Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός», το βιβλιοπωλείο ΜΕΡΤΖΙΑΝΙΔΟΥ και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν στην παρουσίαση της μυθιστορηματικής διλογίας της Μαίρης Κόντζογλου με τίτλο: «Από ήλιο σε ήλιο».
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 26 Μαρτίου 2024 και ώρα 19:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης (4ος όροφος, Κασσάνδρου 6). Η συγγραφέας θα μιλήσει για το σύμπαν της νέας διλογίας της, τους ήρωες, τον τόπο και το ιστορικό σκηνικό και θα απαντήσει σε ερωτήσεις του κοινού.
Λίγα λόγια για τη διλογία:
Η ιστορική «ματωμένη απεργία της Σερίφου», μπαίνοντας κάτω από το συγγραφικό μικροσκόπιο της Μαίρης Κόντζογλου, γίνεται μια συγκλονιστική ιστορία για έναν έρωτα, έναν αγώνα και έναν τόπο που γέννησε θεούς και ήρωες.
Η συγγραφέας λέει σχετικά: «Ήταν ένα γεγονός το οποίο εγώ το αγνοούσα και όταν ταξίδεψα στις Κυκλάδες και είδα τη Σέριφο και άρχισα να ερευνώ την ιστορία της, έπεσα πάνω στην απεργία, η οποία βέβαια είναι και το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός που αφορά την Σέριφο.
Η απεργία των μεταλλεργατών, όπως και η στάση των Σερφιωτισσών, των γυναικών δηλαδή της Σερίφου, κατά τη διάρκεια της απεργίας, που είναι νομίζω μοναδική στα χρονικά, με ενέπνευσε να γράψω αυτό το βιβλίο. […] Είναι ένα βιβλίο, νομίζω, αισιόδοξο. Φαίνεται πως όταν εμπνεόμαστε από ιδέες δικαίου και ελευθερίας, μπορούμε να πετύχουμε πολλά πράγματα».
Από ήλιο σε ήλιο:
Αποσπερίτης
Σέριφος, τέλη 19ου αιώνα. Ο Περσέας Κονόμος σκοτώνεται δουλεύοντας σε μια γαλαρία και ο φιλόδοξος Δρακούλης, δεξί χέρι του Εμίλ Γκρόμαν, αφεντικού των μεταλλείων αλλά και του νησιού, με απειλές, τιμωρίες και βία, απομακρύνει από πάνω τους όλες τις κατηγορίες για ελλιπή μέτρα ασφαλείας.
Η χήρα του Κονόμου, φοβούμενη μήπως ο γιος της κάποτε ζητήσει εκδίκηση, δεν θα του αποκαλύψει ποιον θεωρεί υπεύθυνο και έτσι δεν θα μπορέσει να τον αποτρέψει, μεγαλώνοντας, να πιάσει δουλειά στα μεταλλεία.
Εκεί, εμπνευσμένος από τον φλογερό επαναστάτη Κώνσταντη Σπέρα, θα προσπαθήσει να αφυπνίσει τους συμπατριώτες και συναδέρφους του να απαιτήσουν επιτέλους τα δικαιώματά τους. Την ίδια εποχή θα γνωριστεί με το μοναδικό κορίτσι του νησιού που ούτε τα μάτια του δεν θα ’πρεπε να σηκώσει πάνω της.
Ένας δυνατός έρωτας, ενάντια σε όλες τις συμβάσεις της κοινωνίας, του τόπου και της εποχής, θα προκύψει στο σιδερένιο νησί. «Εγώ θα μπω τώρα» λέει η τραγανή φωνή. «Φτάνει πια να βάζουμε μόνο τα πόδια στο νερό σαν τις γριές.
Από μωρό κολυμπούσα, μου ’μαθε η Γερμανίδα». Ανεβάζει θαρραλέα το φουστάνι, εμφανίζεται το εσώρουχο που φτάνει ως τα γόνατα, ύστερα η σμιλεμένη πλάτη. Κουνάει το κεφάλι πέρα δώθε να λευτερώσει το ρούχο που μάγκωσε, ένας χείμαρρος από κόκκινα μαλλιά ξεχύνεται.
