Όλο το ιταλικό και το ευρωπαϊκό επικοινωνιακό καθεστώς συγκινείται για την guardia civil, την ισπανική αστυνομία που έσωσε ένα νεογέννητο στη θάλασσα μπροστά από τη Θέουτα, στην ισπανική επικράτεια στην Αφρική. Πόσο καλά είναι τα ευρωπαϊκά κράτη, κρίμα που δεν υπάρχει το ίδιο συναίσθημα, η ίδια συγκίνηση για τις σφαγές που πραγματοποιεί το Ισραήλ στη Γάζα.
Γράφει ο Giorgio Cremaschi πως εκεί, σύμφωνα με την Ευρώπη – όπως επιβεβαίωσε και ο θλιβερός υπουργός Ντι Μάιο με άθλια λόγια – το Ισραήλ «αμύνεται από μια επίθεση”.
Και το ισπανικό κράτος έχει αναπτύξει τον στρατό, εναντίον εκείνων των μεταναστών που το Μαρόκο επέτρεψε ξαφνικά να φθάσουν, γεγονός που προκάλεσε τη χαρά της Λίγκας. «Η Ισπανία αμύνεται», όλη η Ευρώπη αμύνεται σε όλη τη Μεσόγειο Θάλασσα, από τις ακτές του Μαρόκου έως εκείνες του Ισραήλ.
Αλλά ποιοι είναι οι επιτιθέμενοι και οι εισβολείς που απειλούν την Ευρώπη; Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από τους λαούς που έχει αποικίσει η Ευρώπη.
Φυσικά, για όλους τους ευρωπαίους κυβερνώντες, και για τον σύμμαχό τους το Ισραήλ, οι αποικισμένοι λαοί θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι και αντιθέτως να ευχαριστούν για όλα τα δώρα που έλαβαν μέσω του αποικισμού. Αν δεν το κάνουν και επαναστατούν όπως οι παλαιστίνιοι, είναι σωστό να τους βομβαρδίζουν.
Αν απλά πιστεύουν ότι έρχονται στην Ευρώπη για να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτή την ευημερία που είναι επίσης προϊόν της αποικιακής εκμετάλλευσής τους, τότε εναπόκειται στους στρατούς να τους σταματήσουν. Ή ακόμα καλύτερα, η Ευρώπη πληρώνει συνοριακά κράτη, την Τουρκία, το Μαρόκο, εκείνο που απομένει από τη Λιβύη, ώστε να κάνουν αυτό που χρειάζεται, [την Ελλάδα, εδώ σε εμάς].
Έτσι, αυτά τα κράτη γίνονται συνοριοφύλακες, καπό της Ευρώπης, καλύπτρα, και μερικές φορές αυξάνουν την τιμή για να συνεχίσουν το βρώμικο έργο. Όπως έκανε η Τουρκία, οι λίβυοι και τώρα το Μαρόκο, που κατέλαβε την πρώην ισπανική αποικία της Δυτικής Σαχάρας, καθαρίζοντας εθνοτικά τους λαούς των Σαχράουι, οι οποίοι διεκδικούν τη γη τους. Είναι πάντα τα αποτελέσματα, οι συνέπειες της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας.
Η Ευρώπη έχει αγοράσει δισεκατομμύρια εμβόλια, αλλά αρνείται το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τους στον κόσμο, για το οποίο, ωστόσο, υπόσχεται δωρεές. Ακριβώς όπως, ενώ ένας στρατιώτης διασώζει ένα νεογέννητο, τα υπόλοιπα των άλλων παιδιών μεταναστών εκδιώκονται αμέσως πέρα από εκείνο το τείχος που υπερασπίζεται την ευρωπαϊκή ήπειρο από τους εισβολείς.
Φιλανθρωπία για λίγους και αποικιακή απαλλοτρίωση για πολλούς, αυτά πήγαιναν πάντα μαζί.
Κάθε μέρα οι κυβερνήτες μας επαναλαμβάνουν ότι η Ευρώπη είναι με το Ισραήλ γιατί θυμάται την εξόντωση των εβραίων. Είναι κρίμα ωστόσο διότι εκείνη η εξόντωση ήταν αποκλειστικό έργο των ευρωπαίων, οι οποίοι, για να επανορθώσουν την διαβόητη ενοχή τους, πήραν μια αποικία τους, την Παλαιστίνη, με όλους τους ανθρώπους της, τον λαό της, και την έδωσαν ως αποζημίωση σε όσους επέζησαν των εγκλημάτων τους.
Στη μισή Αφρική υπάρχουν ευρωπαϊκοί στρατοί που έχουν το καθήκον να στηρίζουν τυραννικούς και διεφθαρμένους ηγέτες οι οποίοι, ωστόσο, εγγυώνται τα κέρδη του πετρελαίου, των πρώτων υλών και της καταστροφικής γεωργίας, στις πολυεθνικές.
Και μιλώντας για αποζημίωση, εάν χρησιμοποιούνταν πραγματικά αυτές οι αρχές της αγοράς στις οποίες δεσμεύεται αυστηρά η Ευρώπη, πόσα πρέπει να πληρώσει η ήπειρος μας για μια δράση αποζημίωσης προς τους αποικισμένους λαούς; Πόσο αξίζουν σήμερα στο Χρηματιστήριο τα πενήντα εκατομμύρια αφρικανοί που απήχθησαν ανάμεσα στις σφαγές και μετατράπηκαν σε σκλάβους από τους ευρωπαίους;
Καταλαβαίνετε γιατί είναι βρώμικα, γιατί σιχαινόμαστε τα δάκρυα των ευρωπαίων ηγετών μπροστά στον αστυνομικό που σώζει ένα παιδάκι, ενώ υποστηρίζουν το δικαίωμα του Νετανιάχου να σκοτώνει τα παιδιά στη Γάζα;
Καταλαβαίνετε γιατί οι Salvini και οι Meloni, οι διάφοροι Γεωργιάδηδες από όλη η Ευρώπη είναι οι διερμηνείς της πολιτικής και ηθικής απόκλισης, κατάπτωσης της πολιτικής της;
Η ευρωπαϊκή συνείδηση είναι τόσο υποκριτική όσο βρώμικη, γιατί η Ευρώπη εξακολουθεί να μην αντιμετωπίζει το αποικιακό παρελθόν και παρόν της. και γι’ αυτό συνεχίζει να διακηρύσσει καλές αρχές ενώ ασκεί εκμετάλλευση και πόλεμο. Πίσω από ένα σωζόμενο άτομο υπάρχουν τοίχοι, στρατοί, βόμβες που πλήττουν εκατομμύρια ανθρώπους.
Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη.
Μιχάλης ‘Μίκης Μαυρόπουλος
