Πίνακας: La Madrid της Paola Stefani.
Μετά από ενάμιση μήνα πλεύσης στον Ατλαντικό Ωκεανό, τα επτά μέλη του Στρατού Ζαπατίστα έδεσαν στη γηραιά ήπειρο. Με μια αντιαποικιακή και αντιπατριαρχική στάση, θα επισκεφθούν κοινότητες που αντιστέκονται στην καταστροφή της φύσης και στην αποψίλωση εδαφών σε 30 ευρωπαϊκές χώρες. Αντιμέτωπος με την κρίση του πολιτισμικού σχεδίου του καπιταλισμού που δημιούργησε τον Covid-19, ο ζαπατισμός σκοπεύει να ενισχύσει τους δεσμούς διεθνούς αλληλεγγύης που θα επιτρέψουν να σκεφτούμε άλλους πιθανούς κόσμους.
Construyendo alianzas en tiempos de pandemia: el recorrido zapatista por Europa
Γιατην R. Aída Hernández Castillo*
Αυτόχθονες συζητήσεις, 1 αυγούστου 2021.- Μετά από 47 ημέρες ναυσιπλοΐας, το ιστιοφόρο LaMontaña έφτασε στο λιμάνι του Βίγκο. Η περιήγηση στο έδαφος υπό τον έλεγχο του ισπανικού Κράτους περιελάμβανε τη Μαδρίτη, τη Mérida, τη Βαλένθια και τη Βαρκελώνη, για να διασχίσει αργότερα τα σύνορα με τη Γαλλία. Στις 16 Ιουλίου, η ζαπατιστική αντιπροσωπεία έγινε δεκτή από διάφορα αντικαπιταλιστικά κινήματα στο κοινοτικό κέντρο του Aubervilliers la delegación zapatista fue bien venida por varios movimientos anticapitalistas en el centro comunitario de Auber villiers, ένα δήμο στα περίχωρα του Παρισιού, όπου οι ντόπιοι έχουν οργανωθεί για να υπερασπιστούν τους κήπους και τα περιβόλια τους από την καταστροφή που προκάλεσε η ανάπτυξη ακινήτων. Στην τελετή υποδοχής, άκουσαν τις μεταναστευτικές οργανώσεις LesSansPapiers-των Δίχως Έγγραφα να μοιράζονται τις εμπειρίες τους από τον ρατσισμό, και έμαθαν για τους αντισυστημικούς αγώνες άλλων γαλλικών οργανώσεων. Με αυτό τον τρόπο, ο ζαπατισμός σκοπεύει να επισκεφθεί τις πέντε ηπείρους, συντονίζοντας αγώνες αντίστασης για τη ζωή και το περιβάλλον.
Αυτή η πρώτη θαλάσσια αντιπροσωπεία του Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης είχε αποπλεύσει από το Μεξικό στις 3 μαΐου και αποτελείται από τέσσερις γυναίκες, δύο άνδρες και ένα μη δυαδικό άτομο το οποίο αποκαλούν «otroa, έτερο». Για το λόγο αυτό, αποφασίστηκε να ονομαστεί η αποστολή «Μοίρα 4-2-1», “Escuadrón 4-2-1”. Γνωρίζοντας το χιούμορ και τις ιστορικές αναφορές που χρησιμοποιεί συνήθως ο ζαπατισμός, το όνομα πιθανώς αναφέρεται επίσης στη Μοίρα 201: τη μεξικανική αεροπορική μονάδα μάχης που κατά τη διάρκεια του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου συμμετείχε στην απελευθέρωση των Φιλιππίνων από τις ιαπωνικές αυτοκρατορικές δυνάμεις.
Αυτή η ομάδα έχει γίνει σύμβολο του μεξικανικού διεθνισμού ενάντια στον ιμπεριαλισμό, που εκπροσωπείται από τον άξονα Γερμανίας-Ιαπωνίας-Ιταλίας. Προβλέποντας τις επικρίσεις που έγιναν από έναν δύστροπο, ανυποχώρητο εθνικισμό που δεν κατανοεί τους λόγους συμμετοχής σε άλλους αγώνες «όταν υπάρχουν τόσα πολλά προβλήματα στη χώρα», η αναφορά στην Μοίρα 201 μας θυμίζει μια παράδοση του διεθνισμού που αποτελεί μέρος της ιστορίας μας.
