Βρισκόμαστε στη Καβάλα, πόλη της Μακεδονίας, στην Ελλάδα.
Το φιλμ ανοίγει με ένα πανοραμικό πλάνο της πόλης. Βλέπουμε την κτιριακή δομή καθώς και το Παλαιό Υδραγωγείο, γνωστό και ως Καμάρες, το λιμάνι αλλά και το Φρούριο Καβάλας. Ο φακός επιστρέφει στο Παλαιό Υδραγωγείο και στέκεται για λίγο, μιας και είναι ένα από τα ορόσημα της πόλης και ξανά πίσω στο λιμάνι.
Ο κινηματογραφιστής καταγράφει τις σκεπές των σπιτιών και τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στο κέντρο της Καβάλας. Ένα πλάνο με βάρκες στη θάλασσα και το μνημείο Ιμαρέτ που ξεχωρίζει στην ευρύτερη περιοχή λόγω της εντυπωσιακής και επιβλητικής αρχιτεκτονικής.
Θεωρείται ένα αριστούργημα της ύστερης οθωμανικής αρχιτεκτονικής και είναι ένα σπάνιο δείγμα της στην Ευρώπη. Ιδρυτής ήταν ο Μεχμέτ Αλι. Το κτήριο, αρχικά, λειτουργούσε ως θρησκευτικό διδασκαλείο, υπήρξε φιλανθρωπικό ίδρυμα ως το 1923, όπου βρήκαν καταφύγιο χιλιάδες πρόσφυγες που ήρθαν την εποχή εκείνη από την Μικρά Ασία και σήμερα είναι ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία πολυτελείας στην Ευρώπη και μάλιστα αποτελεί το πρώτο ξενοδοχείο στην Ελλάδα που λειτουργεί σε έναν ιστορικό χώρο.
Στη συνέχεια, βλέπουμε τα τείχη του φρουρίου, το λιμενοβραχίονα και απόψεις απ’ το Φρούριο. Είναι ένα οθωμανικό οχυρωματικό έργο που αποτελείται από έναν εξωτερικό περίβολο που υψώνεται στην απόκρημνη ακτογραμμή, έναν εσωτερικό που ορίζει την ακρόπολη και έναν τρίτο που οχύρωνε την κάτω πόλη και έφτανε έως το ανατολικό τμήμα της Πλατείας Ελευθερίας.
Το φιλμ κλείνει με ένα γενικό πλάνο της παραλιακής δομής της πόλης με το Δημοτικό Στάδιο «Ανθή Καραγιάννη» να ξεχωρίζει.
Πηγή: Aylon Film Archives – Αρχείο Γ. Δημητριάδη
