- επιγραφή στην είσοδο στρατοπέδου συγκεντρώσεως των Ναζί, που υποσχόταν, προφανώς παραπλανητικά, ελευθερία μέσω της εργασίας
Το καλοκαίρι, οι άδειες, οι διακοπές, για τους περισσότερους έλαβαν τέλος. Ένα καινούριο εργασιακό έτος ξεκινάει, θα μπορούσαμε να πούμε. Χαρά ή λύπη; Δημιουργικότητα ή άγχος; Πηγή άντλησης ικανοποίησης ή καταναγκαστικά έργα; Η απάντησή σου εξαρτάται άμεσα από το αν είσαι παιδί του Φρόιντ ή του Φρανκλ…
Η ψυχαναλυτική σχολή, με «πατέρα» της το Σίγκμουντ Φρόιντ, γέννησε την πιο διαδεδομένη και γνωστή στο ευρύ κοινό βασική θεωρία. Σύμφωνα με αυτήν, κάτω από κάθε πράξη του ανθρώπου βρίσκονται τα ένστικτα, για αυτό η αρχή της πραγματικότητας είναι η αρχή της ηδονής. Ο άνθρωπος βασικά νοιάζεται να διατηρεί ή να συντηρεί την εσωτερική ισορροπία και για να το επιτύχει προσπαθεί να αμείψει τις ορμές του και να ικανοποιήσει τα ένστικτά του.
Ένας σύγχρονος του Φρόιντ, λίγο νεότερος, «πατέρας» μιας άλλης ψυχολογικής σχολής, υπήρξε ο Βίκτωρ Φρανκλ, καθηγητής Νευρολογίας και Ψυχιατρικής. Πέρα από την ακαδημαϊκή του μόρφωση, είχε το σπάνιο και τραγικό προνόμιο να αναπτύξει και να εφαρμόσει τα κεντρικά σημεία της θεωρίας του στα στρατόπεδα συγκεντρώσεων του Άουσβιτς και του Νταχάου, όπου ήταν για τρία ολόκληρα χρόνια κρατούμενος. Σύμφωνα με αυτήν, ο άνθρωπος οφείλει να βγει από τα στενά όρια των ενστίκτων και της θελήσεως και να αναζητήσει το εν δυνάμει νόημα της ζωής και της ύπαρξής του. Τότε μόνο μπορεί να αντλεί χαρά από τις επιλογές του και να βρίσκει τη δύναμη να αντέχει στα δύσκολα.
Αν λοιπόν είσαι παιδί του Φρόιντ, το μόνο ένστικτο που σου ικανοποιεί η δουλειά σου είναι αυτό της αυτοσυντήρησης ή και της αίσθησης εξουσίας. Τώρα λοιπόν που οι δουλειές σφίγγουν ξανά και τα περιθώρια ικανοποίησης της επιθυμίας για ηδονή προφανώς στενεύουν, σε περιμένει άγχος και αίσθημα καταπίεσης.
Αν είσαι παιδί του Φρανκλ, έχοντας ήδη βρει ένα ανώτερο και βαθύτερο νόημα στην εργασία σου, π.χ. ότι μαθαίνεις κάτι σημαντικό μέσα από αυτήν, προσφέρεις στην κοινωνία, εμπνέεσαι καινούρια πράγματα κ.λ.π., τότε η εργασία σου πράγματι σε ελευθερώνει.
Τέλος, υπάρχει και ο Χαλίλ Γκιμπράν που είπε: «Εργασία είναι η φανερή αγάπη.
Και αν δεν μπορείτε να εργαστείτε με αγάπη, αλλά μόνο με απέχθεια, είναι πιο καλό να παρατήσετε την εργασία σας και να καθίσετε στην είσοδο του ναού να σας ελεούν όσοι απολαμβάνουν την εργασία». Αλλά αυτός το παράκανε πια- ή μήπως όχι;
Σοφία Κατερινάκη-Ψυχολόγος
Συστημική ψυχοθεραπεία- συμβουλευτική
Ομονοίας 99 Καβάλα
Τηλ. 6946 336522