Ευρεία ανακοίνωση της στον Πειραιά εδρεύουσας εταιρείας (οδός Έβρου 182 & Αγ. Δημητρίου 121) με την επωνυμία «Ελληνικά Λιπάσματα και Χημικά ELFE Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία», όπως εκπροσωπείται σε αναφορά στο από 18-7-2016 αντίστοιχο των Κυρίων Κυρίων Υπουργού Εργασίας και Γενικού Γραμματέως
Επόμενοι προσκλήσεις των άνω Θεσμικών Φορέων, σε κοινή ενώπιόν τους, συνάντησή μας «περί συμφιλιώσεως» με τους εργαζόμενους μας, από του Μαρτίου 2016 και εφεξής και κατά τις μακρές κατ΄ επανάληψη συζητήσεις, προήχθησαν τα εξής:
Σημειώνεται ότι η παρέμβαση προέκυψε ύστερα, από αίτηση των εργαζομένων, επικαλούμενων …μελλοντική προσβολή των δικαιωμάτων τους ενόψει της λήξεως των «Συμβάσεων Δανεισμού» σε άλλους φορείς, νομικά, τυπικά, ουσιαστικά, διαχειριστικά και διοικητικά αυτόνομους και την αυτοδίκαια κατά νόμο επανένταξή τους στο εργατικό μας δυναμικό.
Ασμένως αποδεχθήκαμε την πρόσκληση, αφού ο Κύριος Υπουργός, πέραν της αυθεντίας που λειτουργικά διαθέτει, επιπρόσθετα και επιπλέον έχει και συγκροτημένη θέση σε σπουδαίο νομικό πόνημα, αναφορικά με τη Θεμελιώδη Αρχή (Προστασίας της Εμπιστοσύνης του Πολίτη προς το Κράτος» (Διοικ. Δίκη 5.940) οπότε κι εμείς προσήλθαμε με κραταιά πεποίθηση, ότι θα τύχουμε δίκαιας και αντικειμενικής κρίσεως.
Επανερχόμενοι και σε σχέση με τα φερόμενα, ως εριστέα θέματα, προέκυψε ότι ήσαν ανύπαρκτα και αυτονόητα δεν επιδέχονταν οποιαδήποτε ρύθμιση. Έτσι:
Πρώτον: Διασαφηνίστηκε και αποδείχτηκε ότι ευθύς με την επάνοδο των εργαζομένων της τάξεως των 179 προσώπων, θα ακολουθούσε η χορήγηση στο σύνολό τους της ετήσιας άδειας αναψυχής με καταβολή των οικείων αποδοχών και επιδόματος αδείας και τελικά οι εργαζόμενοι θα εντάσσονταν υπό το καθεστώς διαθεσιμότητας και ευθύς με τη λήξη της θα ακολουθούσε ενεργός εργασιακή σχέση στις νέες επενδυτικές μας δραστηριότητες, οι οποίες βρίσκονται στο στάδιο περατώσεως, της δημιουργίας αναγκαίας τεχνικής υποδομής, για άμεσο έναρξη της παραγωγής. Αυτονοήτως και κατά το στάδιο της διαθεσιμότητας, θα πληρώνονταν και πληρώνονται, ως ο νόμος προβλέπει.
Επομένως επί ανυπάρκτου προϋποθέσεως θεμελιώνονταν οι «ανησυχίες» των εργαζομένων.
Δεύτερον: Κατά τις συζητήσεις, οι εργαζόμενοί μας προέβαλλαν ισχυρισμό ότι υπήρξε διαδοχή κατά τη λειτουργία της εργασιακής τους σχέσεως και ότι είχαν αυτοδικαίως μεταφερθεί στις μισθώτριες εταιρείες. Ο ισχυρισμός αυτός ήταν και είναι αβάσιμος, διότι οι εργαζόμενοι της ELFE είναι απολύτως αναγκαίοι στην πραγμάτωση των καταστατικών της σκοπών στο άμεσο μέλλον, ευθύς με τη λήξη της διαθεσιμότητας.
