Dark Mode Light Mode

Δημοτικό Στάδιο Ναός Αθλητισμού: Γράφει ο Κώστας Κουγιουμτζόγλου

Η ομάδα του Ηρακλή, η πιο δημοφιλής της πόλης πριν από περίπου 65 χρόνια. Διακρίνονται όρθιοι από αριστερά: Ψωμιάδης, Τσεντεμές, Σκλαβούνας, Τσεντεμεΐδης, Δορδομούζης, Μανταμάς και κάτω: Γιορμπαλίδης, Παύλου, Μανωλαρίδης, Καραμπετάκης, Μοδούρας.

Ήταν πριν από 93 χρόνια όταν ο αείμνηστος δήμαρχος Κλεάνθης Τερμεντζής και το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισαν να δώσουν στον τοπικό αθλητισμό ένα στάδιο.

Μέχρι τότε, αγώνες ποδοσφαίρου και στίβου γινότανε στο χώρο που βρίσκεται το δημοτικό σχολείο στον Αϊ Γιάννη. Τα έργα κατασκευής προχώρησαν γρήγορα και η διαμόρφωση του χώρου έγινε από έναν άξιο συμπολίτη μας, τον Τάκη Χατζηγρηγορίου, κορυφαίο αθλητή αλλά και προπονητή των Φιλίππων.

Έτσι έγιναν ο στίβος από καρβουνίδι 400 μέτρων, το γήπεδο, το στέγαστρο κ.α.. Σημεία που έμειναν μέχρι και την τελευταία αναμόρφωση του χώρου στα χρόνια της δημάρχου, κ. Δήμητρας Τσανάκα. Το δημοτικό στάδιο έγινε σημείο αναφοράς και λατρείας -χωρίς υπερβολή- από χιλιάδες Καβαλιώτες.

Στο στάδιο προπονητές και παράγοντες, με μεράκι και αγάπη στήριξαν τις προσπάθειες των νέων ανθρώπων στη διατήρηση των λαοφιλών ποδοσφαιρικών συλλόγων, Ηρακλή, Φιλίππων, ΑΕΚ και Βύρωνα, των στιβικών Φιλίππων, Ηρακλή και ΟΚΑΚ.

Στο στάδιο φιλοξενήθηκαν σχολική και όχι μόνο αγώνες μπάσκετ, βόλεϊ και στίβου. Γυμναστικές επιδείξεις παιδιών από τα δημοτικά σχολεία, στρατιωτικοί αγώνες συναυλίες κ.α.. Από τις πλέον σημαντικές προσπάθειες που είδαμε εκεί, ήταν κατασκευή πυλώνων φωτισμού για νυχτερινές διοργανώσεις.

Ήταν το 1962 και το στάδιο μας έγινε πρώτο στην Ελλάδα το αποκτήσει αυτό το μεγάλο προνόμιο. Στη μνήμη μας έρχονται τα σπουδαία ποδοσφαιρικά ντέρμπι Ηρακλή-Φιλίππων και τα ντέρμπι των δύο με τη Δόξα Δράμας.

Τότε το γήπεδο γέμισε από 4-4.500 φιλάθλους και το πάθος της νίκης ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Στο στάδιο-ναό του αθλητισμού -χωρίς υπερβολή- έκαναν τα πρώτα τους βήματα σπουδαίοι στιβικοί Καμπαδέλης των Φιλίππων και Κωνσταντινίδης του Ηρακλή που το 1956 μάλιστα πήγαινε με την Εθνική στους Ολυμπιακούς της Μελβούρνης.

Εδώ ο εξαίρετος προπονητής Γιώργος Παπαχριστοδούλου δημιούργησε την εξαιρετική ομάδα στίβου των Φιλίππων με αθλητές, όπως οι αδερφοί Πάσι, Σπαθόπουλος, Χατζηγρηγορίου, Ματσκανίδης, Χατζηεμμανουήλ, Χαρίλαος Φέσας (δύο χρυσά στους Πανελληνίους του 1927), Κωνσταντινίδης, Καμπαδέλης, Σπάνδος, οι κοπέλες Παπάζογλου, Χουπουρίδου, Ελευθεριάδου Συμεωνίδου, Γεωργούλια κ.α..