Μια αντιπατριαρχική μοίρα
Αυτή τη φορά, η «Μοίρα 421» δεν αποτελείται από στρατιωτικούς ούτε είναι μια μονάδα μάχης, αλλά αποτελείται από βάσεις ζαπατιστικής υποστήριξης που έχουν ως αποστολή την διάρθρωση συμμαχιών στον αγώνα για τη ζωή και τη γονιμοποίηση των σπόρων της αντίστασης: «Όχι μόνο για να αγκαλιάσουμε εκείνους στην ευρωπαϊκή ήπειρο που επαναστατούν και αντιστέκονται, αλλά και για να ακούσουμε και να μάθουμε από τις ιστορίες, τις γεωγραφίες, τα ημερολόγια και τους τρόπους τους«, “Nosolo para abrazar a quienesenelcontinenteeuropeoserebelan y resisten, también para escuchar y aprender de sushistorias, geografías, calendarios y modos”.
Αυτή η πρώτη αντιπροσωπεία, την οποία θα ακολουθήσει μια άλλη αεροπορικώς, αποτελείται από τέσσερις αυτόχθονες γυναίκες: Lupita (19 ετών, tsotsil-), Carolina (26 ετών, νεαρή τσότσιλ που ζει σε μια κοινότητα τσέλταλ-tseltal), Ximena(25 ετών, Cho´ ol) και Yuli (37 ετών, tojolabal που μιλά και tseltal). Η συνοδεία συμπληρώνεται από την Marijose (39 ετών, tojolabal, που αυτοπροσδιορίζεται ως «otroa-άλλο», δηλαδή ούτε γυναίκα ούτε άνδρας) και δύο άνδρες, Bernal (57 ετών, tojolabal) και Darío (47 ετών, cho´ol). Πριν αποπλεύσουν, τα επτά μέλη είχαν τεθεί σε καραντίνα για 15 ημέρες σε μία από τις αυτόνομες κοινότητες των ζαπατίστας, του «Semillero-ΘερμοκήπιουComandanteRamona-Διοικητή Ραμόνα» για να εγγυηθούν ότι δεν είχαν μολυνθεί από τον Covid-19.
Με πλειοψηφία γυναικών, συμπεριλαμβανομένης μιας τρανς γυναίκας, η αντιπροσωπεία είναι μια αντανάκλαση των μετασχηματισμών που έχουν συμβεί στις αυτόχθονες ζαπατιστικές κοινότητες. Στην πραγματικότητα, από την 1η ιανουαρίου 1994, ο «Επαναστατικός Νόμος των Γυναικών», “Ley Revolucionaria de Mujeres” έχει μετατραπεί σε μέρος των κοινοτικών κανόνων που απορρίπτουν κάθε μορφή αποκλεισμού, διάκρισης ή βίας κατά των γυναικών.
Ως το πρώτο επαναστατικό κίνημα στη Λατινική Αμερική που έθεσε τα δικαιώματα των γυναικών στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας του, ο ζαπατισμός άλλαξε αυτό που οι αυτόχθονες γυναίκες αποκαλούν «κακά έθιμα»: μια κληρονομιά 500 ετών αποικιοκρατίας που περιόρισε την ελευθερία επιλογής γάμου τους, τις απέκλειε από τους χώρους εξουσίας και κληρονομιάς της γης. Η παρουσία της Marijosé δείχνει μια αλλαγή στο μέτωπο της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας που επιβάλλει ο χριστιανισμός σε αυτόχθονα εδάφη. Αυτό διαφοροποιεί επίσης τον ζαπατισμό από άλλα ιθαγενή κινήματα που, ενώ καταγγέλλουν την αποικιοκρατία, συνεχίζουν να αναπαράγουν τις ετεροκανονιστικές και πατριαρχικές της αξίες.
