Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Δυναμική κινητοποίηση στο Λονδίνο, ηπιότερη στο Παρίσι το περασμένο Σαββατοκύριακο (11 και 12 του μηνός), μεγαλουπόλεις στις οποίες διεξήχθηκαν πορείες κατά του αντισημιτισμού και υπέρ της επιβολής ειρήνης στη Παλαιστίνη.
Στην αγγλική πρωτεύουσα ένα πλήθος 300.000 ατόμων διαδήλωσε υπέρ της καταπαύσεως του πυρός στη λωρίδα της Γάζας. Την ίδια ημέρα, Σάββατο 11 Νοεμβρίου, πραγματοποίησαν πορεία στους δρόμους των Παρισίων φίλοι της Παλαιστίνης απαιτώντας από το Τελ-Αβίβ να παύσει τον βομβαρδισμό των νοσοκομείων της Γάζας.
Την επομένη, Κυριακή12 του μηνός,πολυπληθείς πολίτες (182.000 σε όλη τη Γαλλία, 105.000 στο Παρίσι σύμφωνα με την αστυνομία) με προβαλλόμενο επιχείρημα την εκδήλωση οργής και απορρίψεως κατά του λεγόμενου αντισημιτισμού, υπερασπίστηκαν αφενός το δικαίωμα σεβασμού των θρησκευτικών πεποιθήσεων των Εβραίων και αφετέρου το κράτος του Ισραήλ.
Υπενθυμίζω ότι κατά την διάρκεια του πολέμου τον Ιούνιο 1967, ο στρατηγός ντε Γκώλλ είχε χαρακτηρίσει τους Εβραίους «ένα επίλεκτο (ελιτίστικο) λαό, βέβαιο για τον εαυτό του και αυταρχικό», φράση που επιδοκιμάστηκε ή αποδοκιμάστηκε από τους Γάλλους και δημιούργησε διπλωματικά προβλήματα.
Κατά την διάρκεια της παρισινής πορείας, μπορούσε κανείς να διακρίνει διαδηλωτές που έσειαν την γαλλική σημαία επί της επιφανείας της οποίας είχαν ζωγραφίσει το άστρο του Δαβίδ,σύμβολο του ισραηλινού κράτους.
Αργότερα αυτές οι σημαίες εξαφανίσθηκαν από τις οθόνες της τηλεοράσεως. Ο δήμαρχος του μεγάλου λιμανιού της Χάβρης Εδουάρδος Φιλίπ, και πρώην πρωθυπουργός του Μακρόν, χαρακτήρισε κατά τρόπο διφορούμενο την πορεία των εναντιωμένων στον αντισημιτισμό «σκυθρωπή και κρίσιμη».
Γαλλοεβραίοι, καλόπιστοι καθολικοί, ελάχιστοι νέοι, αρκετοί μεσήλικες συντηρητικοί στις ιδέες, οι ηγέτες των σοσιαλιστών και των κομμουνιστών, των οικολόγων, αχρωμάτιστοι ιδεολογικώς και, τέλος, άτομα παρακινούμενα από απλή περιέργεια παρέλασαν από το Πεδίο των Απομάχων (Invalides) μέχρι τη Γερουσία (Sénat στον κήπο του Λουξεμβούργου) καυτηριάζοντας την επιθετική κριτική μερίδος των Γάλλων κατά των Εβραίων συμπατριωτών τους.
Σημειωθήτω ότι στην εν λόγω πορεία, παρ όλη την έντονη επιφυλακτικότητα των άλλων κομμάτων, συμμετείχε όλο το φάσμα της ακραίας Δεξιάς, από την Μαρίν Λε Πέν, την ανεψιά της Μαριόν Μαρεσάλ, ιδρύτρια ανώτερης σχολής για την «επιμόρφωση» των ακροδεξιών στελεχών και τον Ερίκ Ζεμμούρ, υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές του 2022.
Το προηγούμενο 24ωρο, οι φιλοπαλαιστίνιοι, εν συγκρίσει πολύ ολιγότεροι από τους αντιτιθέμενους στον αντισημιτισμό,ορμώμενοι από παραδοσιακά σε μερικούς Γάλλους φιλοαραβικά αισθήματα, εξέφρασαν στην πλατεία Ρεπουμπλίκ, υψηλό συμβολικό τόπο διαμαρτυριών, την οργή τους κατά των ισραηλινών βομβαρδισμών της Γάζας.