Επομένως, είναι νομικά και ουσιαστικά αβάσιμος η αίτησή τους να μετακινηθούν σε άλλον εργοδότη και μάλιστα παρά τη θέλησή μας.
Παρέλκει να επισημανθεί το αυτονόητο, με νόμο – ως αξίωσαν οι συνδικαλιστές – να επιβληθεί αναγκαστική τοποθέτηση εργαζομένων υπό ενεργό εργασιακή σχέση μιας επιχείρησης, σε άλλη. Κάτι τέτοιο αποτελεί νομικό παραλογισμό.
Επαλλήλως, η ύπαρξη ή ανυπαρξία διαδοχής εργοδοτών, προϋποθέτει δικαιοδοτική κρίση, ως άλλωστε επιβεβαίωσε ο Κύριος Υπουργόις στη Βουλή, σε απάντηση σχετικής ερωτήσεως του βουλευτού κ. Ιωάννου Δελλή και τουταυτό άλλωστε προκύπτει από παγία νομολογία δικαστηρίων και τη θεωρία.
Τρίτον: Πρόσθετα, κατά το στάδιο χορηγήσεως των αδειών και προοδευτικά, οι εργαζόμενοι στην πλειονότητά τους, χωρίς καμιά δικαιολογία, προέβησαν σε πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου υπαίτια, διατάραξαν την εργασιακή ειρήνη στους μίσθιους χώρους, προέβησαν σε εμπρησμό σε χώρο εγγύτατα των εγκαταστάσεων, με επακόλουθο να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα και ανθρώπους και ενδεχομένως πρόκληση εκρήξεων στο χώρο, ενόψει των «ευαίσθητων» σχετικά εγκαταστάσεων.
Απότοκος των εκληματικών αυτών πράξεων, είναι η υποβολή μηνύσεων κατά των εμπλακέντων σε αυτές εργαζομένων μας, και των προοδευτικώς από τις ανακρίσεις επισημαινόμενων για συμμετοχή προσώπων και μετά από τις μηνύσεις ακολούθησαν καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας, ως κατά νόμο προβλέπεται χωρίς καταβολή αποζημιώσεως.
Επί του θέματος αυτού, το Υπουργείο πρότεινε να ανακαλέσουμε τις καταγγελίες των συμβάσεων, που είχαν λάβει χώρα για την πιο πάνω αιτία και αν καταβάλλουμε και αποζημιώσεις. Άλλως, αφού διώκονται τα αδικήματα αυτά που φέρουν μάλιστα κακουργηματικό χαρακτήρα και ούτως ή άλλως συντρέχει αυτεπάγγελματος δίωξη, να εμμείνουμε στις καταγγελίες αλλά συγχρόνως… να καταβάλλουμε και την αποζημίωση, επιβραβεύοντας έτσι τους παρανομούντες.
Η επί του θέματος κρίση και πρόταση, επαφίεται στην αντικειμενική αξιολόγηση και αυτονόητα συμπεράσματα.
Τέταρτον: Τέλος, όπως αναδείχθηκε κατά τις συζητήσεις και αποδεδείχθηκε κατά τρόπο ανεπίδεκτο αμφισβητήσεως, από της ιδρύσεως της εταιρείας μας μέχρι και σήμερα, οι αποδοχές και αποζημιώσεις των εργαζομένων μας, ήδη περιορισθέντων στο δυναμικό της τάξεως των 137 προσώπων (βάσει μηνύσεων και ασκήσεως διώξεων καταγγελίες συμβάσεων), ήσαν κατά ποσοστό 150% υπέρτερες έναντι των αποδοχών των εργαζομένων σε συναφούς αντικειμένου επιχειρήσεις και δραστηριότητες καθ΄ άπασα τη χώρα.