Από την 1η Ιανουαρίου 1994, ο «Επαναστατικός Νόμος των Γυναικών» έγινε μέρος των κοινοτικών κανόνων που απορρίπτουν κάθε μορφή αποκλεισμού, διάκρισης ή βίας κατά των γυναικών.. Foto:Regeneración Radio.
Ο Covid-19 ως κρίση εκπολιτισμικού έργου
Ενώ η πανδημία έχει ήδη αφήσει τέσσερα εκατομμύρια νεκρούς, οι πλουσιότερες χώρες αντιπροσωπεύουν τα δύο τρίτα της παγκόσμιας παραγωγής εμβολίων. Ο Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), TedrosAdhanomGhebreyesus, κατήγγειλε αυτή τη «γκροτέσκα, παράλογη ανισότητα» “grotescadesigualdad” στη διανομή των εμβολίων: «Οι πλούσιες χώρες προτιμούν να εμβολιάσουν νέους που δεν εμπίπτουν σε καμία κατηγορία κινδύνου, εις βάρος άλλων χωρών οι οποίες δεν μπορούν να εμβολιάσουν τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και τους ηλικιωμένους». Οι χώρες που μονοπωλούν τα εμβόλια είναι επίσης εκείνες που καταστρέφουν περισσότερο τη φύση, δημιουργώντας έτσι τις συνθήκες για την εμφάνιση ασθενειών που μεταδίδονται από τα ζώα.
Η προέλευση του Covid-19 πρέπει να τοποθετηθεί στο πλαίσιο ενός εκπολιτιστικού έργου που έχει καταστρέψει τη φύση στο όνομα της «ανάπτυξης» και έχει εμπορευματοποιήσει τη ζωή και τους φυσικούς πόρους που την καθιστούν δυνατή. Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών έχει επισημάνει ότι η ικανότητα του παγκόσμιου καπιταλισμού να καταστρέφει τη φύση έχει προκαλέσει την οικολογική ανισορροπία που επιτρέπει την εμφάνιση νέων ιών la capacidad de destrucción de la natura leza del capitalis moglobal haproducido el des balance ecológico que permite el surgimiento de nuevosvirus: έμπολα, γρίπη των πτηνών, αναπνευστικό σύνδρομο Μέσης Ανατολής (MERS) ή ο ιός Nipah και το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο.
Αυτό το ταξίδι είναι μια ακόμη προσπάθεια να πλέξουμε αντιστάσεις και να ανταλλάξουμε εμπειρίες για να υπερασπιστούμε τη ζωή σε όλο τον πλανήτη.
Η καταστροφή των δασών που παράγεται από τον καπιταλισμό έφερε την άγρια ζωή και τους ανθρώπινους οικισμούς πιο κοντά. Με αυτό τον τρόπο, μαζί με την εκτροφή πουλερικών και την εντατική εκτροφή γουρουνιών σε εργοστασιακές φάρμες, έχουν δημιουργηθεί ευνοϊκά περιβάλλοντα για τη μετάδοση ιών από ζώα σε ανθρώπους., sehancreadolosambientespropicios para quelosviruspasen de losanimales a lossereshumanos. Ταυτόχρονα, η ανάπτυξη των αερομεταφορών επιτρέπει την ταχεία εξάπλωση ασθενειών σε όλο τον κόσμο και συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή μέσω εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Αντιμετωπίζουμε μια παγκόσμια κρίση που αναδεικνύει την ανάγκη για βαθιές μεταμορφώσεις στις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και φύσης. Και αυτές οι αλλαγές θα είναι δυνατές μόνο εάν οι προσπάθειες οργανωθούν σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό ακριβώς κάνουν οι ζαπατίστας εδώ και 27 χρόνια: τη δημιουργία χώρων για πολιτική οργάνωση μεταξύ των τοπικών τους αυτόνομων σχεδιασμών και τις αντικαπιταλιστικές αντιστάσεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Αυτό το ταξίδι είναι μια ακόμη προσπάθεια να πλέξουμε αντιστάσεις και να ανταλλάξουμε εμπειρίες για να υπερασπιστούμε τη ζωή σε όλο τον πλανήτη.