Και οι μεν και οι δε, καθορίζουν προς στιγμή(από τις αρχές Οκτωβρίου με την εκτόξευση πυραύλων της Χαμάς κατά του Ισραήλ) την διπλωματική συμπεριφορά των Παρισίων στη εσωτερική και διεθνή σκηνή.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος Μακρόν δεν συμμετείχε σε καμιά από τις δυο πορείες με το αιτιολογικό ότι ο πρώτος πολίτης της χώρας δεν συμμετέχει σε παρομοίου είδους εκδηλώσεις. Εκμεταλλευθείς αυτή την απουσία, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ την χαρακτήρισε ως ηθικό παράπτωμα στο οποίο υπέπεσε ο Μακρόν.
Την επαύριον όμως της παρισινής πορείας,ο αρχηγός του γαλλικού κράτους υποδέχθηκε στο προεδρικό μέγαρο το σύνολο των υψηλόβαθμων εκπροσώπων των απανταχού της Γαλλίας αναγνωρισμένων θρησκειών.
Ενεργών κατ’ αυτόν τον τρόπο παραδέχθηκε εμμέσως ότι το κράτος είναι μεν επισήμως εκκοσμικευμένο αλλά λαμβάνει υπ’ όψιν του την γνώμη και το ρόλο των θρησκειών. Απευθυνόμενος στους παρόντες ο Μακρόν τους ζήτησε να καταβάλλουν κάθε παιδαγωγική προσπάθεια έναντι των νέων οι οποίοι αγνοούν την ιστορία του εθνικο-θρησκευτικού ρατσισμού.
Με την παρουσία τους στο προεδρικό μέγαρο, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ρωμαïκής Παπικής Εκκλησίας στη Γαλλία, οι Oρθόδοξοι χριστιανοί του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως, οι Μωαμεθανοί της Αφρικής και της Ανατολής, οι θρησκευόμενοι Εβραίοι με την κίππα (μπερεδάκι) επί της κεφαλής, όλοι οι ανωτέρω επισημοποίησαν τρόπον τινά ότι οι θρησκείες δεν έπαυσαν να διεκδικούν (μήπως άλλωστε δεν διεκδίκησαν πάντοτε;) ένα έστω και μη εμφαντικό ρόλο στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας;
Επί παραδείγματι, οι ιστορικοί παραδέχονται ότι η Υψηλή Πύλη, δηλ. οι Οθωμανοί σουλτάνοι συμβουλεύονταν σε περίπτωση ανάγκης τον Οικουμενικό Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως για να «πάρουν» τον σφυγμό των κυρίαρχων τάσεων που επικρατούσαν στους χριστιανούς υπηκόους της πολυεθνικής αυτοκρατορίας.
Εκτός αυτού δεν δίσταζαν να προσφέρουν προνόμια, κυρίως απαλλαγή φόρων, στον προκαθήμενο της Ορθοδοξίας και να τον προσκαλούν στο τραπέζι τους για να εξετάσουν από κοινού την επίλυση των παρουσιαζόμενων προβλημάτων της οσμανλίδικης επικράτειας.
Η παρουσία της Μαρίν Λε Πέν στη πορεία κατά του αντισημιτισμού εξέπληξε μέρος των Γάλλων οι οποίοι ενθυμούνται την φράση του πατέρα της ότι η εξορία και ο θάνατος εκατομμυρίων Εβραίων στους φούρνους της χιτλερικής Γερμανίας δεν «ήταν παρά μια λεπτομέρεια της ιστορίας».
Η κόρη του που ανέλαβε την επιτυχημένη «αποδιαβολοποίηση» του πατρός, διαθέτει σήμερα 89 βουλευτές επί συνόλου 577 μελών του κοινοβουλίου και γίνεται λίγο- πολύ ευμενώς δεκτή στις περιοδείες της από τους Γάλλους.
Οι παρατηρητές των πολιτικών εξελίξεων αφήνουν να εννοηθεί ότι είναι πιθανόν η «αποδιαβολοποίηση» του ακροδεξιού κόμματος να συνεχισθεί και να μην τελείωσε ακόμη. Μια πρώτη ένδειξη θα έχουμε στις προσεχείς ευρωεκλογές την άνοιξη.
