Πετάγομαι αλαφιασμένος από το κρεβάτι, ίσα που πρόλαβα να δραπετεύσω από τον εφιάλτη. Ψάχνω με αγωνία να ανάψω το φως, στη θέση του διακόπτη αγγίζω τσιμέντο. Κάνω μερικά βήματα προς την πόρτα, δεν τη βρίσκω. Στρέφω το βλέμμα προς το παράθυρο, ούτε καν που ξεχωρίζω το περίγραμμά του.
Δεν ξέρω πια που βρίσκομαι και αυτή η ανυπόφορη μυρωδιά κλεισούρας και υγρασίας νιώθω να με πνίγει. Το μόνο που καταλαβαίνω είναι πως μ’ έχει αγκαλιάσει σφιχτά το σκοτάδι. Ακούω βήματα να σέρνονται. Οι αισθήσεις μου οξυμένες, ακούω την καρδιά μου, ιδρώτας στάζει από κάθε μου πόρο.
Δεν τολμώ να ρωτήσω ποιος είναι, ξέρω, ο ζόφος φέρνει τέρατα… Παρακαλάω το σκοτάδι να με λυπηθεί, να με κρύψει στο πιο βαθύ μαύρο που έχει, να με γλιτώσει από αυτό που ολοένα ακούω να ζυγώνει. Εσώψυχος ψίθυρος με ταρακουνάει: «Είσαι ζωντανός…».
Ίδιος παγιδευμένο αγρίμι ορμάω στο σκοτάδι, ουρλιάζοντας, χτυπώντας τον αέρα με γροθιές και κλοτσιές. Ξοδεύω και την τελευταία μου σταγόνα αδρεναλίνης, τα βήματα ακόμη σέρνονται… Θέλω να κρατήσω τα βλέφαρά μου ανοικτά μα τα νιώθω να κλείνουν. Μόνο αυτή η επίγευση ζωής στον ουρανίσκο με κρατάει ακόμη.
Σκέψη αστραπή «Αυτό είναι το τέλος…» Μόνος στο σκοτάδι τροφή του θηρίου. Βουβό κλάμα. Σε στάση εμβρύου περιμένω το αναπόφευκτο… Στο μυαλό μου στιγμιαίος απολογισμός, το άθροισμα των πεπραγμένων μου, «ζωή ενοχική». Ένας βόμβος με ξαφνιάζει, κάτι τρύπωσε στο σκοτάδι μου. Αναθαρρώ. Ταραγμένος ακολουθώ το βόμβο μπουσουλώντας.
Ξαφνικά τα χέρια μου ψαχουλεύουν στο κενό, δεν ξέρω αν είναι το χείλος της αβύσσου ή η έξοδος στο φως, μα δεν μπορώ πια να κάνω πίσω. Σηκώνομαι όρθιος, αφήνομαι στη βαρύτητα. Καθώς στροβιλίζομαι ξερνάω μία μία τις ενοχές μου. Στριγκλιές ξοπίσω μου, τα τέρατα φτεροκοπάνε μανιασμένα, ευτυχώς δεν μπορούν να ακούσουν το βόμβο που με οδηγεί… Ρωγμές στα τοιχώματα της τρύπας όπου έπεσα, το φως εισβάλλει, καινούρια μέρα για μένα.
Δεν στροβιλίζομαι πια, αιωρούμαι… Μια ανείπωτη άγρια χαρά με έχει κυριεύσει… Ξυπνάω μούσκεμα στον ιδρώτα, ανάβω το φως στο κομοδίνο. Ο βόμβος φαίνεται να με ακολουθεί και στο ξύπνιο, κοιτάω προς τα παράθυρο, ένα έντομο προσπαθεί να δραπετεύσει από το δωμάτιο. Ανοίγω το παράθυρο.