Η παγκόσμια κρίση που προκαλείται από τον Covid-19 αναδεικνύει την ανάγκη να μεταμορφωθούν οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και φύσης.. Foto: EnlaceZapatista.
Μια περιοχή που πρέπει να υπερασπιστούμε στη Γαλλία
Την τελευταία εβδομάδα του ιουλίου, η ζαπατιστική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τη γεωργική περιοχή Notre-Dame-des-Landes, στη δυτική Γαλλία. Δίδοντας νέο νόημα στο όνομα της Ζoned´AménagementDifféré (Περιοχή Περαιτέρω Διαλογής-Zona de OrdenamientoUlterior) σε Zona A Défendre-Περιοχή Προς Υπεράσπιση Zona A Défendre (Zona A Defender, ZAD), οι κάτοικοι υπερασπίζονται τα εδάφη τους από τη δεκαετία του ’60, ενάντια στην κρατική απαλλοτρίωση περίπου 1.200 εκταρίων για την κατασκευή του τρίτου μεγαλύτερου αεροδρομίου στη χώρα, η οποία θα οδηγούσε επίσης στην αστική ανάπτυξη των γεωργικών τους εκτάσεων.
Αυτός ο επιτυχημένος αγώνας συνεπάγεται το χτίσιμο συνελευσιακών χώρων που αποτελούνται από οικολόγους, αγρότες, πολίτες, νοικοκυρές και φοιτητές, πράγμα που έχει ενισχύσει τον κοινωνικό ιστό. Για αρκετά χρόνια, αυτή η διάρθρωση αντίστασης κατέλαβε την περιοχή με σκηνές και ανέπτυξε τις «Συνελεύσεις χρήσεων» όπου συζητήθηκαν και επιλύθηκαν τα προβλήματα της κοινότητας. Τέλος, το 2018 οι ακτιβιστές και υπερασπιστές της περιοχής κατάφεραν να σταματήσουν την κατασκευή του αεροδρομίου los activistas y defensores del territorio lograron detenerlacons trucción de la eropuerto: η γαλλική κυβέρνηση ακύρωσε το έργο, έδιωξε βίαια τους διαδηλωτές και προκάλεσε διχασμούς μεταξύ των συμμετεχόντων.
Η ZAD χρησιμοποίησε τα χρόνια του αγώνα ως πολιτική εκμάθηση για την ενίσχυση των κοινοτικών μορφών λήψης αποφάσεων και εκδημοκρατισμού της κοινωνικής ζωής.
Η ZAD έχει μετατραπεί σε μια οργάνωση σημείο αναφοράς για τη συλλογική διαχείριση της επικράτειας: έχει χρησιμοποιήσει τα χρόνια του αγώνα ως πολιτική εκμάθηση για να ενισχύσει τις κοινοτικές μορφές λήψης αποφάσεων και τον εκδημοκρατισμό της κοινωνικής ζωής. Οι ακτιβιστές της ZAD έχουν ταξιδέψει στο Μεξικό σε πολλές περιπτώσεις και έχουν ανταλλάξει εμπειρίες με το Frente de PueblosenDefensa de laTierra de Atenco-Μέτωπο των Λαών για την Υπεράσπιση της Γης του Atenco, στον αγώνα τους ενάντια στο αεροδρόμιο του Texcoco.
Το 2014, μια αντιπροσωπεία της ZAD συμμετείχε στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Αντιστάσεων και Εξεγέρσεων, που διοργανώθηκε από τον Ζαπατιστικό Στρατό Εθνικής Απελευθέρωσης και το Εθνικό Συνέδριο Αυτόχθονων, με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών με τους ιθαγενείς λαούς του Μεξικού. Τώρα είναι αυτοί που δέχονται την αντιπροσωπεία Ζαπατίστα: τους έδειξαν τις προκλήσεις και τα επιτεύγματα κατά τη διάρκεια της αντίστασης στην αλλοτρίωση, την αποστέρηση και την καταστροφή των αγροτικών τους γαιών.
