Ήταν άνοιξη του ’73,όταν ένας νέος τότε γιατρός από τη γειτονική Ξάνθη με τη σύντροφό του, που έμελλε να γίνει η αγαπημένη του συνοδοιπόρος,εγκαινιάζουν με απαράμιλλη φροντίδα τη γυναικολογική-μαιευτική κλινική “Λητώ.”
Κυριάκος και Άννα Δούρου οι “δράστες” του φιλόδοξου και παράτολμου ωστόσο εγχειρήματός τους. Άγνωστοι αρχικά σε μια πόλη που δεν επιφυλάσσει και την καλύτερη τύχη στους παρεπιδημούντες, χωρίς την απαιτούμενη οικονομική επιφάνεια για ένα τέτοιο εγχείρημα, ρίχνονται εξαρχής στα βαθιά. Όπλα τους η προσήλωσή τους στο επιστημονικό καθήκον, η άοκνη εργατικότητα και η αφοπλιστική τους απλότητα.
Άνθρωποι της ουσίας, ό, τι επιχειρούν περνά μέσα από το φίλτρο του απλού.
Ιεραρχημένοι οι στόχοι τους, δίνουν προτεραιότητα στο πλάσιμο των χαρακτήρων των παιδιών τους, του Τέλη και της Αγγελικής. Ο χρόνος τούς δικαιώνει, καθώς αυτά γίνονται οι άξιοι συνεχιστές τους.
Λένε, κι όχι άδικα πως το καλό αναπαράγεται,
όταν υπάρχουν σωστοί καθοδηγητές. Έτσι συμβαίνει και με τα γεννήματα του Τέλη και της Αγγελικής, καθώς με την ίδια επιτυχία συνεχίζουν τον καλό τους αγώνα.
Σήμερα καλούμαστε να αποχαιρετήσουμε το γιατρό μας στο ουράνιο ταξίδι του.
Φεύγει δικαιωμένος για όσα κατάφερε.
Αφήνει πίσω του ένα καθαρό χνάρι.
Φεύγει δικαιωμένος για τα καμάρια του, βλέποντάς τα από ψηλά να βαδίζουν στο δρόμο του.
Αφήνει τέλος την Άννα του, το στήριγμα της ζωής του, σε ασφαλή λιμάνια να αναπολεί τα βήματα μιας αγαστής συνοδοιπορείας στηριγμένης στην αλληλοεκτίμηση, τον αλληλοσεβασμό που οδηγεί στην παντοτινή αγάπη.
Καλό παράδεισο, γιατρέ μας.
Η δικαίωσή σου να είναι η μόνιμη παραμυθία για τους αγαπημένους σου.
Δ.Εμμανουηλίδης
πρ. βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ Ν.Καβάλας
