Το αρχαίο θέατρο των Φιλίππων αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά και αξιόλογα μνημεία του ελληνικού χώρου.
Στη σημερινή του μορφή κατέληξε μετά από αλλεπάλληλες κτηριακές μεταβολές άμεσα συνυφασμένες με την ιστορική πορεία της πόλης. Εντοπίζεται στην ανατολική πλευρά του λόφου της ακρόπολης, όπου ξεκινούν και τα τείχη που περιέβαλλαν το λόφο και τμήμα της πεδιάδας.
Η φυσική κλίση του λόφου προσφερόταν για την κατασκευή του κοίλου, ενώ ο προσανατολισμός του προς το νότο εξασφάλιζε στους θεατές θέα προς την πόλη και το Παγγαίο όρος.
Σημειώνονται οι εξής οικοδομικές φάσεις:
Από την αρχική που ανάγεται στην εποχή του Φιλίππου Β σώζονται οι αναλημματικοί τοίχοι (κατακόρυφοι τοίχοι) του κοίλου και των παρόδων που οδηγούσαν προς την ορχήστρα του θεάτρου, που είχε σχήμα πετάλου. Κατά τον 1ο-2ο αι. μ.Χ το θέατρο αποκτά τυπική ρωμαϊκή μορφή με στέγαση των παρόδων, επέκταση των εδωλίων σ’ αυτές και κατασκευή νέων τοίχων στις παρόδους. Το κτήριο της σκηνής έχει τρεις ορόφους στα νότια και δύο ορόφους στη βόρεια προς την ορχήστρα πλευρά.
Στην επόμενη ρωμαϊκή φάση 2ος-3ος αι. μ.Χ το θέατρο μετατρέπεται σε αρένα με κατεδάφιση του προσκηνίου, αφαίρεση δυο πρώτων σειρών εδωλίων του κοίλου και κατασκευή κιγκλιδωμάτων για την προστασία των θεατών. Ένας μεγάλος ορθογώνιος υπόγειος χώρος δημιουργήθηκε για την παραμονή και τη φύλαξη των θηρίων.
Στα παλαιοχριστιανικά χρόνια(5ος-6ος αι. μ. Χ) το θέατρο δε λειτουργεί πλέον ως χώρος παραστάσεων. Ο χριστιανισμός και η επικράτηση των νέων ηθών δεν συμφωνούν με τις θηριομαχίες και τις θεατρικές παραστάσεις.
Με την καταστροφή της σκηνής από πυρκαγιά, που πιθανότατα σχετίζεται με το μεγάλο σεισμό που κατέστρεψε την πόλη των Φιλίππων στις αρχές του 7ου αι., αρχίζει το γκρέμισμα του θεάτρου και η χρησιμοποίηση του οικοδομικού υλικού στην κατασκευή νέων οικοδομών. Στη διάρκεια των πρώιμων Βυζαντινών χρόνων το κτίριο της σκηνής και η περιοχή στα νοτιανατολικά του θεάτρου φιλοξενεί εργαστήρια.
Τέλος, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, ο λιθόστρωτος δρόμος, που ως τις αρχές του 20ου αι. ένωνε την Καβάλα με τη Δράμα διασχίζοντας τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων, περνά μπροστά από το θέατρο.
Οι Ευρωπαίοι περιηγητές που επισκέπτονται την περιοχή στα μέσα του 16ου αι. μας δίνουν τις πρώτες πληροφορίες για το θέατρο στη σύγχρονη εποχή. Η συστηματική ανασκαφή του θεάτρου ξεκινά το 1921-1927 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή και συνεχίζεται στο τέλος της δεκαετίας του ’50 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με τον Δ. Λαζαρίδη. Το 1957 δόθηκε στο θέατρο των Φιλίππων η πρώτη παράσταση αρχαίου δράματος.
Ήταν η πρώτη φορά που το αρχαίο θέατρο απέκτησε μετά από 24 αιώνες ζωή ξανά. Επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ Φιλίππων – Θάσου έγινε το 1961, λίγο μετά την αναβίωση του θεάτρου.
Το Υπουργείο Πολιτισμού ξανάρχισε το 1974 τις ανασκαφικές έρευνες και από το 1993, σε συνεργασία με το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ., ξεκίνησε πρόγραμμα με ανασκαφικές έρευνες, μελέτες συντήρησης, αποκατάστασης και αναστήλωσης του θεάτρου, που βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη.
πηγή:maxmag.gr