Παιδιά που έβαλαν τις βάσεις για τη συνέχεια του στίβου με τον ΟΚΑΚ και ΑΟΚ. Για το ποδόσφαιρο τι να πούμε; Ναός το γήπεδο και μικροί θεοί-παίκτες όπως οι Κανάκης (διεθνής που συνέχισε στην ΑΕΚ Αθηνών, Δαούτσαλης, Μήτρας, Φραντζής, Βουνιόζος, Τσάκαλος, Σκαρλάτος, Μανίτσας και άλλοι της ΑΕΚ).

Οι Αγγελίδης, Μοσχίδης, Μακέδος, Βόσκας, Νανόπουλος Κούντουρας, Δράκος, Μπεζάς, Γούδας, Μαλίδης και άλλοι των Φιλίππων. Ο Βύρων δημιουργήθηκε το 1930 και συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας. Αξιόλογη προσπάθεια από την ομάδα.

Εκείνο που χαρακτήριζε την ομάδα ήταν ένα σπάνιο φαινόμενο που ίσως δεν είχε προηγούμενο παγκοσμίως. Να παίζουνε ταυτόχρονα τρία ζευγάρια αδελφών. Οι Σιδηρόπουλοι, οι Μηλιάδη και οι Μαυρίδη.

Ο Ηρακλής ήταν η ομάδα της φίλαθλης πλειοψηφίας. Στα πρώτα του χρόνια συναντάμε τους Αποστολίδη (ήρθε από την ΑΕΚ), Πασχαλίδη, Λυκόπουλο, Αντάρτη, Σχοινά, Ταντόγλου, Μαργαρίτη, Τσίρο, Παύλου, Τρυφωνίδη, Τσιμπουκλή, Ψωμιάδη, Τρυπίδη.

Στα χρόνια που πέρασαν από την εποχή των προαναφερόμενων πρωταγωνιστών το στάδιο που μετονομάστηκε σε Βερούλειο προς τιμήν της μεγάλης μας πρωταθλήτριας στίβου γνώρισε την παρακμή.

Μία μόνον προσπάθεια βελτίωσης του χώρου από το δήμαρχο Στάθη Εριφυλλίδη (νέα αποδυτήρια στο παλιό στέγαστρο και για πρώτη φορά χλοοτάπητα), όχι μόνον υπήρξε μία στασιμότητα αλλά η αδιαφορία οδηγήσει στην καταστροφή της μεγάλης κερκίδας αλλά και των πυλώνων φωτισμού.

Στο διάστημα της ανακαίνισης από την κυρία Τσανάκα παρατηρήθηκε ότι καταστράφηκε η πλάκα που αναφερότανε στο χρόνο κατασκευής του γηπέδου. Έγινε μία προσπάθεια ώστε αυτό το σημείο αναφοράς στη αθλητική μας ιστορία να ξαναπάρει τη θέση του.

Ο ιστορικός και δημοσιογράφος, Κώστας Παπακοσμάς είχε φωτογραφία της πλάκας. Σχετικό αίτημα προς το δήμαρχο κ. Θόδωρο Μουριάδη βρήκε ανταπόκριση και η πλάκα υπάρχει πλέον ξανά στο γήπεδο. Οι ευχαριστίες μας στον κ. δήμαρχο.

Και σαν επίλογο μία πρόταση: Αργότερα ο δήμος μπορεί να οργανώσει μία εκδήλωση με θέμα ιστορική αναφορά στο δημοτικό στάδιο που για 90 και πλέον χρόνια έθρεψε τα όνειρα γενιών και γενιών των κατοίκων της Καβάλας μας. Μία εκδήλωση με την παρουσία μικρών και μεγάλων ποδοσφαιριστών που γυμνάζονται εκεί.

Κώστας Κουγιουμτζόγλου

Προηγούμενο άρθρο

Επανήλθαν μετά από 3 χρόνια οι μαθητικοί αγώνες σκάκι ΑΜΘ

Επόμενο άρθρο

Τένις: Ημιφιναλίστ στην Κωνσταντινούπολη η Ελένη Χατζηαβραάμ