Η ζαπατιστική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε το Montreuil, όπου έγινε δεκτή με μουσική και γραφικές τέχνες. Οι οργανώσεις κατήγγειλαν την εκποίηση-αποστέρηση γης, την αστυνομική βία, τον ρατσισμό και τις ανισότητες στη Γαλλία. Foto: DaliriOropeza.
Ο λαός των Σάμι-Sami και οι αγώνες τους ενάντια στο Αρκτικό τρένο
Μία από τις επισκέψεις που έχουν προγραμματιστεί για την αντιπροσωπεία των ζαπατίστας είναι στις κοινότητες των Σάμι που αντιστέκονται στην κατασκευή ενός τρένου υψηλής ταχύτητας las comunidades sami quere sisten la construcción de untren de alta velocidad που θα συνδέσει τη φινλανδική πόλη Rovaniemi με τη νορβηγική πόλη Kirkenes. Όπως το λεγόμενο Τρένο Μάγια στο Μεξικό Tren Mayaen México, πρόκειται για έναν μέγα-σχεδιασμό χρήσης γης που αποτελεί μέρος του «Αρκτικού Διαδρόμου», “CorredorÁrtico” που θα συνδέσει το Ελσίνκι, το Πεκίνο και τις Βρυξέλλες και περιλαμβάνει την κατασκευή μιας σήραγγας κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα που θα συνδέσει τη Φινλανδία με την Εσθονία.
Το Αρκτικό Τρένο θα χωρίσει το έδαφος sami στα δύο και θα επηρεάσει τις κύριες οικονομικές δραστηριότητες ενός λαού που αποτελείται από 100.000 άτομα που διανέμονται σε κοινότητες διασπαρμένες στη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία και τη Ρωσία. Πέρα από την καταστροφή της αλιείας από τη ρύπανση, ο σιδηρόδρομος θα περιπλέξει επίσης την εκτροφή ταράνδων εμποδίζοντας την ελεύθερη μετανάστευση των ζώων σε αναζήτηση τροφής όλο το χρόνο.
Το Αρκτικό Τρένο θα χωρίσει το έδαφος των σάμι στα δύο και θα επηρεάσει τις κύριες οικονομικές δραστηριότητες ενός λαού που αποτελείται από 100.000 άτομα που διανέμονται σε κοινότητες διάσπαρτες στη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία και τη Ρωσία.
Οι εκπρόσωποι των λαών Σάμι κατήγγειλαν τον αρνητικό αντίκτυπο της εξορυκτικής βιομηχανίας στα εδάφη τους, κάτι που κατέστη δυνατό με τον νορβηγικό νόμο για τα ορυχεία και τον σουηδικό νόμο για τα ορυκτά. Η καταστροφή του οικοτόπου τους και η αλλαγή του κλίματος απειλούν την επιβίωση αυτού του αυτόχθονου λαού: τα φύλλα πάγου αρχίζουν να καλύπτουν τα λιβάδια της επικράτειάς τους και καθιστούν πιο δύσκολη την απόκτηση λειχήνων για να ταΐσουν τους ταράνδους τους. Ως αποτέλεσμα, πολλοί σάμι αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στις πόλεις και να γίνουν επισφαλείς εργάτες.
