Ο ΜΠΑΣ Αγίας Βαρβάρας προκρίθηκε στο Final-4 της ΕΚΑΣΑΜΑΘ και γι’ αυτόν το λόγο ο προπονητής της ομάδας, Χρήστος Μυτικόπουλος, έκανε τη δική του παρέμβαση στην εκπομπή «Κάθε πόλη μια μπασκέτα» με τον Αργύρη Παγαρτάνη.
Αναλυτικά είπε:
Για τον σύλλογο του ΜΠΑΣ Αγία Βαρβάρα: «Ξεκινήσαμε πριν τέσσερα χρόνια τη λειτουργία των ακαδημιών μας. Η ομάδα έχει μια ιστορία 30 ετών στον μπασκετικό χώρο, έπαιξε και για 5 σεζόν στη Γ’ Εθνική κατηγορία. Αυτήν τη στιγμή έχουμε φτάσει να έχουμε αρκετά παιδιά στις ακαδημίες μας, αρκετά μη αγωνιστικά τμήματα, αλλά έχουμε και αγωνιστικά τμήματα όπως το παιδικό που έχει φτάσει στην τελική φάση του πρωταθλητής ΕΚΑΣΑΜΑΘ παίδων. Τις επιτυχίες τις «χτίζουμε» σιγά σιγά. Τα παιδιά της Καβάλας αγαπούν τα μπάσκετ. Το προβλήματα υπάρχουν και είναι συνήθως θέματα υποδομών ή γηπεδικά, αλλά με τον καιρό προχωράμε».
Για την προσπάθεια που γίνεται στον σύλλογο: «Αυτήν τη στιγμή γινόμαστε ένας επιπλέον «πόλος» στον μπασκετικό χάρτη της πόλης. Δεν έλκουμε προς διαφορετική πλευρά, έλκουμε όλοι προς την ίδια κατεύθυνση. Στόχος μας είναι να μεγαλώσουμε τη μπασκετική «δεξαμενή», να φέρουμε τα παιδιά πρώτα απ’ όλα στο αθλητισμό και απ’ τη δική μας πλευρά στο μπάσκετ και από ‘κει και πέρα όσο πιο καλά γίνονται τα πράγματα, θα είναι η κοινωνία κερδισμένη από παιδιά αθλητές που κοινωνικοποιούνται, που εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους, που αποκτούν αυτοκυριαρχία και βγαίνουν στον κόσμο καλύτεροι πολίτες που μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα. Δεν έχει σχέση με το αν ψάχνουμε να βγάλουμε τον πρωταθλητή ή τον επόμενο μεγάλο παίκτη, όλοι κινούμαστε προς τον ίδιο δρόμο».
Για τα παιδιά που προσελκύει η ομάδα: «Δεν είναι θέμα γειτονιάς ή περιοχής. Τα παιδιά που θέλουν να ‘ρθουν στο μπάσκετ επιλέγουν την ομάδα που είτε βλέπουν ότι τους ταιριάζει καλύτερα, είτε έχουν κάποιον γνωστό εκεί. Υπάρχουν οι 2 μεγάλες ομάδες της περιοχής, η Καβάλα και η Ελευθερούπολη, που είναι στην Α2 και προσφέρουν έργο. Εύχομαι κάποια στιγμή να καταφέρουν ομάδες απ’ την περιφέρεια της ΕΚΑΣΑΜΑΘ να βρεθούν στην Α1, για να παίξουν και τα παιδιά εδώ απέναντι σε μια μεγάλη ομάδα, όπως ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός».
Για τη δυσκολία εύρεσης διαθέσιμων ωρών για προπόνηση: «Το πρόβλημα είναι μεγάλο, γιατί πέρα απ’ τις μπασκετικές ομάδες είναι και οι ομάδες βόλεϊ που χρησιμοποιούν τα κλειστά γυμναστήρια, ενώ υπάρχει επίσης και η ομάδα του ΑΟΚ με αμαξίδιο, που είναι αξιοθαύμαστη η προσπάθεια που κάνουν. Όλοι θέλουμε χρόνο σε γυμναστήρια, πολλά αγωνιστικά τμήματα δεν έχουν καθόλου ώρες. Προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα αυτό μέσω συνεννόησης με τις υπόλοιπες ομάδες και επειδή είναι όλοι άνθρωποι του μπάσκετ, που κοιτούν πρώτα το καλό του μπάσκετ της πόλης και μετά το συλλογικό, η συνεννόηση είναι αρκετά καλή. Νομίζω ότι μόνο έτσι θα βρούμε ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά της πόλης».