Σε συνειρμό με τα ανωτέρω αναμφισβήτητα δεδομένα, απορίας άξιο αποβαίνει το ακροτελεύτιο λήμμα του Υπουργείου, το οποίο με πανηγυρικό τρόπο, αρχικά απεκδύεται αρμοδιότητος: «Το Υπουργείο Εργασίας εξάντλησε όλα τα διαθέσιμα περιθώρια για την επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας» (ποιο πρόβλημα δεν διευκρινίστηκε και επιλύθηκε κατά τις συναντήσεις μας που να επιδέχεται περαιτέρω «βιώσιμη λύση»)… και «Επισημαίνεται με εμφατικό τρόπο ότι καμία λύση δεν μπορεί να είναι βιώσιμη και πολύ περισσότερο αποδεκτή και ανεκτή από το Υπουργείο αν δεν σέβεται την ανθρώπινη εργασία και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Το παλιό τελείωσε».
Η καταληκτική αυτή «διακήρυξη», ασφαλώς ευελπιστούμε και ευλόγως πιστεύουμε ότι κατ΄ αρχήν δεν εξυπηρετεί σκοπιμότητες, προεχόντως όμως, δεν αναφέρεται σε συμπεριφορές δικές μας, αφού ως προέκυψε με βάση τα πιο πάνω εκτεθέντα, υπήρξαμε καθ΄ όλο το διαδραμόντα χρόνο λειτουργίας των συμβάσεων εργασίας απάντων των εργαζομένων μας, σε σχέση με τους όρους αμοιβής και εργασίας τους, άψογοι εργοδότες με πλουραλιστικού χαρακτήρα οικονομικές επιδόσεις σε αυτούς, υπό συνθήκες ασφαλείας και προστασίας της υγείας τους, οπότε η πανηγυρική ως άνω καταληκτική ρήτρα «το παλιό τελείωσε», προφανώς αναφέρεται σε άλλα πρόσωπα, φυσικά και νομικά.
Πειραιάς 21 Ιουλίου 2016.
Για την ELFE S.A.
Ο νόμιμος εκπρόσωπος
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΑΣ
ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΑΝΥΠΑΡΚΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΕΥΘΕΝ ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ
Τα Βιομηχανικά Λιπάσματα Καβάλας, από της ιδρύσεως του βιομηχανικού φορέα, παραγωγής, μεταποιήσεως και τυποποιήσεως, χημικών προϊόντων, λιπασμάτων και αμμωνίας, ELFES.A. το έτος 2010, εντάχθηκαν στην εξυπηρέτηση της Εθνικής Οικονομίας και αποτέλεσαν, σε εποχή Οικονομικής Κρίσεως, μια από τις ελάχιστες Αναπτυξιακές επενδύσεις και με αθρόες εξαγωγές και αντίστοιχο εισροή συναλλάγματος, εν ταυτό ως και παροχή εργασίας σε εποχή ανεργίας, στην χειμαζόμενη περιοχή Καβάλας σε 300-500 εργαζομένους.
ΙΙ. Για λόγους που δεν αφορούν στην παρούσα, το καλοκαίρι του 2015, η εταιρεία μας περιήλθε σε κατάσταση οικονομικού αδιεξόδου, επιφορτισμένη με τα χρέη του αποτυχημένου, λειτουργικά, διαχειριστικά και οργανωτικά, προηγούμενου σχήματος, έλαβε την επιχειρηματική απόφαση, αφενός να μη συνεχίσει τις ζημιογόνες χρήσεις που κατ’ έτος αύξαιναν το παθητικό και αφετέρου να διευρύνει τους καταστατικούς της σκοπούς σε συναφείς μεν τομείς παραγωγής, πλην οικονομικά αποδοτικότερους.
Σε υλοποίηση των άνω στόχων οργάνωσε και συνεχίζει, έρευνα αγοράς, συνέταξε οικονομοτεχνικές μελέτες και ήδη πέτυχε μίσθωση εγκαταστάσεων στην περιοχή Καβάλας, όπου σε πρώτη φάση θα χωρήσει στο άμεσο μέλλον, στη δημιουργία της αναγκαίας μηχανολογικής – ηλεκτρολογικής υποδομής και των συναφών συστημάτων για την πραγμάτωση σύγχρονης ποιοτικής παραγωγής, με απώτερο στόχο, περαιτέρω αναπτυξιακές επενδύσεις και όχι μόνο, με τις αυτονόητες θετικές επιπτώσεις στην οικονομία της περιοχής.
