Η βροχή των ψεμάτων που «έπεσε» στην Βουλή το Σαββατοκύριακο, ένθεν-κακείθεν, μόνο αηδία μπορεί να προκάλεσε, σε όσους είχαν την αντοχή να παρακολουθήσουν έστω και κάποια αποσπάσματα, από τους διαλόγους και τις ομιλίες που διαμείφθηκαν.
Στην πλέον αντιδραστική Βουλή μετά το 1974, περίσσεψε το ψέμα και παντελώς απουσίασε η αιδώς. Θεατρική παράσταση, κακών ηθοποιών, με πολλούς ρόλους, όπου πρωταγωνιστής ήταν ο φαρισαϊσμός.
Μία «αριστεροδεξιά» κυβέρνηση, να υπερασπίζεται ένα πολυνομοσχέδιο το οποίο βρίθει εμμέσων φόρων, «δημοσιονομικού κόφτη» και υπερταμείου δημόσιας περιουσίας, του οποίου η εφαρμογή, κατ’ αυτήν, θα οδηγήσει στην ανάπτυξη.
Η αλήθεια είναι ότι προκειμένου να διατηρηθεί, αυτός ο θίασος στην εξουσία, δεν θα δίσταζε στο να ψηφίσει και να εφαρμόσει αντιλαϊκά μέτρα, μέτρα λιτότητας και ύφεσης και να κραυγάζει ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2019,ένα ακόμη ψέμα.
Μία αντιπολίτευση-πλην μίας εξαίρεσης, η οποία εξαρχής τηρεί την ίδια πολιτική στάση- να καταφέρεται εναντίον αυτού του πολυνομοσχεδίου, την στιγμή που τον Αύγουστο του 2015, ψήφιζαν ωμού με την κυβέρνηση, το Γ’ Μνημόνιο.
Η αλήθεια είναι ότι και αυτοί όταν ήταν στην εξουσία, ψήφισαν και εφάρμοσαν αντιλαϊκά μέτρα, μέτρα λιτότητας και ύφεσης και επίσης ότι επιδιώκουν εκ νέου την άσκηση της εξουσίας.
Ουδεμίας εμπιστοσύνης δεν τυγχάνουν πλέον από την πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού και οι μεν και οι δε, διότι τα ξεπούλησαν και θα τα ξεπουλήσουν όλα, από τους πολίτες και την δημόσια περιουσία έως και την ιδεολογία τους, εφόσον βεβαίως κάποτε, κάποιοι είχαν.
Έως το τέλος του έτους, οι συναρμόδιοι υπουργοί θα πρέπει να λάβουν ισοδύναμα μέτρα, προκειμένου να μην «παγώσουν» οι μισθολογικές ωριμάνσεις και προαγωγές των υπαλλήλων που αμείβονται με ειδικά μισθολόγια και ο νοών νοείτω .
Την ίδια ώρα έξω από την Βουλή διαδήλωναν ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, σωματεία από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, φοιτητές και τα αντιμνημονιακά κόμματα και κινήσεις.
Τούτη η πολιτική είναι αδιέξοδη, βαθιά υφεσιακή και λειτουργεί σε βάρος του Λαού, όχι μόνον του Ελληνικού, αλλά και του Ευρωπαϊκού. Η «αδελφή», της Ελληνικής κυβέρνησης, η Γαλλική, προσπαθεί να καταστείλει την λαϊκή αντίδραση, με βίαια κατασταλτικά μέτρα, που προκάλεσε και η εκεί αντιλαϊκή πολιτική. Να τους χαίρεται τους φίλους της η κυβέρνηση.
Η πολιτική αυτή οδηγεί σε άνοδο της ακροδεξιάς σε όλη την ΕΕ. Από την Γαλλία και την Αυστρία, έως και την Κύπρο, με την είσοδο της για πρώτη φορά, στην εκεί Βουλή.
Το σχιζοφρενικό προσωπείο του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως προσπαθεί να πείσει μάλλον τους παραμένοντας εντός των πυλών του, ότι αυτή η πολιτική είναι ‘αριστερή”, αλλά ήδη φαίνεται ότι και εντός των 153, κάποιοι αναζητούν την χαμένη εντιμότητα του είναι τους και αντιδρούν, έστω και μία, επί του παρόντος.
Που ποντάρει η κυβέρνηση; Είναι αυτό που είπε ο πρωθυπουργός, ο οποίος ως συνήθως, άλλο είπε και άλλο εννοούσε : «Τελειώνει η άνοιξη». Όντως ποντάρει στην έλευση του θέρους, η οποία θα του δώσει την δυνατότητα, μετά το πέρας αυτού, τον Σεπτέμβρη, ν’ ανηφορίσει και να έρθει στην Θεσσαλονίκη για την ΔΕΘ.
Το μέγα ζήτημα είναι πως θα έρθει, πως θα φύγει και τι υποδοχής θα τύχει, όταν τον καταιγισμό των φόρων και των άλλων χαρατσιών, θα τον έχουν γευτεί οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι αγρότες.
Ο πρωθυπουργός γνωρίζει, άσχετα με το λέει, ότι δεν υπάρχει πλέον και ούτε θα υπάρξει καμία ΕΕ των λαών, παρά μόνον η ΕΕ του κεφαλαίου και των μονοπωλίων και με την πολιτική που εφαρμόζει ο ίδιος και η κυβέρνησή του, αυτήν υπηρετεί.
Εμείς του υπενθυμίζουμε κάτι που επιλεκτικά ξέχασε: Αλέξη, μετά την άνοιξη που τελειώνει και μετά το θέρος που περίπου αρχίζει, κατά το οποίο ασμένως θα ψηφίσετε ό,τι οι αποικιοκράτες σας υπαγορεύσουν, έρχεται το φθινόπωρο.
Ο χρόνος που «κερδίζεται», είναι χαμένος χρόνος, κυρίως για τον Ελληνικό Λαό.
Γιώργος Καλεάδης
Πρόεδρος «Πυρικαύστου Ελλάδας»,
οικονομολόγος, συγγραφέας
