Η Μητρόπολη Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου ενέταξε το υπό μελέτη έργο του κειμηλιαρχείου στον επίσημο εορτασμό των εκατό χρόνων από την ίδρυση της Μητροπόλεως, εκμεταλλευόμενη ένα επετειακό συμβάν, για να προβάλει ένα έργο που σχεδιάζει και για την πορεία του οποίου εγέρθηκαν σφοδρές αντιρρήσεις από το πιο φωτισμένο τμήμα της καβαλιώτικης κοινωνίας (οράτε υπογραφές σε ψηφίσματα και στο δημοψήφισμα «Κάτω τα χέρια από την Στέγη»), καλώντας τον σεβασμιώτατο να μην βιαστεί. Οι αντιδράσεις συνεχίζονται.
Με την ένταξη της εκδήλωσης για το μελλοντικό έργο δημιουργείται η αίσθηση του τετελεσμένου και παράλληλα επιβάλλεται, παρουσία της θρησκευτικής, πολιτικής και αυτοδιοικητικής ηγεσίας, η ευλογία του.
Έτσι η Μητρόπολη επιχειρεί να προκαταλάβει τις όποιες αντιδράσεις και να λάβει στήριξη εκ πλαγίου στο έργο της ανοικοδόμησης του νέου μουσείου, που συνεχίζει να προκαλεί αναταράξεις στην τοπική κοινωνία διχάζοντάς την.
Και αυτό γιατί το υπό ίδρυση μουσείο βασίζεται στον θάνατο του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Καβάλας, του ιστορικότερου και πιο εμβληματικού πολιτιστικού σωματείου της Καβάλας, ηλικίας εβδομήντα τριών ετών, που καταλαμβάνει τον ισόγειο όροφο του κτιρίου και παραμένει στο χώρο αυτό επί 64 έτη. Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος και καθιστά πλέον την διάσταση Εκκλησίας και πνευματικού κόσμου της πόλης μας μόνιμη.
Ήδη η ίδια η Μητρόπολη έχει μεταβάλει τις θέσεις της επί του θέματος της απομάκρυνσης της Στέγης πολλές φορές. Στην αρχή έπεισε το τότε συμβούλιο του Συνδέσμου να στεγασθεί στο εγκαταλελειμμένο κέντρο νεότητας στον αυλόγυρο του Αη Γιάννη.
Στη συνέχεια, με την άρνηση του Συνδέσμου και μη μπορώντας να λάβει την απόφαση για την απομάκρυνση της Στέγης ομίλησε για συγκατοίκηση και άρχισαν οι διαπραγματεύσεις για το πόσο χώρο θα παραχωρούσαν στην Στέγη.
Όμως, χωρίς ποτέ να αλλάζουν οι μελέτες για τον ισόγειο χώρο, παρέδιδαν ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα, που καθιστούσαν ανεδαφική την παραμονή της Στέγης, και αποδείκνυαν ότι στην ουσία δεν επιθυμούσαν την παραμονή της Στέγης στο ισόγειο, αλλά την απομάκρυνσή της από εκεί δια της μεθόδου της δια πνιγμού συγκατοίκησης και αργότερα της όποιας χειραγώγησης.
Σήμερα η Μητρόπολη καταλήγει ότι επειδή η Στέγη δεν αποδέχτηκε την συνύπαρξη στα περιορισμένα τετραγωνικά που της διατέθηκαν, πρέπει να αποχωρήσει και να εκκενώσει τον χώρο.
Στην ουσία το έργο επαναλαμβάνεται. Η Στέγη δεν είναι επιθυμητή και πρέπει να φύγει. Αυτά τα ακούμε από τον Ιανουάριο του 2024, και μάλιστα αναφέρονταν τότε ότι μετά την 8η Φεβρουαρίου γκρεμίζουν.
Αλήθεια τι γκρεμίζουν άραγε; Μήπως την πνευματική και πολιτιστική ιστορία της Καβάλας; Μήπως τις εκατοντάδες εκδηλώσεων πνευματικού περιεχόμενου, που έλαβαν χώρα σε αυτό το ισόγειο, που τώρα θέλουν να μετατρέψουν σε μεγαλοπρεπή είσοδο του μουσείου;
Έτσι εννοούν το «εσαεί» των καπνεμπόρων και του φωτισμένου προκατόχου τους, του μακαριστού Προκοπίου, ο οποίος δεν διανοήθηκε ποτέ να αποβάλει τον ιστορικό Σύνδεσμο από την έδρα του, ακόμη κι όταν ο ίδιος δρομολογούσε τις διαδικασίες για να στεγάσει στα γραφεία των καπνεμπόρων (του επάνω ορόφου) το μουσείο των εικόνων;
Στο σχετικό δελτίο τύπου που εξέδωσε η Μητρόπολη την 24/9/2024, όπου παρατίθεται θριαμβευτικά η άδεια της νέας οικοδομής για την ανέγερση νέου ορόφου, τεχνηέντως παραλείπεται να αναφερθεί τι θα συμβεί με την τύχη του ιστορικού Συνδέσμου και αποσιωπάται για μια ακόμη φορά η παρουσία του επί 64 έτη στο ισόγειο του κτιρίου. Ό,τι ακριβώς έγινε και στο Υπουργείο Πολιτισμού κατά την έγκριση του έργου του Κειμηλιαρχείο.
Αλήθεια αναρωτιέται ο καλόπιστος πολίτης, αφού δεν υφίσταται Σύνδεσμος στο ισόγειο και η παρουσία του συστηματικά απαλείφεται, ποιον καλούν να αποδώσει τον χώρο και να αποχωρήσει και από πού;
Ποιόν καλούν να εκκενώσει τον χώρο για να διευκολύνει τις εργασίες; Και τι θα συμβεί εάν ενωμένοι όλοι, διοίκηση και 160 μέλη, αρνηθούν; Εάν απευθύνουν ένα ηρωικό «Μολών λαβέ»;
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ
