο Βαγγέλης Ευαγγελίου και ο Λευτέρης ο Αθανασιάδης, ο Λευτέρης Αθανασιάδης και ο Βαγγέλης Ευαγγελίου. Ο Βαγγέλης ο Ευαγγελίου έφερε το νερό στην Καβάλα και ο Λευτέρης Αθανασιάδης αναμόρφωσε και εξανθρώπισε την πόλη μας.
Η έλλειψη του νερού στην πόλη ήταν πιστεύω ένα πρόβλημα από την πρώτη ημέρα της ίδρυσης της. Τα Νότια αντερείσματα των βουνών που περιβάλουν την πόλη είναι σχετικά άνυδρα. Το Ρωμαϊκό Υδραγωγείο που ανακαίνισε και ενίσχυσε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής θέλοντας να υδροδοτήσει τον οικισμό της Παναγίας, είναι το χαρακτηριστικό δείγμα του προβλήματος που υπήρχε σχετικά με το νερό και οι Καμάρες μείναν σήμερα σα μνημείο για να μας το θυμίζουν.
Οι γεωτρήσεις στην περιοχή των Αμισιανών του 1928 έφεραν νερό στην πόλη αμφιβόλου ποιότητας και μη επαρκούς ποσότητας. Δημοτικές βρύσες στις συνοικίες υδροδοτούσαν τους κατοίκους με παροχή νερού τρείς μέρες την εβδομάδα και με δύο ώρες την ημέρα ροής τους.
Ο αγώνας για την αποθήκευση νερού διαρκής και η έλλειψή του πολλές φορές καταντούσε βασανιστική. Ο Βαγγέλης Ευαγγελίου εκμεταλλεύτηκε μια μελέτη του 1937 που προέβλεπε την ύδρευση της πόλης του από τις πηγές της λίμνης της Βοΐράνης και την υλοποίησε.
Έτσι ήρθε άφθονο νερό στην πόλη άριστης ποιότητας. το οποίο το απολαμβάνουμε και το χαιρόμαστε. Έπαψε οριστικά να ταλανίζει τους Καβαλιώτες η έλλειψη του νερού. Έπαψε να χρησιμοποιούμε το νερό της θάλασσας για την λάτρα του σπιτιού.
Τώρα το νερό είναι άφθονο και μπορείς να κάνεις το μπάνιο σου καθημερινά, τότε τέτοια απόλαυση ήταν όνειρο. Όλα αυτά τα οφείλουμε στον Βαγγέλη Ευαγγελίου μια οφειλή που πρέπει να την εξοφλήσουμε. Ο Λευτέρης Αθανασιάδης αναμόρφωσε αυτήν την πόλη, την εξανθρώπισε και την ομόρφυνε.
Επί της δημαρχίας του γίναν έργα πάσης μορφής που έκαναν τη ζωή μας πιο άνετη. Δημιουργήθηκαν δρόμοι και σε κάθε πόρτα μπορεί άνετα να φτάσει κάποιο τροχοφόρο. Οι κάτοικοι των ορεινών Ποταμουδίων ανάπνευσαν.
Τα ταξί παλιά σταματούσαν στο σχολείο του Συνοικισμού, τώρα τους πάει στην πόρτα τους. Τους νεκρούς τους θα έπρεπε να τους κατεβάζουν αρκετή απόσταση οι ίδιοι, για να τους βάλουν στη νεκροφόρα που περίμενε χαμηλά γιατί δεν είχε δρόμο για να ανέβει.
Τα σκουπίδια τους τα μάζευε ο Δήμος με γαϊδουράκια και ο Λευτέρης έκανε δρόμο για να ανεβαίνει το όχημα της καθαριότητας επάνω στα Λαζέΐκα που ήταν απρόσιτη περιοχή. Έκανε έργα ο Λευτέρης που σήμερα απολαμβάνουμε εμείς και οι μετά από μας, όπως η Δημοτική Αγορά και άλλα.
Το σπουδαιότερο όμως έργο είναι ο Βιολογικός Καθαρισμός που καθάρισε τις θάλασσές μας και μας δίνουν την δυνατότητα να απολαμβάνουμε καθαρές θάλασσες σ’ όλη την ακτογραμμή της πόλης. Δεν είναι μακριά οι ημέρες εκείνες που δεν μπορούσες να περάσεις από το Λιμάνι επειδή σ’ έπνιγε η μπόχα από τα σάπια νερά του επειδή εκεί κατέληγαν τα λύματα πολλών περιοχών της πόλης μας.
Σήμερα έξω από το Λιμάνι έχει γίνει μια ωραία πλαζ με πεντακάθαρα νερά που την απολαμβάνουν πολλοί Καβαλιώτες αλλά και ξένοι. Αυτά μας άφησε ο Λευτέρης Αθανασιάδης. Δεν οφείλουμε να του τα αναγνωρίσουμε όλα αυτά;
Σ’ εσάς κύριοι που φιλοδοξείτε να αφήσετε το αποτύπωμα σας με την ιδιότητα του Δημοτικού Άρχοντα σας έλαχε να πάρετε την απόφαση για να τιμηθούν οι Άνθρωποι αυτοί που ξεκίνησαν με το ίδιο όνειρο προσφοράς στον τόπο τους. Εκείνοι το πέτυχαν και τους το οφείλουμε. Θα πρέπει η τιμή που θα τους γίνει να είναι ανάλογη του έργου τους.
Παναγιώτης Φώτου
