Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, οι οποίες πήραν χαρακτήρα Εθνικών, επιβεβαιώνουν το κλείσιμο και την αντιστροφή ενός κύκλου αναζήτησης, στάσης και στήριξης δυο διαφορετικών πολιτικών, από έναν διαχειριστή:
-Της εναλλακτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ 2010 έως τον Ιούνιο 2015.
-Του παράλληλου προγράμματος που θα ανακούφιζε την κοινωνία από την εφαρμογή του 3ου μνημονίου που δέχτηκε να υλοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ από τον Σεπτέμβρη του 2015 έως τον Αύγουστο του 2018 μαζί με τις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις του.
Το εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει:
Την κυβερνητική πορεία όσων εφαρμόζουν μνημονιακές πολιτικές
Την εξαιρετικά μειωμένη αποδοχή προτεινόμενων εναλλακτικών λύσεων από τα αλλά ρεύματα της αριστεράς και ευτυχώς της ακροδεξιάς!
Την συντηρητική στροφή της Ελληνικής κοινωνίας μετά το τέλος της ριζοσπαστικοποίησης 2009 – 2015 που αποτυπώνουν οι έρευνες του Γ. Μαύρη ήδη από το 2016. (http://www.mavris.gr/4943/political-ideology )
Την αναγκαιότητα να μειωθεί η υψηλή φορολογία επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων ως προϋπόθεση επιβίωσης και ενός συντελεστή ανάπτυξης .
Τις υψηλές απαιτήσεις για το ύφος και το ήθος της νέας Κυβέρνησης που θα οδηγούσε και στην εξιλέωση από το παρελθόν των προηγουμένων κυβερνήσεων που επιζητούσε η κοινωνία, από την Αριστερά των αγώνων, των διώξεων και των θυσιών,.
Μικρή εξαίρεση στο καταθλιπτικό αυτό τοπίο αποτελεί η δυναμική του πρωτοεμφανιζόμενου και ελπιδοφόρου σχήματος ΜέΡΑ25 με 170.000 ψήφους στην Ελλάδα και συνολικά 1.450.000 του DiEM25 στην Ευρώπη.
Η Συνέχεια: Εθνικές Εκλογές- Πολιτικές δυνάμεις και Επίδικα
Το εκλογικό αποτέλεσμα έφερε την προκήρυξη των Εθνικών εκλογών όπου:
Έχει απαλειφτεί από τον δημόσιο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ της Ν.Δ., και του ΚΙΝΑΛ, όπως και στις Ευρωεκλογές, η συζήτηση για τον πολιτικό ρόλο που έχει αποκτήσει ο άξονας Βρυξελών – Βερολίνου μέσω της αυξημένης επιτήρησης που θα ασκεί στην χώρα μας έως το 2060 και τον καθιστά έτσι σε καθοριστικότερο παράγοντα από αυτόν των κυβερνήσεων μας.
Αποφεύγεται συστηματικά σε κάθε ανακοίνωση μέτρου, η αναφορά στο ότι η τελική εφαρμογή του τελεί υπό την έγκριση των δανειστών, ενώ προβάλλεται η πιθανότητα ότι «θα πειστούν» σαν δεδομένη.
ΟΙ προαναφερθείσες αναφορές έχουν σαν συνέπεια την ανυπαρξία δημοσίων συζητήσεων για το βάθος των σοβαρών προβλημάτων που αφορούν:
την οικονομία, τα γεωπολιτικά, τα περιβάλλον κ.α. για τα οποία υποχρεωτικά και συντεταγμένα θα έπρεπε να γίνεται η συζήτηση ειδικά όταν υπάρχει εκλογική διαδικασία σε μια Δημοκρατία .
Με αντίπαλο μόνο το φειδωλό σε συμμαχίες και απώτατους πολιτικούς στόχους ΚΚΕ, καθιερώνεται στον πολιτικό μας βίο με ορατό τον κίνδυνο να συνε-χιστεί και την ερχόμενη τετραετία ένα κυρίαρχο μπλοκ τριών πολιτικών δυνάμεων, που συναινούν ως προς το να μην αναδείξουν και διεκδικήσουν τίποτα απολύτως καθότι έχουν υπογράψει και συναινέσει σε ότι τους έδωσαν με αποτέλεσμα:
Το πολιτικό αυτό έλλειμμα να κάνει οικονομικοκοινωνική ζημιά όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και σε κάθε άλλο κράτος μέλος η λαό της Ε.Ε. σε περίπτωση που αυτοί διεκδικήσουν δυναμικά βελτιώσεις για την χώρα τους.