Αλλά τα προβλήματα του λαού σάμι δεν επηρεάζουν μόνο τις μικρές απομονωμένες κοινότητες. Περιβαλλοντικές ομάδες έχουν καταγράψει πώς λειτουργεί η Αρκτική ως κλιματιστικό σε πλανητικό επίπεδο. Η υπερθέρμανση του πλανήτη προκάλεσε την απώλεια των τριών τετάρτων του πάγου σε αυτή την περιοχή τα τελευταία 30 χρόνια, la pérdida de trescuartas partes del hielo de estaregión en lo súltimos 30 años, με την επακόλουθη καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας που κατοικούν εκεί. Υπερασπιζόμενοι τον οικότοπό τους, οι λαοί σάμι βοηθούν στη διάσωση του κόσμου. https://www.youtube.com/embed/Kaut0T5g5Q0?version=3&rel=1&showsearch=0&showinfo=1&iv_load_policy=1&fs=1&hl=es&autohide=2&wmode=transparent
Οι αντιστάσεις στον αγωγό φυσικού αερίου μέσω της Αδριατικής Θάλασσας
Mια άλλη από τις οργανώσεις που θα υποδεχτούν την αντιπροσωπεία ζαπατίστα είναι η συλλογικότητα NoTAP, που αποτελείται από κοινότητες στη νότια Ιταλία που αντιτίθενται στην κατασκευή του TransAdriaticGasPipeline la construcción de lGasoducto Adriático Trans (TAP, για το ακρωνύμιο στα ιταλικά [και στην ελλάδα]). Πρόκειται για ένα ενεργειακό μέγα-έργο που θα έχει μήκος 878 χιλιόμετρα: 550 θα περάσουν από την Ελλάδα, 215 από την Αλβανία, 105 από τον πυθμένα της Αδριατικής θάλασσας και 8 από την Ιταλία. Ο αγωγός φυσικού αερίου σημαίνει μια επένδυση 4.500 εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων τα 3.900 εκατομμύρια χορηγούνται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Με αυτό τον τρόπο, οι φορολογούμενοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρηματοδότησαν έναν αγωγό φυσικού αερίου που αντιβαίνει στις κλιματικές συμφωνίες που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις τους.
Φυσικά, ένας τόσο μεγάλος αντίκτυπος στη φύση και τις περιφερειακές οικονομικές δραστηριότητες προκάλεσε αρκετές διαμαρτυρίες tamañaafectación a lanaturaleza y a lasactividadeseconómicasregionaleshangeneradovariasprotestas. Η απάντηση ήταν η ίδια όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου: οι συμμετέχοντες ποινικοποιήθηκαν και αναγκάστηκαν να πληρώσουν πολύ υψηλά πρόστιμα για την προσπάθεια αποτροπής της διέλευσης βαρέων μηχανημάτων για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου χρησιμοποιώντας τα ίδια τα σώματα τους ως φράγμα. Πώς σχετίζονται αυτοί οι αγώνες των ιταλών αγροτών με τα τοπικά προβλήματα των αυτόχθονων λαών και των ζαπατίστας;
Τα μανιφέστα του κινήματος NoTAP εκφράζουν επίσης έναν αγώνα κατά των ρυπογόνων ορυκτών καυσίμων που προκαλούν την κλιματική κατάρρευση unalucha contra loscombustiblesfósilescontaminantesqueestáncausandoelcolapsoclimático η οποία μας επηρεάζει όλους. Σε μια εποχή που καθίσταται επείγον να μειωθούν οι εκπομπές άνθρακα και να τερματιστούν οι επενδύσεις σε ορυκτή ενέργεια, η κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου απειλεί τον πλανήτη. Είναι το ίδιο εξορυκτικό μοντέλο, το οποίο λεηλατεί τις τοπικές κοινότητες για να πλουτίσουν πολυεθνικές εταιρείες, που αντιμετωπίζουν οι λαοί των Μάγια του Μεξικού και της Γουατεμάλα, enfrentadoporlospueblosmayas de México y Guatemala.
Η πανδημία απαιτεί από εμάς να κατανοήσουμε τις βαθιές ρίζες της κρίσης που βιώνουμε και να διατυπώσουμε αντιστάσεις για να επιτύχουμε τους μετασχηματισμούς που απαιτούνται για να σώσουμε τον πλανήτη μας. Foto: EnlaceZapatista.
Ένας διεθνισμός ανοιχτός στην αλληλεγγύη
Οι κολεκτίβες σε αντίσταση που θα υποδεχτούν την αντιπροσωπεία των ζαπατίστας έχουν από κοινού την απόρριψη των σχεδίων καταστροφής και θανάτου που δικαιολογούν την εκποίηση εδαφών και την καταστροφή των κοινοτικών ιστών στο όνομα της «προόδου»: οι βρετανικές οργανώσεις ExtinctionRebellion και Stop HS2 που αντιστέκονται στην κατασκευή τρένου υψηλής ταχύτητας. η ισπανική οργάνωση για την υπεράσπιση της υγείας και της δημόσιας εκπαίδευσης · μεταναστευτικά σωματεία πωλητών δρόμου. εργαζόμενοι στον τουρισμό που υπερασπίζονται ένα δίκαιο μεροκάματο και την κοινωνική ασφάλιση των σερβιτόρων · και ελληνικές οργανώσεις που έχουν φιλοξενήσει πρόσφυγες από την Αφρική και την Ασία.
