Η θεατρική ομάδα της Στέγης (Σύνδεσμος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Καβάλας) δρα από χθες το βράδυ. Τα μέλη της ομάδας βρίσκονται στη μικρή σκηνή και μικρή αίθουσα της Στέγης όπου ως την Κυριακή παρουσιάζεται η θεατρική παράσταση «Αυτό το παιδί» σε κείμενο του Ζοέλ Πομερά. Συμμετέχουν 15 ερασιτέχνες ηθοποιοί ενώ την σκηνοθετική επιμέλεια έχει η κ. Μαρία Κολτσακίδου. Η παράσταση διαρκεί λίγο περισσότερο από 1 ώρα. Καταπιάνεται με το κοινωνικό θέμα των σχέσεων μέσα σε μια οικογένεια, ειδικότερα με την έλλειψη επικοινωνίας γονέων- παιδιών. Το σχήμα δούλεψε από το περασμένο Φθινόπωρο κι είναι απόλυτα έτοιμο να παρουσιάσει το έργο.
Η κ. Κολτσακίδου που ρωτήθηκε σχετικά από την Πρωινή απάντησε: « Είναι ένα σύγχρονο έργο για την οικογένεια. Επιλέγουμε και καταπιανόμαστε με κοινωνικό θέμα. Οι ιστορίες έχουν συνδετικό κρίκο την έλλειψη επικοινωνίας παιδιών με τους γονείς τους. Είναι κάτι που μας αφορά όλους. Στη διάρκεια της παράστασης οι ηθοποιοί γίνονται και θεατές. Δρουν και παρατηρούν. Εκτός όλων των άλλων η παράσταση είναι αφορμή να στηριχθεί η Στέγη».
Σε ερώτηση για την πραγματοποίηση των παραστάσεων ενώ η τοπική αυτοδιοίκηση αναβάλλει εκδηλώσεις της (η συγκεκριμένη δεν έχει αυτό το χαρακτηριστικό) η κ. Κολτσακίδου σημείωσε: « Η ομάδα μας δεν λειτουργεί ανεύθυνα. Η αρμόδια υπηρεσία δεν έχει αποφασίσει κάτι σχετικό, απαγόρευση κτλ».
Στην ιστοσελίδα του συλλόγου στο διαδίκτυο υπάρχει για το θεατρικό γεγονός το ακόλουθο κείμενο: «Η θεατρική ομάδα της ΣΦΓΤ Καβάλας, αποφάσισε για ακόμη μια χρονιά να παρουσιάσει ένα έργο που καταπιάνεται με ένα δύσκολο κοινωνικό ζήτημα. Η οικογένεια και η σχέση των μελών της, είναι το βασικό στοιχείο του θεατρικού έργου του Ζοέλ Πομερά ‘Αυτό το παιδί’ στο οποίο βασίζεται η φετινή παράσταση. Οι ήρωες του έργου αφηγούνται οικογενειακές καταστάσεις. Κάθε ιστορία διαφέρει από την άλλη, αλλά τις ενώνει ο Κρίκος της έλλειψης επικοινωνίας ανάμεσα σε παιδιά και γονείς και φανερώνεται το αδιέξοδο που δημιουργείται ιδιαίτερα σε ένα ευρύτερο δύσκολο κοινωνικό περιβάλλον. Στην παράσταση οι ηθοποιοί γίνονται και θεατές. Ως ηθοποιοί , προσποιούνται μια ρεαλιστική εικόνα της ανθρώπινης κοινωνίας, υπερβάλουν, φανερώνουν διαθέσεις, εκφράζουν ιδέες και προσπαθούν να αποκαλύψουν την αλήθεια που κρύβεται πίσω από μια φαινομενικά ευτυχισμένη οικογένεια, χωρίς καμιά πρόθεση να την διαστρεβλώσουν. Ως θεατές υποχρεώνονται να παρακολουθούν τις υπόλοιπες οικογενειακές ιστορίες από μια απόσταση, Ως ηθοποιοί δρουν αλλά και παρατηρούν, είναι δυο πρόσωπα σε ένα μόνο, τον εαυτό τους, που μαθαίνει στη θέαση γεγονότων και υποχρεώνεται στη δράση να βιώσει τη διαφορετικότητα. Το θέατρο, μας επιτρέπει να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας, στη διαφορετικότητα και μας παρακινεί να προχωράμε όλο και μακρύτερα έτσι ώστε στη διαδρομή να βρίσκουμε βιώσιμες λύσεις σε πραγματικά προβλήματα. Το θέατρο είναι μια μορφή γνώσης και οφείλει να είναι ένα μέσο για να αλλάξουμε την κοινωνία».