Η Ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δεν θα συνδράμει σε άλλη κυβέρνηση ακόμα και της ίδιας πολιτικής ομάδας ή σε λαό ακόμα και του νότου της Ε.Ε. που ανήκουμε,
αλλά αντίθετα θα ταυτιστεί στην Commission με τον άξονα Βρυξελών-Βερολίνου εναντίον τους, παρόλο που τα αιτήματά τους θα είναι ώριμα και αναγκαία, αποδεκτά και ανακουφιστικά από την κοινωνία μας για να εφαρμοστούν και εδώ!
Δεν αγνοούμε όμως και τα επίδικα των εκλογών όπως τίθενται στην δημόσια αντιπαράθεση, ούτε τα παρακάμπτουμε, ούτε τα καταγγέλλουμε σαν παιχνιδάκια των δυο μεγαλυτέρων κομμάτων.
Είναι εμφανές ότι η Ν.Δ. ενδύεται με τον χιτώνα της Θάτσερ που η παρουσία της στην Αγγλία μεγάλωσε τις κοινωνικές ανισότητες.
Είναι παράλληλα εμφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί με κάθε τρόπο να δείξει ένα σχετικό πρόσωπο φροντίδας προς την κοινωνική πλειοψηφία .
Οι κύριες πράξεις του όμως της αποδοχής και της εφαρμογής των πολιτικών «Ναι σε όλα», «γονάτισαν» οικονομικά και ψυχικά μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας και οδηγούν ακριβώς στο αντίθετο αποτέλεσμα .
Δεν θα επεκταθούμε σε αυτό το κείμενο στην υπόλοιπη κυβερνητική διαχείριση και εικόνα, η οποία συντέλεσε έτσι η αλλιώς στην οικονομική δυσχέρεια και επιπλέον στην απαξίωση ιδεών, αγώνων και οραμάτων που διαχρονικά πρωτοστάτησε η Αριστερά αναζωογονώντας την κοινωνία μας.
Το αποτέλεσμα της μετάλλαξης της ελπίδας σε ΤΙΝΑ (=There Is No Alternative = Δεν Υπάρχει Άλλος Δρόμος, Δεν Υπάρχει Εναλλακτική Λύση) μετάλλαξε και το εκλογικό σώμα και το οδήγησε ατυχώς σε πιο παραδοσιακές λύσεις.
Έτσι και τα όποια θετικά σημεία της 4ετρατιας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι σήμερα κοινωνικά και πολιτικά ελλιποβαρή και μετέωρα.
Τι άλλο να σημαίνει η διαφορά εικόνας, κοινωνικής αποδοχής και εκλογικού ποσοστού της Ν.Δ. σε όλες σχεδόν τις κοινωνικές ομάδες, σε σχέση με το 2015 ?
Σε καμιά περίπτωση δεν υποτιμώ ούτε παρακάμπτω την αγωνιστική συνέπια και την σταθερότητα του λόγου και της πράξης υπέρ των συμφερόντων των από «κάτω» του Κ.Κ.Ε., της Λ.Α.Ε., της ΑΝΤΑΡΣΙΑ κ.α. μικροομάδων. Θεωρώ όμως ότι η πολιτική τους ανάλυση, στρατηγική και η τακτική δεν βοηθά στην δημιουργία ενός πολιτικού λόγου και μιας συμμαχικής δράσης που θα προσεγγίζει με πλειοψηφικούς όρους τα τμήματα της κοινωνίας μας που πλήττονται, ώστε μαζί τους να δρομολογήσουν την ρήξη με τις πολιτικές της Ε.Ε.
Την τελευταία δεκαετία με την εντυπωσιακή άνοδο της αριστεράς και τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έδειξαν ότι με τις πολιτικές τους μπορεί να δρομολογήσουν κάτι τέτοιο, μακάρι να κάνω λάθος….
Συνοπτικά και εν κατακλείδι: Σήμερα είναι ξεκάθαρο και ορατό στην Ελληνική Κοινωνία ότι :
Είχαν από το Β΄ ήμισυ του 2015 έως τώρα υποχωρήσει οι υπαρκτές και υπολογίσιμες δυνάμεις της προηγούμενης περιόδου που προσπάθησαν να αγωνιστούν εννίοτε και μαζί με δυνάμεις στην Ε.Ε. για ένα παρόν και μέλλον πιο δίκαιο και ασφαλές για τις κοινωνίες μας αμφισβητώντας την ΤΙΝΑ.