ΙΙΙ. Την ίδια εποχή (θέρος του 2015), ενόψει συνδρομής οικονομοτεχνικών λόγων, ως προαναφέρθηκε, αναζήτησε η εταιρεία μας κεφαλαιούχους επενδυτές, τόσο στην ημεδαπή όσο και την αλλοδαπή, προκειμένου είτε να χρηματοδοτηθεί το παραγωγικό πρόγραμμα με επαύξηση κεφαλαίων είτε να αξιοποιήσει την υφιστάμενη υποδομή της (μερικώς ή ολικώς), σε τρόπο ώστε να μην επιβαρύνεται πρόσθετα με το παθητικό που έφερε και συγχρόνως, να προσπορίζεται οικονομικά οφέλη, προς απόσβεση των χρεών εκ των προηγούμενων χρήσεων.
Έτσι, ενόψει του κατεπείγοντος εκ της επαπειλούμενης νέας οικονομικής ζημιογόνου χρήσεως, χώρησε στην εκμίσθωση μέρους της υποδομής της σε νέους επενδυτές, αρχικά στην πρώην «πελάτισσά» μας ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ ΑΕΒΕ και στη συνέχεια στην αλλοδαπή επενδύτρια PFICLTD. Οι εταιρείες αυτές, εντάχθηκαν προοδευτικά στους μίσθιους χώρους, έχουν αυτοτέλεια, αυτοδιαχείριση και νομική αυθυπαρξία, σε υλοποίηση των καταστατικών τους σκοπών ως οριοθετούνται από τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας.
Αναφορικά με το εργατοτεχνικό προσωπικό, προτάθηκε στους εργαζομένους, να επιλέξουν μεταξύ, του να λυθεί η εργασιακή τους σχέση με καταγγελία και απόληψη της αποζημιώσεώς τους (υπέρτερης της νομίμου) και στη συνέχεια να ενταχθούν στο οικείο πρόγραμμα επιδοτήσεως από τον ΟΑΕΔ, μέχρις ανευρέσεως νέας εργασίας, αφενός, ή επιγενόμενα (όσοι δεν επιλέξουν την πρώτη λύση) τηςν ένταξή τους στον διαδεδομένο και ευρέως εφαρμοζόμενο στη χώρα μας (ΟΤΕ, Τράπεζα Πειραιώς, Αγροτική Ασφαλιστική κ.α.), «Θεσμό Εθελουσίας Εξόδου» με σύγχρονο απολαβή υψηλών κινήτρων και παράλληλα να αναζητήσουν εργασία σε άλλους φορείς, και αφετέρου ενόψει του γεγονότος ότι την περίοδο αυτή η ELFE, μετά την επιχειρηματική της απόφαση για οικονομοτεχνικούς λόγους να εκμισθώσει την εργοστασιακή της υποδομή, στερείτο έργου και χώρου και προκειμένου να επιτύχουν να απολαμβάνουν των αποδοχών τους μέχρι την εκ νέου ενεργοποίηση της παραγωγικής δραστηριότητας, να απασχοληθούν προσωρινά στους νέους επενδυτές, με εφαρμογή του θεσμού του «δανεισμού υπηρεσιών». Πράγμα που έλαβε χώρα και εκ του συνόλου 344 εργαζομένων, 146 εντάχθηκαν στο πρόγραμμα εθελουσίας και η πλειονότητά τους ήδη εργάζεται υπό καθεστώς πλήρους απασχολήσεως και με υψηλό συντελεστή αποδοχών και αποζημιώσεων. Εκ του άνω αριθμού αρχικά εργαζομένων, ανηκόντων στο εργατικό μας δυναμικό, 179 εργαζόμενοιεπέλεξαν και επέμειναν να παραμείνουν υπό το εργασιακό καθεστώς της ELFE, ενταχθέντες στο θεσμό μόνο της άνω προσωρινής απασχολήσεως – δανεισμού.
