Γράφει ο Χρήστος Δερμεντζόγλου
Ο ΑΟΚ ομάδα Α` Εθνικής τότε. Και στο πρωτάθλημα είχε πετύχει μια πολύ σημαντική νίκη που θεωρήθηκε έκπληξη και έφερε τα πάνω κάτω στο ΠΡΟ-ΠΟ και ήταν το ματς στην έδρα του. Γιατί είχε κερδίσει τον Παναθηναϊκό με 1-0, στο 85` με εύστοχο χτύπημα πέναλτι που εκτέλεσε ο αείμνηστος Ανέστης Καραμπετάκης, ξεγελώντας τον Οικονομόπουλο που έπεσε από την αντίθετη πλευρά και έτσι η μπάλα κατέληξε άνετα στα δίχτυα. Κι αυτή η νίκη ενθουσίασε όλους τους Καβαλιώτες, γιορτάστηκε με τρελούς πανηγυρισμούς γιατί μέχρι τότε ο Παναθηναϊκός ήταν πρωτοπόρος στη βαθμολογία και αήττητος. Και το αήττητο του το σπάσαμε εμείς. Και πριν γίνει το πέναλτι, χάθηκε μια καταπληκτική ευκαιρία όταν ο Λιόλιος βρέθηκε τετ α τετ με τον Οικονομόπουλο αλλά έχασε τον βηματισμό του και ο διεθνής τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού το εκμεταλλεύτηκε αυτό και πέφτοντας με αυτοθυσία στα πόδια του μπλόκαρε την μπάλα και απεσώβησε τον κίνδυνο για την εστία του. Κι όσο αφορά την διεθνή προβολή της ομάδας μας έγινε στο Β` γύρο στη ρεβάνς της Λεωφόρου Αλεξάνδρας όπου η ομάδα μας ηττήθηκε με 2-0 αλλά άφησε καλές εντυπώσεις και ο Παναθηναϊκός μας κέρδισε δύσκολα. Και το ματς αυτό το πήρε η Ολλανδική τηλεόραση γιατί ο Παναθηναϊκός έχει φτάσει στον τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης όπως λεγόταν τότε το Τσάμπιονς Λιγκ. Και στο περίφημο στάδιο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου θα αντιμετώπιζε τον Άγιαξ που στις τάξεις του είχε παιχταράδες διεθνούς φήμης όπως ο Γιόχαν Κρόιφ, ο Νέεσκενς, ο Χουλσόφ κ.α. Και πριν τον αγώνα του τελικού θέλανε οι Ολλανδοί να κατασκοπεύσουν τον Παναθηναϊκό. Άσχετα αν τους ενδιέφερε μόνο ο Παναθηναϊκός είδαν όμως και τον ΑΟΚ. Κοντά στους Δομάζο, Αντωνιάδη, Καμάρα κ.α είδαν τους Χαραλαμπίδη, Καραμπετάκη, Λιόλιο κ.α. Αυτά συζητούσαν τότε στα στέκια της πόλης μας και αυτά συζητούσαμε κι εμείς μαθητούδια στο Γυμνάσιο. Κι ονειρευόμασταν να δούμε τον ΑΟΚ να παίζει κάποτε στα Κύπελλα Ευρώπης αν και ήταν λίγο δύσκολο για επαρχιακή ομάδα εκείνη την εποχή. Κι αυτό το πέτυχε δύο χρόνια αργότερα η Παναχαϊκή το 1973 που ήταν η πρώτη επαρχιακή ομάδα που έπαιξε στην Ευρώπη αποκλείοντας την Αυστριακή Γκρατς Στουρμ αλλά στο Β` γύρο αποκλείστηκε από τον Ολλανδική Τβέντε που ήταν πολύ δυνατή ομάδα. Ο δε ΑΟΚ στη μέχρι τώρα ιστορία του κατάφερε να παίξει μονο στο Κύπελλο Βαλκανίων αντιμετωπίζοντας το 1972, την Αλβανική Σκένδια και τη Βαρντάρ Σκοπίων της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Είχε δυο νίκες στην έδρα του και δυο ήττες εκτός έδρας . Στην Αλβανία έχασε με 2-1 κα από τη Σκένδια και κέρδισε με 2-0 στη ρεβάνς και μετά 1-0 επί της Βαρντάρ αλλά έχασε με 4-1 στα Σκόπια και δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό. Άλλωστε η Βαρντάρ είχε συμμετοχές στα Κύπελλα Ευρώπης και ήταν πιο πεπειραμένη σε διεθνή ματς και ήταν φυσικό να μας κερδίσει. Ο ΑΟΚ όμως έγινε έστω και λίγο γνωστός στην Ολλανδία από εκείνο το ματς με τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα. Ίσως και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Δεν περιορίστηκε δηλαδή στα Βαλκάνια. Αυτά συνέβαιναν τότε στο ένδοξο παρελθόν και σήμερα δυστυχώς λέμε «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας να κλαις» αφού ήρθε η περίοδος παρακμής, να παίζει ο ΑΟΚ στη Γ` Εθνική, που τότε κάτι τέτοιο δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε. Κι αν κάποιος έλεγε κάτι τέτοιο δε θα γλύτωνε την καζούρα και τη σφαλιάρα. Αλλά και άλλες ομάδες έπαθαν τα ίδια και χειρότερα, ομάδες με ιστορία ακόμα και στο Λεκανοπέδιο της Αττικής (Εθνικός, Αθηναϊκός κ.α). Ας ελπίσουμε να έρθει ένα καλύτερο μέλλον και να βρεθεί πάλι ο ΑΟΚ στα μεγάλα σαλόνια της Α` Εθνικής.