Σήμερα μουδιασμένα ένα μέρος αυτών των δυνάμεων αναζητά την επανεμφάνιση του στο πολιτικό προσκήνιο.
Αποτελεί υπαρκτή ανάγκη διεξόδου και ελπίδας η παρουσία μιας πλατιάς πολιτικής συμμαχίας προοδευτικών – ριζοσπαστικών δυνάμεων στο πολιτικό προσκήνιο της χώρας και η καταξίωσή της και διαμέσου της Βουλής, που θα της εξασφαλίσει έτσι και την δυνατότητα να αποταθεί σε πανελλαδικό ακροατήριο.
Η προβολή και η αξία μιας επεξεργασμένης εναλλακτικής πρότασης – ανοικτής στον εμπλουτισμό της στην Ελληνική και στην Ευρωπαϊκή κοινωνία, φέρνει πιο κοντά ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων, μακριά από εθνικισμούς, που αμφισβητούν μέσω της Ανυπακοής τον μονόδρομο της διαρκούς λιτότητας και της Χρεοδουλο-παροικίας που ακολουθούν η Ε.Ε. και η νέα μας τρόικα (ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ. – ΚΙΝΑΛ).
Η δυνατότητα να εργαστούν επάνω σε μια υπαρκτή minimum προγραμματική συμφωνία την οποία θα διευρύνουν απευθυνόμενες σε αντίστοιχες δυνάμεις στην Ε.Ε. δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα νέο πολιτικό διεθνές μέτωπο.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση κινείται η περίπτωση του ΜέΡΑ25 και του DiEM25
Άλλωστε δεν υπάρχει συμβόλαιο με την ιστορία ότι αυτό το μέτωπο δεν μπορεί να ξεκινήσει από μια νέα εκδοχή μιας ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας.
Ούτε έχει τόση σημασία η αφετηρία, αλλά το συγκεκριμένο περιεχόμενο:
της προγραμματικής διακήρυξης της νέας συλλογικότητας, των συμμαχιών της, και των δημοκρατικών καταστατικών αρχών της λειτουργίας της και κυρίως όμως η τήρηση όλων αυτών.
Αυτήν την εξέλιξη φέρνει το ΜέΡΑ25 στο πολιτικό μας προσκήνιο και έτσι :
Όπως διαμορφώνεται σήμερα ο πολιτικός χάρτης οι αντιστάσεις και οι προτάσεις εάν θα υπάρξει Αντιπολίτευση, πλην της γνωστής του ΚΚΕ, στην νέα βουλή αυτή θα είναι του ΜέΡΑ25 διότι στη δίσεκτη περίοδο που διανύουμε και με υψηλό τον κίνδυνο της πολιτικής μας απομόνωσης από το κεντρικό πολιτικό προσκήνιο που αποτρέπεται κύρια μόνο από την είσοδο του στην Βουλή, σαν νέο σχήμα δεν μπορεί να αποτελεί το «πασπαρτού» της λύσης για κάθε πολιτική μας ανησυχία, αναζήτηση και απαίτηση αλλά:
Μπορεί να αποτελέσει, υπό προϋποθέσεις, ένα από τα μονοπάτια συνάντησης και αγώνα, μπορεί να μας συνδέσει με αντίστοιχες δυνάμεις στην Ε.Ε., μπορεί να εκπροσωπήσει – πλην εθνικιστών – αυτούς που δεν πείθονται ότι ο μόνος δρόμος είναι της λιτότητας και της χρεοδουλοπαροικίας και έτσι δεν παραδίδονται διευκολύνοντας και τον αντίπαλο
Μπορεί να συντελέσει έτσι στην κοινωνική αφύπνιση και στην επαναφορά στο προσκήνιο των πιο ζωντανών δυνάμεων της περιόδου 2010-15 .
Μπορεί και πρέπει να είναι στις 8 Ιουλίου η Αντιπολίτευση που απουσιάζει.
Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι να κάνουν ότι θέλουν!
Η ιστορία των κοινωνικών κατακτήσεων γράφεται με διαρκή αγώνα, υπομονή, επίμονη, ανασχεδιασμό, ρίσκο και Ανυπακοή!
Ας τα σκεφτούμε αυτά στο δρόμο για την κάλπη και κυρίως ας συζητήσουμε και ας γνωριστούμε με το ΜέΡΑ25 συνυπολογίζοντας ότι η κάθε ψήφος σε αυτό, μπορεί να μειώσει υπό προϋποθέσεις βάσει των πρόσφατων αποτελεσμάτων και του εκλογικού νόμου την κοινοβουλευτική επικράτηση της Ν.Δ.
