Κείμενο του Χρήστου Ποτόλια
Επανέρχεται ξανά η δραματική κατάσταση στη ΔΕΥΑΚ, ανάλογη της κατάστασης που είχαμε πριν 5 χρόνια στην αρχή της θητείας της προηγούμενης διοίκησης. Δραματική κατάσταση με θύματα τους αποδεκατισμένους εργαζόμενους στη ΔΕΥΑΚ με διαφορετικές αμοιβές και πολλαπλές εργασιακές σχέσεις. Με θύματα επίσης τους δημότες που αντιμετωπίζονται ως «πελάτες» που πληρώνουν το πολύτιμο για τη ζωή νερό ως εμπόρευμα και ανταποδοτικά την υπηρεσία ύδρευσης. Η τιμή του ξεκινάει στις χαμηλές καταναλώσεις από 0,45 λεπτά/€, ενώ αλλού όπως στην Πάτρα αντίστοιχα, η τιμή είναι 0,14 λεπτά/€.
Τόσο στο παρελθόν όσο και τώρα τονίζεται η άσχημη οικονομική κατάσταση, τα χρέη, οι ευθύνες των προηγούμενων διοικήσεων, καθώς και η πίστη των διοικούντων για την αναγκαιότητα σωστής λειτουργίας της ΔΕΥΑΚ, με σωστές επιλογές διοικήσεων, προέδρων κτλ.
Είμαστε οι τελευταίοι που θα αμφισβητήσουμε τις καλές προθέσεις, όπως επίσης και τα οικονομικά προβλήματα της ΔΕΥΑΚ όπως μας παρουσιάζονται.
Την αιτία του κακού εμείς δεν την αναζητούμε σε σκάνδαλα, που ίσως να υπάρχουν, δεν αμφισβητούμε την επάρκεια, την ικανότητα των εκάστοτε διοικήσεων και προέδρων της ΔΕΥΑΚ, όπως πολλές φορές μεταξύ των παρατάξεων, ανάλογα με το αν βρίσκονται στη διοίκηση ή στην αντιπολίτευση, βρίσκουν θέση σχετικές κατηγορίες.
Το κρίσιμο ερώτημα που θέτουμε στον Καβαλίωτικο λαό και στους εργαζόμενους στη ΔΕΥΑΚ, είναι γιατί χρόνια τώρα, παρά τις καλές προθέσεις κάθε φορά, παρά τις κατάλληλες επιλογές σε πρόσωπα και πρακτικές, τις αλλεπάλληλες αυξήσεις, η ΔΕΥΑΚ βρίσκεται πάντα ένα βήμα πριν την καταστροφή;
Γιατί ενώ τα λαϊκά στρώματα χρόνια τώρα πληρώνουν πανάκριβα το νερό, χειροτερεύουν οι αμοιβές των εργαζομένων στην εταιρία, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο;
Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα και για να κρίνουμε τη σημερινή διοίκηση για τις προτάσεις σωτηρίας της ΔΕΥΑΚ που κάνει, καθώς και τις σχετικές θέσεις των άλλων παρατάξεων, πρέπει πρώτα και κύρια να απαντηθεί το: ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΦΟΡΤΩΘΕΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΔΕΥΑΚ; Τόσο η διοίκηση όσο και οι υπόλοιπες παρατάξεις, είναι βέβαιο πως θα απαντήσουν με διαφορετικά λόγια, ανάλογα αν βρίσκονται στη διοίκηση ή στην αντιπολίτευση, το ίδιο πράγμα: «η ΔΕΥΑΚ προσφέρει ανταποδοτικές υπηρεσίες», δηλαδή ότι ο λογαριασμός θα έρθει πάλι στα μόνιμα υποζύγια. Συνεπώς η πρόταση της διοίκησης στην πολύωρη τηλεδιάσκεψη και ο προβληματισμός αν η «σωτηρία» της ΔΕΥΑΚ αφορά σε δάνειο ή επιχορήγηση, καταλήγει στο να σταλεί πάλι ο λογαριασμός «ενταύθα».
Υπάρχει άλλος δρόμος. Ο δρόμος της σύγκρουσης με αυτή την πολιτική που θεωρεί το νερό εμπόρευμα και τη ΔΕΥΑΚ ανταποδοτική υπηρεσία. Μόνο στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής κάτω από το κεντρικό σχεδιασμό, το νερό μπορεί να επανέλθει στη φυσική του υπόσταση και να γίνει αγαθό διαθέσιμο για όλους χωρίς επιβάρυνση.
Όσο θα κυριαρχούν δυνάμεις που δέχονται την πολιτική της ΕΕ (Οδηγία – πλαίσιο 2000/60/ΕΕ) που εφαρμόζουν πιστά όλες οι κυβερνήσεις και αποδέχονται οι δημοτικές αρχές, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, οι εργαζόμενοι στην πόλη και τα χωριά να πληρώνουν ακριβά το νερό και η ΔΕΥΑΚ να είναι πάντα «μέσα».
Καβάλα 24-04-2020
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
