Αυτήν την φορά η συνέντευξη με τον Χρήστο Ποτόλια είχε βασικά ως θέματα τα αποτελέσματα των εκλογών σε Γαλλία και Αγγλία.
Η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκε μόλις το κατάλαβε. Σχολίασε ειρωνικά «… να μιλήσουμε για το εξωτερικό αφού λύσαμε τα δικά μας προβλήματα». Ο κ. Ποτόλιας δεν πείθεται και δεν πιστεύει ότι στο τέλος κάτι θα αλλάξει για τους πολίτες και των δύο χωρών.
Η συνέντευξη
Ερ: Θέλουμε το σχόλιο σας για τα αποτελέσματα των εκλογών στη Αγγλία και στη Γαλλία.
Απ: Έχουμε μπροστά μας μια κατάσταση που την έχουμε δει επανειλημμένα. Με τις δυνάμεις αυτές – που επικράτησαν στις εκλογές- οι οποίες στο προηγούμενο διάστημα και στα προηγούμενα χρόνια έλαμψαν με την αντιλαϊκή τους πολιτική. Και στην Αγγλία και στη Γαλλία. Σήμερα, τώρα στο όνομα του μπαμπούλα στο να μην έρθει η Άκρα Δεξιά (ο φασισμός κτλ), οι πολίτες έρχονται να επιλέξουνε το μικρότερο κακό. Ο Μακρόν τσάκισε τους εργαζόμενους πριν έρθουν οι εκλογές στη Γαλλία. Είδαμε τι έκανε όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, τα μεροκάματα. Θυμόμαστε τις τεράστιες κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου.
Ερ: Άλλο Μακρόν και άλλο Μελανσόν;
Απ: Άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας. Δεν περιμένουμε τίποτα το θετικό. Η αντιλαϊκή πολιτική αυτών των κομμάτων είναι στο DNA τους. Έχουν επιλέξει το τι θα κάνουν και για αυτό προωθούνται από το κατεστημένο και το σύστημα. Εμείς σαν ΚΚΕ και εδώ στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, λέμε ενότητα και οργάνωση από τα κάτω. Όχι ενότητα κορυφής, παραγόντων, κομμάτων τα οποία τελικά μοιάζουνε σαν δυο σταγόνες νερού. Έχουν διαφορές, ψιλοδιαφορές θα έλεγα αλλά στα βασικά συμφωνούν. Δείτε τον Ισπανό Σοσιαλιστή Πρωθυπουργό. Στηρίζει τον πόλεμο στην Ουκρανία από τους πρώτους.
Ερ: Μηδένισε όμως το ΦΠΑ στα βασικά είδη και στα αγαθά .
Απ: Για αυτό είδαμε τους Ισπανούς να χοροπηδάνε από χαρά… Το γεγονός είναι ότι όταν παίρνεις ένα μέτρο, αν δεν συνδυαστεί με ένα σύνολο κι άλλων μέτρων που ευνοούν τον εργαζόμενο, δε σημαίνει τίποτα. Ότι μείωση και να κάνεις, αν δεν αυξήσεις το μισθό ,να έχει τη δυνατότητα ο εργαζόμενος να ψωνίσει. Αν δεν μειώσεις τους φόρους στο σύνολο τους, το ρεύμα, τα καύσιμα, το τηλέφωνο, δεν μπορείς να πεις ότι εφαρμόζεις μια φιλολαϊκή πολιτική.
