Η συμφωνία μεταξύ της ελληνικής Πολιτείας και της Εκκλησίας της Ελλάδας, εκτός από το βαθύ συμβολισμό της, καταφέρνει να μετουσιώσει την κοινή θέληση των δύο πλευρών να αρθούν τα εμπόδια για να αντιμετωπιστούν μία σειρά προβλημάτων. Είναι ένα πρώτο βήμα για την «απεξάρτηση» της Εκκλησίας της Ελλάδας από το ελληνικό κράτος. Άλλωστε, η ελληνική πολιτεία απευθύνεται σε πολίτες και Εκκλησία σε πιστούς.
Για να φτάσουμε εδώ και να λύσουμε μία ακόμα ιστορική εκκρεμότητα, έπρεπε να συναντηθούν δύο κόσμοι που, παρά τις διαφωνίες τους, τις διαφορετικές τους αναγνώσεις, τις αντίθετες καταβολές τους, έδειξαν πρόθυμοι να κουβεντιάσουν, να σχεδιάσουν από κοινού, να πορευτούν στο μέλλον με σεβασμό, κατανόηση και συναίσθηση της ευθύνης.
Απαιτήθηκε θάρρος. Για να αντιμετωπιστούν οι φωνές της οπισθοδρόμησης, του σκοταδιού, της στασιμότητας, του φανατισμού, του μίσους, του ψέματος, του τρόμου.
Απαιτήθηκε ειλικρίνεια. Για να μην υπάρχουν σκιές, για να είμαστε καθαροί σε φίλους και αντιπάλους, για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός τις προθέσεις μας, το σημάδι που αφήνουμε από κοινού με την Εκκλησία για την πορεία του τόπου μας.
Απαιτήθηκε όραμα. Για να δούμε μαζί το κοινό μας μέλλον. Απαγκιστρωμένοι από τις αθλιότητες του παρελθόντος, από τη στασιμότητα, εκμεταλλευόμενοι την κοινή θέληση για αξιοποίηση της περιουσίας της Εκκλησίας ώστε και εκείνη να γίνει πιο λειτουργική και η Πολιτεία να αναπτυχθεί. Πνευματική και οικονομική «ανάπτυξη»!
Απαιτήθηκε, τέλος, συνεργασία. Γιατί σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, ο διάλογος και οι συναποφάσεις, οι μικρές αλλά σημαντικές από κοινού οπισθοχωρήσεις είναι το απαραίτητο στοιχείο εξέλιξης.
Η Ελλάδα μπαίνει σε μία νέα τροχιά, όχι μόνο οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και απαλλαγής από τα βαρίδια που την έκαναν μία χώρα «μη κανονική». Ο δρόμος είναι μακρύς. Πολλά πράγματα ίσως να μην ικανοποιούν αρκετούς/ες. Μπορεί, όντως, να απαιτηθούν στο μέλλον βαθύτερες τομές.
Όμως, υπάρχει η πρόθεση τόσο της ελληνικής Κυβέρνησης και του ίδιου του Πρωθυπουργού, όσο και της Εκκλησίας και του ίδιου του Αρχιεπισκόπου, να διανύσουμε αυτόν τον διάδρομο προς το μέλλον μαζί. Με σεβασμό στην ιστορία του λαού μας, στις ανησυχίες και τις ευαισθησίες των πιστών και πάντα με γνώμονα το κοινό καλό, μακριά από ιδεοληπτικές και θεομπαιχτικές στρεβλώσεις και απολυτότητες.
