Στις δεκαετίες του 80 και του 90 η οδός Ερυθρού Σταυρού – το τμήμα της απέναντι από το Διοικητήριο- ήταν το κέντρο της πόλης.
Η ζωή της, η διασκέδαση της. Ο δρόμος φιλοξενούσε πολλά καταστήματα εστίασης, νυχτερινής δραστηριότητας. Εκεί ήταν τα ραντεβού της νεολαίας, εκεί συναντούσες τους πάντες και τα πάντα. Ειδικά τα βράδια του Σαββάτου. Αυτό εν τω μεταξύ άλλαξε.
Σε σημείο τα προηγούμενα χρόνια να οργανώνονται ραντεβού στην Ερυθρού, σε ανάμνηση εκείνης της οδού Ερυθρού Σταυρού. Σήμερα και από εμπορικής πλευράς ο δρόμος μοιάζει να περνά τη δική του κρίση. Σημειώνουμε ότι επί της οδού Ερυθρού Σταυρού (από το Ωκεανίς ως περίπου το Πάρκο) τα ισόγεια καταστήματα δεν είναι μόνο πολλά.
Όλα είναι μεγάλα. Εξ αυτού του λόγου κάποτε όλα ή σχεδόν όλα ήταν χώροι συνάθροισης κοινού. Καφετέριες, μπαρ κτλ. Η αλλαγή στη χρήση των χώρων και τα αυξημένα ενοίκια δημιούργησαν μια κατάσταση που σήμερα δεν είναι κι η καλύτερη.
Υπό την έννοια ότι εκεί συναντάς σήμερα 5 ανοίκιαστα, άδεια μαγαζιά. Ένα ακόμα νοικιάστηκε πρόσφατα και προσωρινά ενώ και τα περίπτερα που διαθέτει το τμήμα της Ερυθρού κι αυτά δεν λειτουργούν. Πρόσφατα το εκ των δύο αποφασίστηκε να ξηλωθεί και να απομακρυνθεί. Η θέση μάλιστα καταργείται.
Κι εστίαση έχει υποχωρήσει από την Ερυθρού. Τα καταστήματα, οι επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας λιγόστεψαν. Δίπλα δε στο τμήμα που μας απασχολεί, δηλαδή από το Ωκεανίς και ως την Ροδόπη, ξεχωρίζει το εδώ και χρόνια άδειο κατάστημα πρώην Bodyline.
Για όλα αυτά τα ανοίκιαστα καταστήματα υπήρξε και υπάρχει ενδιαφέρον. Ωστόσο δεν υπάρχουν συμφωνίες. Στο πλαίσιο μιας αίγλης που αναφέρεται στο παρελθόν και σε συνδυασμό με το ότι η περιοχή παραμένει κεντρική, ζητούνται πολύ υψηλά ενοίκια.
Τα οποία οι ιδιώτες επαγγελματίες- επιχειρηματίες συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα της αγοράς, της περιοχής κτλ δεν τα δίνουν. Κάπως έτσι η ιστορική Ερυθρού αλλάζει προς το χειρότερο και κυρίως αυξάνει τους ανοίκιαστους χώρους της.
(φωτογραφία αρχείου)