Ευθύς μετά τη λήξη του δανεισμού και την κατά νόμο αυτοδίκαια επανάκαμψη στην εργοδότιδα τους ELFE, από τις αρχές Ιουνίου 2016 και ενόψει του γεγονότος ότι κατά την περίοδο αυτή, η εταιρεία μας δεν διέθετε εγκαταστάσεις υποδοχής τους ούτε έργο απασχολήσεώς τους, διαβουλεύτηκε κατ’ επανάληψη με τους εργαζομένους και επελέγη συμβατικά σε πρώτη φάση η χορήγηση ομαδικών αδειών στο σύνολο των 179 άνω προσώπων, καταβλήθηκαν οι αποδοχές αδείας και επιδόματος αδείας και μάλιστα με υψηλούς οικονομικούς συντελεστές και στη συνέχεια, αφού συνέτρεχαν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις εφαρμογής του, ακολουθήθηκε η εφαρμογή του θεσμού της διαθεσιμότητας, ο οποίος και ήδη τελεί υπό καθεστώς εφαρμογής, ενώ συγχρόνως οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν τις προβλεπόμενες από το νόμο αποδοχές για την περίοδο αυτή, μέχρις ότου οργανωθεί ο κατάλληλος μίσθιος χώρος υποδοχής τους (ο οποίος ήδη κατέχεται) με βάση τις προαναφερθείσες προβλέψεις και στοχεύσεις μας, θετικά προβλέψιμες στο άμεσο μέλλον (μετά τη λήξη τη διαθεσιμότητας).
Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα, οι ανωτέρω 179 εργαζόμενοι – μόνοι ομαδοποιηθέντες και ανήκοντες στο εργατικό μας δυναμικό – αφού: α) ουδέποτε απομακρύνθηκαν από την εταιρεία μας, την οποία αρχήθεν και αποκλειστικά είχαν επιλέξει ως εργοδοτικό τους φορέα και αρνήθηκαν οποιαδήποτε διάδοχο ή εναλλακτική υπηρεσιακή κατάσταση, β) ήδη έλαβαν, μετά την επανάκαμψή τους στην εταιρεία μας, την ετήσια άδεια αναψυχής και το επίδομα αδείας και προοδευτικά αμείβονται από την εργοδότιδά τους εταιρεία μας με βάση το οικονομικό καθεστώς, που προβλέπεται από το νόμο κατά την περίοδο της διαθεσιμότητας, γ) είναι εξασφαλισμένη η απασχόλησή τους στις νέες επενδύσεις της εταιρείας μας (νέους χώρους και εγκαταστάσεις), υπό καθεστώς πλήρους απασχολήσεως, αποδοχών και αποζημιώσεων, παρέπεται ότι δεν υφίσταται εριστέο θέμα, που να δικαιολογεί την παρέμβαση των θεσμικών Αρχών, ήτοι του κ. Υπουργού και του κ. Γενικού Γραμματέα, αφού δεν υπάρχει προστατευτέο και προσβεβλημένο ή προσβαλλόμενο από μέρους μας δικαίωμά τους, οποιασδήποτε φύσεως και νομίμου υποστάσεως.
Εύλογα τα ερωτήματα και εντεύθεν: α) ποιες έννομες συνέπειες και ποια νομιμότητα εξυπηρετεί, η αναζήτηση τυχόν διαδοχής εργοδότου, αφού οι 179 εργαζόμενοι κατ’ επιλογή τους παρέμειναν στην εταιρεία μας, διαθέτουν ως προαναφέρθηκε και εργασία και αποδοχές και σε κάθε περίπτωση δεν εντάσσονται σε αναζήτηση διαδόχου φορέα πράγμα μη νόμιμο άλλωστε (είτε στην ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ είτε στην PFIC, είτε σε οποιοδήποτε τρίτο φορέα), γεγονός που ακόμη και με τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής και προεχόντως κατά νόμο, είναι αδιανόητο, η θεσμική εξουσία να επιβάλλει …….. διάδοχο κατάσταση!!
