Η αναγγελία την παρελθούσα εβδομάδα επιτάξεως των απεργών που εργάζονται στα διυλιστήρια με αποτέλεσμα την σπανιότητα βενζίνης δημιούργησε ατμόσφαιρα εντάσεως, κυρίως στην βόρεια Γαλλία και την παρισινή περιοχή.
Στην διάρκεια των συνομιλιών με τους εργοδότες τα ρεφορμιστικά συνδικάτα, ιδίως η CFDT με χριστιανοδημοκρατική παράδοση, περιόρισαν τις διεκδικήσεις τους σε μια αύξηση των μισθών κατά 5% (ο πληθωρισμός κείται πέριξ του 6%)ενώ η μαχητική ομοσπονδία της CGT Χημεία, απαιτεί 7% λόγω πληθωρισμού και 3% επί των υπερκερδών των πετρελαιοειδών επιχειρήσεων, τα οποία ανέρχονται σε 17, 8 δισεκατομμύρια ευρώ. Η FO, οι οπαδοί της οποίας είναι κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι, συμπορευόμενη τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο με την CGT, υποστηρίζει τους απεργούς. Εξ άλλου, πολύς λόγος έγινε για τον μισθό ενός ατόμου εργαζόμενου στα διυλιστήρια. Η τηλεόραση ανήγγειλε ότι ένα άτομο με ειδίκευση στο πόστο του κερδίζει μεταξύ 5.000-4.300 ευρώ μηνιαίως! Η επισημότατη γαλλική ένωση βιομηχανιών πετρελαίου –ενέργειας και κινήσεως (UFIPEM) διευκρίνισε ότι ο βασικός μισθός (μικτός) είναι 2.200 ευρώ στον οποίο προστίθεται ένα πριμ των 540 ευρώ, σύνολον 2.740. Είμαστε λοιπόν παρασάγγας μακράν των υπερβολικών ποσών 5.000-4.300 ευρώ που εκτοξεύθηκαν για να προκαλέσουν την οργή εκατομμυρίων τηλεθεατών και να τους στρέψουν εναντίον των απεργών. Παρ΄όλα αυτά, οι Γάλλοι αποφεύγουν να καταφερθούν δημοσίως εναντίον διότι το κίνημά των μισθωτών εκφράζει εμμέσως τους φόβους για μια ασταμάτητη αύξηση των τιμών των ειδών πρώτης ανάγκης. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση 42% των Γάλλων υποστηρίζουν την απεργία, 40% είναι εναντίον και 10 %δεν έχουν γνώμη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο,η CGT καλεί όλους τους μισθωτούς σε απεργία Τρίτη, 18 Οκτωβρίου ενώ το κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν, με συμμετοχή του ΚΚΓ και προοδευτικών διανοουμένων, ιδίως συγγραφέων με πρώτη—πρώτη την Αννί Ερνώ, εφετεινό βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας,διοργάνωσαν εχθές Κυριακή, 16 Οκτωβρίου,πορεία στο Παρίσι εναντίον της ακρίβειας ζωής και υπέρ της οικολογικής μεταβάσεως (της κοινωνίας). Στο κάλεσμά τους,οι άνθρωποι του πνεύματος, καλλιτέχνες κ.α.τονίζουν ότι μισθοί, συντάξεις και εισόδημα ενεργούς αλληλεγγύης (RSA) δεν ξεκολλούν ενώ τα κέρδη μερικών μεγάλων επιχειρήσεων αγγίζουν τα ύψη. Πολλά άτομα,που αγωνίζονται μέσα από τα συνδικάτα και τα αριστερά κόμματα,δήλωναν πριν την πορεία ότι θα συμμετάσχουν σε αυτή. Εν πάση περιπτώσει, το σημερινό χρονικό του υπογράφοντος εξιστορεί και ταυτοχρόνως σχολιάζει τα σημερινά ζέοντα προβλήματα που αντιμετωπίζει μέρος των κατοίκων των νοτίων προαστίων της παρισινής περιοχής και που πολλαπλασιάσθηκαν, ιδίως τον τελευταίο καιρό.
Δυσαρεστημένοι, οι εν λόγω πολίτες αναρωτιούνται πώς μπορούν να αντιδράσουν αποτελεσματικώς έναντι των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν κάθε λίγο και λιγάκι. Μέγα καθημερινό πρόβλημα: η λεωφορειακή σύνδεση με την πρωτεύουσα αλλά και η απροειδοποίητη, άτσαλη αλλαγή ωρών και στάσεων των προαστιακών λεωφορείων στα οποία επιβιβάζονται για να είναι παρόντες, βρέξει-χιονίσει,στους τόπους εργασίας.Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε μια προσωπική εμπειρία: Μη έχοντας δίπλωμα οδηγήσεως, με το σακίδιο επί των ώμων, πλήρες αγορασθέντων ειδών, επέστρεφα πεζή από την δισεβδομαδιαία επίσκεψή μου στην λαïκή αγορά, όταν αντελήφθην μια γηραιά κυρία να προσπαθεί να ανασηκωθεί, με χίλιους κόπους με την βοήθεια της βακτηρίας της (μπαστούνι)από το τσιμεντένιο πεζούλι στο οποίο ήταν καθήμενη αναμένοντας το λεωφορείο.Μου ζήτησε να την βοηθήσω να ανασηκωθεί και στηριζόμενη στο πλευρό μου, βαδίζουσα μετά δυσκολίας, άρχισε να αραδιάζει τα παράπονά της: όχι μόνο άλλαξαν το τόπο της στάσεως του λεωφορείου, όχι μόνο κατήργησαν το παγκάκι που καθόντουσαν οι ηλικιωμένοι, και δεν ήταν οι μόνοι, περιμένοντάς το όχημα, αλλά και επί πλέον δεν υπάρχει το φωτεινό ωράριο που ανήγγειλε σε πόσα λεπτά θα περνούσε το προσεχές λεωφορείο. Η γηραιά κυρία τα έβαζε με όλους και με όλα, ιδίως με την κυβέρνηση η οποία εν ονόματι επιβολής της ψηφιοποιήσεως της κοινωνίας, μπερδεύεται στους λογαριασμούς που της στέλνουν ηλεκτρονικώς με mail διάφοροι οργανισμοί, με αποτέλεσμα να χάσει τις συνήθειες μιας ολόκληρης ζωή, αυτή που αλληλογραφούσε χωρίς λάθη, χρόνια και χρόνια με μολύβι και χαρτί.