Προχωράει αποφασιστικά, μπαίνει ως τη μέση των μηρών, στρέφεται στη φίλη της, έλα. Προλαβαίνει να δει δυο άγουρα ολόλευκα στήθη, προλαβαίνει να ζαλιστεί πριν εκείνη, με μια θεαματική βουτιά, βυθιστεί στο νερό. (Απόσπασμα από το βιβλίο)
Από ήλιο σε ήλιο:
Ανέσπερος
Η ολοκλήρωση της διλογίας της Μαίρης Κόντζογλου «Από ήλιο σε ήλιο», για την ιστορική «ματωμένη απεργία της Σερίφου». Αρχές του 20ού αιώνα. Στην Ευρώπη οι νέοι σκοτώνονται στα χαρακώματα του πρώτου παγκόσμιου πολέμου και στη Σέριφο στις σκοτεινές γαλαρίες των μεταλλείων.
Στις παράπλευρες απώλειες υπολογίζεται και η νεαρή σύζυγος του πανίσχυρου πια Γκρόμαν, η Ανδρομέδα που βουλιάζει στη θλίψη και αρνείται την πραγματικότητα. Ένα τραγικό γεγονός θα τη βγάλει από τον συναισθηματικό της λήθαργο, θα την αφυπνίσει σαν άνθρωπο και θα την κάνει να απαιτήσει τη ζωή της πίσω.
Στο μεταξύ οι εργάτες των μεταλλείων, υπό την καθοδήγηση του Σπέρα και του Περσέα, όταν η κατάσταση στα μεταλλεία φτάσει στο απροχώρητο, θα κηρύξουν απεργία διεκδικώντας ασφάλεια και αξιοπρέπεια.
Θα χυθεί αίμα, θα χαθούν ζωές αλλά εκείνοι θα είναι ανυποχώρητοι μέχρι την τελική λύση. Και οι ήρωες αυτής της ιστορίας θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για την αγάπη και την δικαιοσύνη από ήλιο σε ήλιο.
Σπίθες γέμιζαν τον αέρα, μύριζε την αγωνία τους, άκουγε τις τραχιές φούστες να τρίζουν, ξερόκλαδα στη φωτιά, γευόταν τη σκόνη που σήκωναν οι γυμνές πατούσες καθώς σβάρνιζαν το χώμα. Μπροστά πήγαινε το παιδομάνι, κάπως σαν χαρούμενο – πώς να βάνουν με τον νου τους κακό…
Κεφάλια κουρεμένα με την ψιλή, σκασμένα μάγουλα, πληγιασμένα γόνατα, πρησμένες κοιλιές, μύξες και δάκρυα. Στάθηκαν σε μια άκρη, δεν μπορούσαν να φύγουν χωρίς να μάθουν, φώναζαν κάτω από τα παράθυρα των γραφείων, πείτε μας!
Δώστε μας ονόματα! Μια μεσήλικη σήκωσε πέτρα, την πέταξε με δύναμη, αστόχησε. Και η παιδική φωνή «Ο πατέρααααας… Πού είναι ο πατέρας μου;» έσχισε τη νύχτα, θρήνος απλώθηκε. (Απόσπασμα από το βιβλίο)
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήµες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει εργαστεί σε µμεγάλες ελληνικές εταιρείες, µε αντικείμενο πάντα την Επικοινωνία.
Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα Το Μέλι το Θαλασσινό (2008), Περπάτα µε τον άγγελό σου (2009), την τριλογία «Οι μεσημβρινοί της ζωής» (2011) που αποτελείται από τα βιβλία Άγνωστη χώρα, Μεσονύκτιο, Μεσουράνηση, Χίλιες ζωές απόψε (2013), την τριλογία «Τα Παλιά Ασήμια» που αποτελείται από τα βιβλία Τα Παλιά Ασήμια (2014).
Προσευχή για τα Παλιά Ασήμια (2015), Πέρα από τα Παλιά Ασήμια (2015), Οι Μαγεμένες (2017) και τη διλογία «Σκουριά και χρυσάφι» (2020) που αποτελείται από τα μέρη Νεγρεπόντε και Πόρτο Λεόνε, η συλλογή διηγημάτων Ώρες κοινής ανησυχίας (2021), καθώς και το βιβλιοφιλικό feelgood μυθιστόρημα Μια νύχτα στο βιβλιοπωλείο (2022).
