Κάποτε ο μεγάλος Μίμης Παπαϊωάννου μου είπε: «Φτιάξαμε λάθος το ποδόσφαιρο. Έπρεπε πρώτα να φτιάξουμε σωστά γήπεδα».
Αυτό το φαινόμενο το βλέπουμε σε όλα το φάσμα του αθλητισμού. Για λόγους σκοπιμότητας και μόνο που πίσω της κρύβει «συμφέροντα» που μόνο με τον αθλητισμό δεν έχουν σχέση. Η αδύναμη διαχρονικά και κακόμοιρη πολιτεία, «πέταξε» από πάνω της την ευθύνη των γηπέδων, μεταφέροντας τα στους Δήμους και διαχρονικά ελάττωσε στο τίποτα σχεδόν τα κονδύλια συντήρησης των αθλητικών χώρων, αθετώντας την υπόσχεση κονδυλίων συντήρησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Το στάδιο «Καραϊσκάκης» βαπτίστηκε γήπεδο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες και μόνο του Ολυμπιακού, στα χρόνια του Ψωμιάδη δεν ξέρουμε αν πλήρωσε όσα είχε συμφωνήσει με τον Δήμο, κάνοντας το στάδιο γήπεδο και δικό του τσιφλίκι.
Η ΑΕΚ έφτιαξε ένα θαυμάσιο γήπεδο, βαφτίζοντας το «Αγία Σοφιά αλλά αμέσως η ονομασία σαν απαγορευμένη λέξη έσβησε από κάθε Μ.Μ.Ε και το νέο όνομα λέγεται πλέον «ΟΠΑΠ Αρένα». Το αδύναμο κράτος παραχώρησε πριν από χρόνια τον ΟΠΑΠ σε ξένους -κυρίως- «κροίσους» που με τα δικά μας χρήματα κάνουνε λεζάντα με χορηγίες κ.α..
Φυσικά η πόλη μας δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από την αδιαφορία της πολιτείας που την εκφράζουν ανύπαρκτοι και αδύναμοι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων. Πριν από λίγο καιρό ο τωρινός Περιφερειάρχης ανακοίνωσε στον τύπο ότι για τις ελλείψεις του «Ανθή Καραγιάννη» έδωσε το μεγάλο ποσό των 70 χιλιάδων ευρώ.
Να πούμε λοιπόν για το γήπεδο αυτό. Πριν από μερικά χρόνια το ταρτάν του στίβου είχε τόσο καταστραφεί που ήταν επικίνδυνο ακόμη και για την προπόνηση αθλητών-αθλητριών. Τότε η Δήμαρχος κα Τσανάκα και ο Αντιδήμαρχος κ. Φιλόσογλου βρήκανε χρήματα και φτιάξανε το ταρτάν.
Σήμερα και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο χώρος δεν προσφέρεται γι’ αγώνες. Τι φταίει σε αυτό; Μήπως το υλικό; Δεν έπρεπε κάποιος να ασχοληθεί με το θέμα; Κάποιος βουλευτής ίσως; Στο χώρο δεν γίνονται αγώνες και η επιβάρυνση είναι ελάχιστη από τη χρήση των παιδιών.
Όταν το στάδιο εγκαινιάστηκε το 1970 από το τότε καθεστώς και για τα επόμενα 20 χρόνια το ταρτάν λειτούργησε άριστα και χωρίς προβλήματα. Μάλιστα πέρα από τη χρήση πολλών αθλητών και αθλητριών, φιλοξένησε πανελληνίους και όχι μόνο αγώνες, την προετοιμασία της Εθνικής Στίβο γιατί είχε χαρακτηριστεί ως το καλύτερο τότε ταρτάν σε όλη τη χώρα.
Να θυμίσουμε ακόμη την καθοριστική προσπάθεια του αείμνηστου Δημάρχου Ευαγγελίου, τόσο στην απόκτηση της πόλης του Εθνικού Σταδίου όσο και στην άνοδο του ΑΟΚ, στην Α’ Εθνική. Βάλαμε το θέμα στον Αντιδήμαρχο και Υπεύθυνο Αθλητισμού κ. Κώστα Χατζηαναστασίου και μας είπε ότι για την αποκατάσταση θα χρειαστεί περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ.
Έλα όμως που τώρα η πολιτεία δίνει εκατομμύρια για να φτιάξει τον «Καλατράβα» στο Ολυμπιακό Στάδιο χωρίς βέβαια να μάθουμε τα αίτια του προβλήματος. Συνεπώς κ. Αντιπεριφερειάρχη έχετε και εσείς την ευθύνη για τα δικό μας στάδιο που έχει μεγαλύτερη στήριξη από τις 70.000 «ασπιρίνες» που δημοσιεύσατε.
Δυστυχώς είναι ένα από το προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας στον αθλητισμό. Στο Βερούλειο Στάδιο το μισό χόρτο στο γήπεδο είναι ιδιαίτερα προβληματικό. Δε λειτουργεί κυλικείο αν και έχει διαμορφωθεί ο κατάλληλος χώρος.
Στο κλειστό «Αλεξάνδρα Δήμογλου» στην Καλαμίτσα, το κυλικείο υπολειτουργεί. Το πιο σοβαρό; Η κεντρική κερκίδα για χρόνια τώρα ανοίγει και κλείνει ανάλογα με την επικινδυνότητα που παρουσιάζει. Η κατασκευή της φέτος συμπληρώνει 42 χρόνια χωρίς ουσιαστική βελτίωση.
Βλέπουμε παντού κλειστά γήπεδα με σύγχρονες προδιαγραφές. Το δικό μας ανήκει στην κατηγορία της αρχαιότητας. Να θυμίσουμε την αδικαιολόγητη εγκατάλειψη του ανοιχτού κολυμβητηρίου που θα μπορούσε να λειτουργήσει για το κοινό από το Δήμο από ιδιώτη για να έχει έτσι ένα έσοδο ο Δήμος.
Φυσικά γνωρίζουν όλοι ότι εκπαίδευση και αθλητισμός είναι ότι μεγαλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας σήμερα. Ποια όμως είναι τα συναισθήματα των παιδιών και των ανθρώπων του συλλογικού αθλητισμού, στο «Βερούλειο» και στο «Ανθή Καραγιάννη» αλλά και στο κλειστό «Αλεξάνδρα Δήμογλου»;
Τρεις αθλητικοί χώροι που εκφράζουν την αδιαφορία κάποιων και την αδικαιολόγητη σιωπή όλων μας.