Συνεπώς, είτε συντρέχει είτε δεν συντρέχει εφαρμογή των διατάξεων περί διαδοχής εργοδοτών κατά το οικείο Προεδρικό Διάταγμα ο χαρακτηρισμός της έννομης σχέσης αδόκιμα επιχειρείται (καθ’ όσον ανήκει στο Δικαστήριο), ακόμη και αν νομοθετικώς χαρακτηρίζεται διαφορετικά.
β) Πράγματι διαμεσολάβησαν από Μαρτίου 2016 μέχρι και 18ης Ιουλίου 2016, επάλληλες διαβουλεύσεις μεταξύ Υπουργείου, ΣΕΠΕ, Εργοδότιδας και Εργαζομένων κατά τις οποίες αναδείχθηκε η ανυπαρξία εριστέου θέματος και προοδευτικά προέκυψαν νέα γεγονότα τα οποία επιβεβαίωσαν ότι, δεν απαιτείται θεσμική παρέμβαση για αναζήτηση «λύσεων», αφού δεν υπήρξε ούτε υπάρχει πρόβλημα προς επίλυση.
Συγκεκριμένα, κατά το πρόσφατο παρελθόν και μετά την ομαδοποίησή τους, οι 179 εργαζόμενοί μας, με πράξεις και παραλείψεις τους, δυναμίτισαν και ανέτρεψαν την εργασιακή ειρήνη που απαιτείται για την ομαλή λειτουργία κάθε εργασιακής σχέσης και δη: αα) μετά τη διαπίστωση από μέρους τους περί ανυπαρξίας προστατευτέου δικαιώματός τους, πάντη αδικαιολογήτως, χώρησαν, εκ προθέσεως και με αυτονόητο σκοπό κατασυκοφαντήσεως της επιχειρήσεώς μας, που παρέχει ζωογόνο πνοή και οικονομική καταξίωση της περιοχής, σε εγκληματικές πράξεις και συγκεκριμένα στις 27 του μηνός Ιουνίου, σε εξαγγελία παράνομης, καταχρηστικής και αλυσιτελούς ούτως ή άλλως, απεργίας προκηρυχθείσας από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Καβάλας αρχικά και της Ο.Ε.Χ.Β.Ε. στη συνέχειακαι μετά την ατελέσφορο και σκοπούμενη από μέρους τους απήχηση, προχώρησαν σε αποκλεισμό των μισθίων εγκαταστάσεων, αποκλείοντας την είσοδο στους εργαζομένους στους αυτόθι φορείς και με βιαιοπραγίες σε βάρος των επιθυμούντων να εργαστούν (στερώντας τους το οικείο Συνταγματικά προστατευόμενο δικαίωμά τους), με αποτέλεσμα οι τραυματισθέντες, καθυβρισμένοι και απειλούμενοι, να αποτραπούν από την προσέλευσή τους στους χώρους εργασίας, δημιουργούμενης έτσι λειτουργικής ανωμαλίας στην παραγωγή. ββ) Προεχόντως και στη συνέχεια την 27η Ιουνίου 2016, συγκεντρώθηκαν ομαδικά και πάλι προ των πυλών των μισθίων εγκαταστάσεων, επιχειρώντας και πετυχαίνοντας εμπρησμό που εκδηλώθηκε εγγύτατα των εγκαταστάσεών μας εφαπτόμενα των μισθίων χώρων, με κίνδυνο ακόμη και προκλήσεως εκρήξεων με απρόβλεπτες επιπτώσεις, όχι μόνο στις εγκαταστάσεις αλλά και τον ευρύτερο χώρο της Καβάλας.
Επόμενοι των ως άνω πράξεων και παραλείψεων και όχι μόνο «της ομάδος», αθροιστικώς συγκροτημένης στο σύνολό της, τόσο οι προσβαλλόμενοι φορείς (μισθωτές και εκμισθώτρια) όσο και η Πυροσβεστική Υπηρεσία που διενεργεί προανάκριση και ανάκριση επί των συμβάντων, του κινδύνου κατά της ζωής προσώπων και πραγμάτων, χώρησαν σε υποβολή μηνύσεων και εγκλήσεων και εν ταυτό η Πυροσβεστική Αρχή που επενέβη με αεροπλάνα και ελικόπτερα και με συμπαράσταση και συμπαράταξη των εργαζομένων στους επενδυτές, απέτρεψαν την επέκταση της πυρκαγιάς και των εκρήξεων με τις αυτονόητες επαπειλούμενες καταστροφικές συνέπειες.