Εκτός από την απόκτηση εργαλείων για την αντιμετώπιση της ξενοφοβίας ενάντια στους κεντροαμερικανούς μετανάστες που έχει βαθύνει στο Μεξικό τα τελευταία χρόνια, το ταξίδι ζαπατίστα θα είναι μια εμπειρία που θα μας φέρει τις φωνές και τα συναισθήματα των συλλογικοτήτων που παλεύουν τοπικά για την υπεράσπιση της ζωής. Ο διεθνισμός του ζαπατισμού είναι ένα παράδειγμα διασυνοριακών πολιτικών στρατηγικών και παγκόσμιων συμμαχιών που επείγει να αναπτυχθεί σε μια ιστορική στιγμή πλανητικής κρίσης. Αν δεν σωθούμε μαζί, θα έχουμε ελάχιστες πιθανότητες να συνεχίσουμε να υπάρχουμε και να φροντίζουμε τον κόσμο στον οποίο κατοικούμε.
Η υγειονομική και κοινωνικοοικονομική κρίση που προκαλείται από την πανδημία είναι μια παγκόσμια κρίση που αποκάλυψε τη διασύνδεση του κόσμου και τα όρια ενός πολιτισμικού μοντέλου που χαρακτηρίζεται από την εμπορευματοποίηση της ζωής και της φύσης.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το ταξίδι προκάλεσε έντονη κριτική από τους παραδοσιακούς επικριτές του ζαπατισμού. Στα κοινωνικά δίκτυα, ο ρατσισμός που σημειώνει ότι «αυτοί οι ίντιος πρέπει να νοιάζονται να δουλέψουν αντί να κάνουν πολιτικό τουρισμό» αναμειγνύεται με τις παλιές θεωρίες συνωμοσίας που καταγγέλλουν ότι το Βρετανικό Στέμμα χρηματοδοτεί το ταξίδι για να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση του LópezObrador. Μια κριτική που εμφανίζεται επανειλημμένα είναι η ανάγκη να επικεντρωθούμε σε εθνικά προβλήματα αυτή την περίοδο κρίσης, αντί να αποσπούμε την προσοχή μας με προβληματικές που απέχουν πολύ από την μεξικανική πραγματικότητα.
Δεδομένης αυτής της προοπτικής, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η υγειονομική και κοινωνικοοικονομική κρίση που προκαλείται από την πανδημία είναι μια παγκόσμια κρίση που δείχνει τη διασύνδεση του κόσμου και των ορίων ενός πολιτισμικού μοντέλου που χαρακτηρίζεται από την εμπορευματοποίηση της ζωής και της φύσης. Ενώ οι σοβινιστικές προσεγγίσεις δεν βλέπουν πέρα από τα σύνορα, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τις βαθιές ρίζες της κρίσης που βιώνουμε και να οργανώσουμε αντιστάσεις για να επιτύχουμε τους μετασχηματισμούς που απαιτούνται για να σώσουμε τον πλανήτη μας.
Μιχάλης ‘’Μίκης’’ Μαυρόπουλος
*Η R. AídaHernándezCastillo είναι μεξικανή ανθρωπολόγος, συνεργάτης της IWGIA και μέλος της κολεκτίβας «Llególahora de lospueblos-Έφτασε η ώρα των λαών» “Llególa hora de los pueblos”, σε υποστήριξη του Αυτόχθονου Εθνικού Συνεδρίου (CNI) και του Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης στο Μεξικό.
Δημοσιεύτηκε στο Debates Indígenas την 1 Αυγούστου 2021. Πηγή: https://debatesindigenas.org/notas/122-construyendo-alianzas-en-tiempos-de-pandemia.html
