Με ανάρτηση του στον προσωπικό του λογαριασμό στο FB ο προπονητής του ΑΣ ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ ΚΑΒΑΛΑΣ Χάρης Παλτόγλου διαμαρτύρεται για το κλείσιμο των γυμναστηρίων και αναφέρει τους προβληματισμούς του για τη συνέχεια του αθλητισμού.
Αναλυτικά η ανάρτηση:
«Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου…»
Με απόλυτη συνείδηση της κρισιμότητας της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και αυτό το δεύτερο κύμα επέλασης της πανδημίας, αλλά και ταυτόχρονα με προσωπικό και επαγγελματικό αίσθημα ευθύνης, θα ήθελα μαζί σας να μοιραστώ την δική μας πραγματικότητα όλο αυτό το διάστημα.
Αυτή των σωματείων αθλητισμού σαν μια έκκληση προς την κοινή λογική στον γενικότερο παραλογισμό των ημερών που ζούμε.
Τον Μάρτιο έρχεται το πρώτο γενικό και καθολικό lockdown. Με απόλυτη πειθαρχία ο σύλλογος μας σταματά την λειτουργία του, σεβόμενος των οδηγιών που δόθηκαν από την Περιφέρεια, το Υπουργείο και την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Διακόπτεται η λειτουργία μας προασπίζοντας την ασφάλεια και την υγεία των αθλητών μας, των μελών μας και φυσικά και της δικής μας. Πιστέψαμε σε μια γρήγορη επάνοδο στην κανονικότητα, η οποία θα ερχόταν σταδιακά και αμετάκλητα.
Πράγματι, μετά από δυόμιση μήνες αρχίζουν να ανοίγουν σταδιακά επιχειρήσεις, με τον δικό μας (τους χώρους άθλησης) ακόμη ανενεργό με την αιτιολογία ότι ο ιός μεταδίδεται κυρίως στους κλειστούς χώρους άθλησης.
Σαφής στοχοποίηση την στιγμή που έχουν ήδη εκκινήσει την λειτουργία τους παρεμφερής δραστηριότητες.
Όλο αυτό το διάστημα υποστηρίζουμε τους αθλητές μας χωρίς αμοιβή με διαδικτυακές προπονήσεις, φροντίζοντας εκτός από την φυσική κατάσταση των αθλητών και την ψυχική υγεία των μικρών μας αθλητών που πλήττονται από το παράλληλο κλείσιμό σχολείων και παύση εξωσχολικών δραστηριοτήτων.
Στην οικονομική δυσκολία της περιόδου αυτής προστίθεται η αδικία. Εξαιρούμαστε ως κλάδος της οικονομικής ενίσχυσης από τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων που ανακοινώνει η Κυβέρνηση (ο ΚΑΔ 9312 δεν θεωρείται πληττόμενος κλάδος !!!) και παράλληλα αναγκαζόμαστε με μηδενικό εισόδημα να καλύπτουμε όλα τα λειτουργικά μας έξοδα.
Παρ’ όλα αυτά εξακολουθούμε να αναμένουμε στωικά.
Ιούνιος 2020 μετά από πολύ προσπάθεια και πάλι με περίσσεια υπομονή και ελπίδα επαναλειτουργούμε. Με μειωμένο αριθμό αθλητών, τηρώντας ευλαβικά τα μέτρα και με φόβο ψυχής μη τυχόν και αντιμετωπίσουμε κρούσματα εντός του συλλόγου που θα σήμαινε και το οριστικό μας τέλος.
Δουλεύουμε μόλις ένα μήνα και κλείνουμε για καλοκαίρι. Άλλοι τρεις χαμένοι μήνες. Μαζί με την περίοδο της καραντίνας, σύνολο 6 μήνες χωρίς έσοδα για τον Σύλλογό.
Παράλληλα, συνεργαζόμαστε και χαιρετίζουμε τη πρωτοβουλία του Υπουργείου να δημιουργηθεί ένα πλήρες μητρώο αθλητικών σωματείων με σκοπό να μπούμε στην λίστα των φορέων που θα μπορούσαν να υποστηριχθούν από τις κρατικές χρηματοδοτήσεις.
Μετά από πολλούς πια μήνες ακόμη τίποτα …Εξακολουθεί η διαδικασία να βρίσκεται στην φάση επεξεργασίας των στοιχείων από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Μέχρι στιγμής κρίνονται μόνο 117 σωματεία από τα συνολικά 5344!!!
Με όλα αυτά, φτάνουμε στον Σεπτέμβριο.
Με υπερβάλλουσα προσοχή και σεβόμενοι όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα ξεκινάμε με πολύ μικρά τμήματα και με μεγάλη μας έκπληξη και συγκίνηση ο κόσμος μας, μας τιμάει και πάλι με την παρουσία του, παρά τις όποιες επιφυλάξεις.
Μεγάλος αγώνας για το πρόγραμμα, τα τμήματα 8 ατόμων, με περισσότερες ώρες εργασίας από εμάς, υποδειγματική καθαριότητα, απολύμανση μετά από κάθε τμήμα, θερμομέτρηση στους όσους έρχονται στο χορό, μετατροπές στον χώρο για να εξυπηρετηθούν τα αναγκαία τετραγωνικά, έλλειψη χώρου αναμονής, συμπύκνωση της αθλητικής ώρας συνυπολογίζοντας χώρο άφιξης και αναχώρησης αθλητών.
Κόστος ψυχικό, αέναή προσπάθεια υποστήριξης όλων των αθλητών μας, συνεχείς αλλαγές στο ημερήσιο πρόγραμμα αλλά και απογοήτευση από την αδυναμία μας να υποστηρίξουμε το σύνολο των αθλητών μας , αθλητών ετών που απλά δεν μπορούσα λόγω περιορισμών να «χωρέσουμε» στο πρόγραμμά μας.
Πολύ περισσότερο, ούτε λόγος να αναλάβουμε και νέους αθλητές δηλαδή να αναπτυχθούμε.
Έρχονται νέα μέλη να γραφτούν και εμείς απλά τα αποκλείουμε. Το δυσκολότερο κομμάτι για μας, να σε τιμάει ο γονιός, να σου εμπιστεύεται το παιδί του και εσύ απλά να μην το δέχεσαι. Απογοήτευση.
Και εκεί που συμβιβαζόμαστε με τη συνεχή αδικία και προχωράμε όπως πάντα με τα δικά μας μέσα… έρχεται και δεύτερο χτύπημα κάτω από τη ζώνη. Πρώτοι στις δραστηριότητες που παύουν με τον δεύτερο lockdown.
Το άθλημα του ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ είναι άθλημα πειθαρχίας και σεβασμού. Η προπονητική συνέπεια θεωρείται δεδομένη και έτσι εδώ και 19 χρόνια προσφέρουμε προς τους αθλητές και τα μέλη μας, αλλά και προς την ανάπτυξη και την εξωστρέφεια της πόλης, με αθλητικές διοργανώσεις πανελλήνιας εμβέλειας.
Δεν είναι η κρατική ενίσχυση το βασικό μέλημα.
Αυτό όμως που δεν διαπραγματευόμαστε
είναι η λειτουργία μας.
Δεν δεχόμαστε άλλα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη…Μια ακόμη παύση λειτουργίας σημαίνει το τέλος του αθλητισμού για εμάς, νικημένοι από ένα ιό που κολλάει μόνο σε προπονητήρια.
ΠΑΛΤΟΓΛΟΥ ΧΑΡΗΣ