Μετά την άσκηση διώξεων και των μηνύσεων προοδευτικά και με τον εντοπισμό και απόδοση ευθυνών εκ των προσώπων, που συγκροτούσαν την ομάδα, η εταιρεία μας χώρησε και χωρεί σε νέες μηνύσεις και αντίστοιχα καταγγελίες των συμβάσεων, χωρίς ευλόγως καταβολή αποζημιώσεων, ως κατά νόμο προβλέπεται από το 1920 μέχρι και σήμερον.
- IV. Εύλογο το ερώτημα:
Οι Κ.Κ. Υπουργός και Γενικός Γραμματέας, ενόψει των ανωτέρω αναμφισβήτητων δεδομένων, προτείνουν στην εταιρεία μας (μόνη ενεχόμενη έναντι των 179), α) να ανακαλέσουμε τις απολύσεις που έλαβαν χώρα, λόγω των παρανόμων πράξεων και παραλείψεων των ατόμων που μηνύθηκαν.
Είναι εύλογη και νόμιμη η ανάκληση των καταγγελιών, συνεπεία υποβολής μηνύσεων για παράνομες πράξεις ενόψει του σκοπού του νόμου, που προέβλεψε και προβλέπει την πάταξη στοιχείων που αναιρούν την εργασιακή ειρήνη;;;
β) Επίσης ο κ. Υπουργός πρότεινε ανεξάρτητα από την υποβολή μηνύσεων και ασκήσεως των διώξεων σε βάρος των προσώπων, των οποίων καταγγέλθηκαν εκ της αιτίας αυτής οι συμβάσεις, να …. καταβληθεί (!!) η αποζημίωση απολύσεως και ανεξάρτητα από την έκβαση των ποινικών δικών. Ποιο χαρακτήρα θα έχει μια τοιαύτη επίδοσή μας, πλην της επιβραβεύσεως της παρανομίας;;;
γ) Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα, η πρόταση του κ. Υπουργού, οι 111 εργαζόμενοι έναντι των 179 (οι οποίοι ήδη έχουν περιοριστεί σε 137 λόγω των καταγγελιών των συμβάσεών τους εργασίας για τους ανωτέρω λόγους), να προωθηθούν στις «άλλες εταιρείες» (ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ και PFIC), θεμελιώνεται σε ανύπαρκτες προϋποθέσεις, διότι όσοι απομείνουν κατά τα προαναφερθέντα, και εργασία έχουν και πλήρη απασχόληση και ουδέποτε συνδέθηκαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο με τις «άλλες εταιρείες». Ανεξάρτητα όμως του γεγονότος αυτού, είναι λογικό να «συστήσουμε» σε άλλους εργοδοτικούς φορείς, αφού έχουμε δεδομένο ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα της ομάδος είναι ανατροπείς της εργασιακής ειρήνης, οπότε θα εμβολιάσουν με την αντίστοιχη αυθαίρετη και παράνομη συγκρότησή τους, με άνομες συμπεριφορές, την παραγωγική λειτουργία και λειτουργική τους δομή και τις αυτόθροες συνέπειες.
Συνειρμικά και απλή υπαγωγή ακόμη και στην κοινή λογική όπως και στις κείμενες διατάξεις, αναδεικνύει ότι αδόκιμα – μετριοπαθής ο όρος – οι εργαζόμενοι απασχόλησαν τους θεσμικούς παράγοντες της χώρας για ανύπαρκτα θέματα.
Έ σ τ ω σ α ν τα παραπάνω ανεπίδεκτα αμφισβητήσεως και απευθύνονται σε κάθε αρμόδιο για αξιολόγηση.
Πειραιάς, 21 Ιουλίου 2016
Για την ELFES.A.
Ο νόμιμος εκπρόσωπος
Γεώργιος Γεωργάρας
—
