Εν μέσω καταβολής του ΕΝΦΙΑ, του φόρου εισοδήματος, του φάσματος της ανεργίας και των λουκέτων, της βαθιάς ύφεσης, της περικοπής χιλιάδων συντάξεων, της μείωσης της κατανάλωσης ακόμη και σε βασικά αγαθά, ο πρωθυπουργός ανέρχεται στην Θεσσαλονίκη το προσεχές Σαββατοκύριακο, προκείμενου να παρευρεθεί στην έναρξη της Δ.Ε.Θ.
Όσο κι αν ο ίδιος έσπευσε, ως παλαιός πολιτικός, να υποσχεθεί ότι τα ευρώ, που θα και εφόσον σε βάθος τριετίας, εισπράξει το κράτος, από τη δημοπράτηση-πρωτόγνωρη διεθνώς- των τηλεοπτικών αδειών, στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, είναι περισσότερον από βέβαιον, ότι ελάχιστοι δεν αντιλαμβάνονται, ότι αυτή η “παροχολογία” του διηνεκούς μέλλοντος ήταν προγραμματισμένη να συμβεί προ της αφίξεώς του στη Θεσσαλονίκη, η οποία πλήττεται πολλαπλώς από την επταετή εφαρμογή της πολιτικής των Μνημονίων.
Εμείς θα του προτείναμε, εφόσον αυτά τα χρήματα δεν οδεύσουν, όπως οδεύουν όλα εκείνα τα οποία προέρχονται από την ποικιλόμορφη αφαίμαξη των πολιτών, προς τους δανειστές του κουαρτέτου, να τα χρησιμοποιήσει προκειμένου να μην εφαρμοστεί ο “κόφτης”, του οποίου η εφαρμογή θα πλήξει εκ νέου τον Ελληνικό Λαό. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι βρίσκεται σε δεινή θέση, στην οποία με δική της ευθύνη αυτοεγκλωβίστηκε. Πρέπει να γνωρίζει επίσης, ότι όσο καλά και εάν σχεδίασε το πρόγραμμα των αδειοδοτήσεων, το αποτέλεσμα του επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού στον οποίο εξ αρχής στόχευε, είναι και πενιχρό και βραχύβιο και αποτυχημένο. Ο Ελληνικός Λαός τη συγκεκριμένη επταετία, από το μόνο από το οποίο όντως είναι “χορτασμένος”, είναι οι κούφιες παροχολογίες, οι ψεύτικες υποσχέσεις και τα θεατρικά προεκλογικά προγράμματα και εκείνο το οποίο αναζητά, εντός της απελπισίας και της απογνώσεως του, είναι ένα πολιτικό φορέα, του οποίου η συνέπεια των λόγων του θα αποδεικνύεται με τα αντίστοιχα έργα και τούτο είναι το πολιτικό έλλειμμα του τόπου σήμερα σε επίπεδο άσκησης της πολιτικής εξουσίας. ( Στα παραμένοντα αντιμνημονιακά, φιλολαικά κόμματα και κινήματα, στη σημερινή Βουλή σε ένα και σε κάποια εξωκοινοβουλευτικά, αυτή η συνέπεια υπάρχει, σε κλίμακα με άριστα το δέκα, έχουμε και το δέκα και τις υπόλοιπες βαθμίδες.)
Φαίνεται ωστόσο ότι στη προοπτική της ανατροπής της πολιτικής των Μνημονίων, αυτό δεν αρκεί και δεν έχει πείσει τον Ελληνικό Λαό, εξ ου και το μεγάλο ποσοστό αποχής στις τελευταίες εκλογές. Επανέρχεται, περισσότερο επίκαιρο από ποτέ, το αίτημα δημιουργίας ενός πειστικού μεγάλου αντιμνημονιακού μετώπου εξουσίας, το οποίο θα επιφέρει τη σύγκρουση και τη ρήξη, με ό,τι έχει καταστήσει σήμερα τη χώρα αποικία και της έχει στερήσει την Εθνική Ανεξαρτησία, τη Λαική Κυριαρχία και τη Πατριωτική Αναγέννηση. Πιστεύουμε ότι αυτό το αίτημα θα αναδειχθεί και μέσα από τις λαϊκές, κοινωνικές, αγωνιστικές κινητοποιήσεις πολιτών και φορέων, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στις 10-11 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη και αλλού.
Εντός αυτού του οικονομικού και Λαοκτόνου ζόφου, δεν γνωρίζουμε πολλούς οι οποίοι θα επιθυμούσαν να ήταν στη θέση του πρωθυπουργού αυτή τη στιγμή. Η κοινή λογική λέει ότι ο ίδιος είναι από τους ελάχιστους που επιθυμούν τώρα αυτή τη θέση. Οφείλει το οικονομικό του επιτελείο να γνωρίζει ότι τούτη η πολιτική όσο εφαρμόζεται είναι ατελέσφορη, αδόκιμη, εξοντωτική, απέλπιδα, ερεβώδης και πουθενά σε αυτή τη πολιτική δεν υπάρχει χώρος για να εισχωρήσει έστω μία ηλιαχτίδα ανάπτυξης, τη στιγμή που πολλές μαζί θα ήταν σε θέση να επαναφέρουν την ομαλότητα στη καθημερινή ζωή των πολιτών, αυτής της δοκιμαζόμενης πατρίδας.
Κατά τ’ άλλα τα κροκοδείλια δάκρυα της ημεδαπής και της αλλοδαπής θα συνεχίζουν να πέφτουν επί της τέφρας της βαθιάς επταετούς ύφεσης, που οι ίδιοι σε συνεργασία, δημιούργησαν και που επ’ αυτής, προσπαθεί να επιβιώσει ο Ελληνικός Λαός και τούτο και δεν του αρμόζει και δεν του αξίζει.
“[….] Η σεμνότητα σε οδηγεί προς τα μπρος, ενώ η αλαζονεία σε πάει προς τα πίσω. Πάντα πρέπει να έχουμε υπόψη μας αυτή την αλήθεια” ( Αποσπάσματα από τα έργα του Μάο Τσετούνγκ, 15 Σεπτέμβρη 1956. Ξενόγλωσσες Εκδόσεις Πεκίνο 1972, σελ. 239)
Γιώργος Καλεάδης
Πρόεδρος “Πυρικαύστου Ελλάδας”
οικονομολόγος, συγγραφέας
