Γράφει ο Στάθης Χαρπαντίδης
Όταν ήρθε στην Ελλάδα, πρόσφυγας από την Μικρά Ασία ο Χατζής, που ονομάστηκε αργότερα Παπάς, δήλωσε ότι στο επάγγελμα ήταν φούρναρης και μπόρεσε και πήρε από την Εθνική Τράπεζα τον φούρνο του Σούγιολου, που τον δούλευε Τούρκος που έφυγε από την Καβάλα με την ανταλλαγή των πληθυσμών.
Ήταν το 1923 και ο Χατζής (ονομάστηκε έτσι επειδή είχε προσκυνήσει στα Ιεροσόλυμα) άρχισε την καριέρα του στο ίδιο σημείο, στην πολύβουη από κόσμο συνοικία του Σούγιολου, όπου ο φούρνος του κράτησε, ευτύχησε σε διάρκεια, έζησε τέσσερις γενιές κι έφτασε μέχρι τις ημέρες μας.
Ούτε ο ίδιος δεν θα φανταζόταν την διάρκεια και την συνέχειά του. Μετά τον θάνατό του την λειτουργία του ανέλαβαν οι κόρες του Ευγενία και Σοφία οι οποίες συνταξιοδοτήθηκαν το 1986. Από τότε την διεύθυνση και την λειτουργία του φούρνου ανέλαβε ο Δημοσθένης Παπάς, πατέρας του σημερινού ιδιοκτήτη, Παναγιώτη Παπά και μέχρι τις μέρες μας ο φούρνος ξεπέρασε ένα αιώνα αδιάλειπτης λειτουργίας, στο ίδιο σημείο τοπόσημο πια της συνοικίας του Σούγιελου, στα χέρια της οικογένειας του ευλογημένου Χατζή, που τον ήξεραν όλοι ως Παπά.
Μέχρι σήμερα έχει φανατικούς πελάτες, γιατί παράγει γνήσια και αυθεντικά αρτοποιήματα, με σωστές ζύμες και παρασκευές , ενώ λειτουργεί με τον παραδοσιακό τρόπο, ήτοι με ξύλα και την φλόγα να βγαίνει μέσα από το κέντρο του φούρνου το λεγόμενο «τουφέκι» και να διασκορπίζει ανάμεσα στις πλάκες την θερμότητά της.
Από την θερμότητα του ξύλου επωφελείται και το ζυμάρι που ξεκουράζεται στο πατάρι , όπου φτάνει η ζέστη του φούρνου και βοηθά στην καλύτερη ωρίμανσή του. Ο σημερινός ιδιοκτήτης είναι ο Παναγιώτης Παππάς αρτοποιός τέταρτης γενιάς και είναι υπερήφανος που λειτουργεί σαν παραδοσιακός φούρναρης, που ξέρει να κάνει το ψωμί, που αγάπησαν οι λαϊκοί άνθρωποι της συνοικίας του.