Ευκαιρίας δοθείσης για μια γενικευμένη συζήτηση, ένας νέος στην ηλικία επιβάτης απευθυνόμενος στην ομήγυρη ερωτάει τους παρόντες: Και όλα αυτά, γιατί σας παρακαλώ; Και διερμηνεύει ο ίδιος: Για να ανασκαφεί ο δρόμος που δανείζεται το λεωφορείο μας ώστε να αρχίσει όσο το δυνατό πιο γρήγορα η εγκατάσταση και αργότερα η λειτουργία των οπτικών ινών αποκλειστικώς και μόνο για το Ιντερνέτ. –Δεν είναι μόνο τα σκαψίματα για την παροχή ηλεκτρονικής συνδέσεως που μας κάνουν την καθημερινή ζωή δύσκολη, επεμβαίνει ένα σεβάσμιος κύριος. (Επ΄ευκαιρία δεν μπορώ να μην σημειώσω, ότι οι Καβαλιώτες μέχρι πρότινος διεπίστωναν εξ ιδίας πείρας το τι εστί σκάψιμο οδών, π.χ. Κασσάνδρου, Αβέρωφ, πλατεία Καπνεργάτη και άλλες). Ο ομιλών εξηγεί στους συγκεντρωθέντες γύρω του ότι είχε διαβάσει μια είδηση γραμμένη με μικρούς χαρακτήρες στον δημοτικό πίνακα κυβερνητικών ανακοινώσεων που προειδοποιούσε τους διαμένοντες ότι σε ορισμένα νότια παρισινά προάστια, (μεταξύ των οποίων και του υπογράφοντος σ.σ.) ζητήθηκε άδεια για την εξερεύνηση περιοχών που μπορεί να περιέχουν γεωθερμικά κοιτάσματα. Καινούργιες αναστατώσεις λοιπόν, κατέληξε ο λαλίσας. –Καλή είναι η τεχνολογική πρόοδος και η μοντερνοποίηση δεν λέω, αλλά όχι όλα και μονομιάς, και διπλώνοντας την εφημερίδα του, ένας τρίτος περατώνει την ανταλλαγή απόψεων.Επί τέλους, το λεωφορείο φτάνει με καθυστέρηση τριών τετάρτων και με την πόρτα ήδη ανοικτή μας επιτρέπει να ανεβούμε και να στριμωχθούμε σαν πρόβατα εισερχόμενα στο μαντρί, αφού το πέρασμα του από 10-12 λεπτά που ήταν πριν από τα έργα, τώρα απαιτεί τουλάχιστον 25 (λεπτά).
Επ΄αυτού, το εβδομαδιαίο «Το αλυσοδεμένο Παπί» (Le canard enchaîné) μας πληροφορεί ότι λείπουν 1.500-2.000 οδηγοί λεωφορείων στην παρισινή περιοχή και διευκρινίζει ότι πλέον του 26% των υπηρεσιών δεν εκτελούνται όπως πρέπει.Ο λόγος; Το προσωπικό φοβάται την μελλοντική ιδιωτικοποίηση αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 2023.Για να δελεάσει τους διστάζοντες, η πρόεδρος του οργανισμού «Γαλλία Κινητικότητα» ανεκοίνωσε ότι θα προσέφερε μια πρόσθετη αμοιβή(πριμ) στους άνεργους που θα ήταν πρόθυμοι να γίνουν οδηγοί λεωφορείων στην παρισινή περιοχή. Και η σκωπτική εφημερίδα προσθέτει ότι αυτή η κατάσταση προκαλεί γκρίνιες και απουσίες των μισθωτών από την δουλειά τους.
Σε Έλληνα φίλο, εγκαταστημένο πάνω από εξήντα χρόνια στο Παρίσι και που παρακολουθεί ανελλιπώς τα συμβαίνοντα, διηγήθηκα την σκηνή με την γηραιά κυρία. Μου εξήγησε ότι είχε αντιληφθεί ότι σε πολλά παρισινά λεωφορεία ανεμόσβηνε εντός του οχήματος μια ανακοίνωση που πληροφορούσε τους επιβάτες ότι η διοίκηση της επιχειρήσεως έκανε γνωστό την ανάγκη προσλήψεως οδηγών, αλλά οι υποψήφιοι ήταν ελάχιστοι γι΄αυτό το δύσκολο επάγγελμα. Και ο φίλος να σχολιάσει: θα ήταν πολλές εκατοντάδες εκείνοι που θα ήθελαν να το εξασκήσουν εάν τους πλήρωναν καλλίτερα και τους πρόσφεραν βελτιωμένες συνθήκες εργασίας.Τίποτε το προσθετέο…
Μιχάλης Μαυρόπουλος
