Πριν από λίγα λεπτά μάθαμε ότι η Barbara Balzerani δεν είναι πια μαζί μας. Ο τελευταίος της αγώνας ήταν, όπως για πολλούς, ενάντια σε έναν όγκο.
75 ετών, από το Colleferro, κόρη εργατών, ήταν από τις πρωταγωνίστριες της επίθεσης στον ουρανό μιας γενιάς που έκανε τα πάντα για να αλλάξει το πρόσωπο αυτής της δύστυχης χώρας και να δώσει μια διαφορετική οπτική σε όσους ζουν από την εργασία.
Αφού στρατεύτηκε στο Potere Operaio, εντάχθηκε στις Ερυθρές Ταξιαρχίες, όπου σύντομα έγινε μια από τις κύριες ηγετικές προσωπικότητες μέχρι τη σύλληψή της τον Ιούνιο του 1985. Με την αποτυχημένη, μπερδεμένη «πολιτική λύση ιταλικού τύπου» – το Κράτος αδυνατεί να διαμορφώσει ένα νόμο περί αμνηστίας και χάρης, μετά από μια μακρά και άκαρπη συζήτηση και περιορίζεται στην εφαρμογή των κανονικών μηχανισμών του «νόμου Gozzini» στους πολιτικούς κρατούμενους – η Μπάρμπαρα βγαίνει, αποφυλακίζεται υπό όρους το 2006.
Παρόλο που έχει περάσει λίγος χρόνος και η πολιτική τάξη της «Πρώτης Δημοκρατίας» κάθε άλλο παρά «γενναιόδωρη» ήταν, μια άβυσσος πολιτισμού και πολιτικού κλίματος μας χωρίζει πλέον από τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα.
Ο θάνατός της, από απλή χρονική σύμπτωση, ρίχνει ένα απαίσιο αλλά εκθαμβωτικό φως, για παράδειγμα, στην δεσποτική και καταπιεστική «λογική» που προεδρεύει στην πρόσφατη επανέναρξη των διαδικασιών για τα γεγονότα της Cascina Spiotta, το 1975, στα οποία τη Mara Cagol είχαν ξεκάθαρα αποτελειώσει με μια «χαριστική βολή» αφού την είχαν πρώτα τραυματίσει. Ένας θάνατος τον οποίον, προφανώς, η διαδικασία αυτή δεν σκοπεύει να αντιμετωπίσει.
Θα μπορούσε κανείς να γράψει για τη Μπάρμπαρα επί μακρόν και πάντα κάτι ουσιαστικό θα παρέμενε έξω. Το ηθικό και πολιτικό της ανάστημα, χωρίς καμία παραχώρηση στη ρητορική, μπορεί ωστόσο να μετρηθεί από τον καθένα με βάση τα πολυάριθμα βιβλία που έχει αφιερώσει σε μια Ιστορία η οποία – άλλος γενεαλογικά, άλλος ως πολιτικός αγωνιστής, άλλος επικριτικά, άλλος συμφωνώντας – πολλοί από εμάς έχουμε διασχίσει.
20 Σχόλια
- Maurizio4 MΑΡΤΙΟΥ 2024 17:57 καλό ταξίδι
- Antonio4 MAΡΤΙΟΥ 2024 18:23 Είναι ένα σαφές σημάδι τόσο της αλλαγής της ιστορικής όσο και της κοινωνικής φάσης. Στις νέες γενιές, αν θα ξέρουν πώς να το κάνουν, το καθήκον να βρουν νέες μορφές και πρακτικές εναλλακτικών λύσεων! Γεια σου Μπάρμπαρα, δεν είσαι μόνη, όσοι έχουν πολλούς συντρόφους δύσκολα … «εξαφανίζονται»!
- Gianfranco Fornoni4 MAΡΤΙΟΥ 2024 19:32 Και τώρα πιάστε μας ξανά, είμαστε μόνο σκόνη ανάμεσα στα δάχτυλά σας, αλλά άμμος στα γρανάζια σας. Γεια σου συντρόφισσα Σελήνη.
- Stefano4 MARZO 2024 19:53 Ένας απέραντος πόνος, κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να αφαιρέσει από τα μάτια αυτό το χαμόγελο και τη σοβαρότητα στην ομιλία της, ευχαριστώ συντρόφισσα.
- ANNA4 MAΡΤΙΟΥ 2024 20:42 Αυτή που έχει συντρόφους δεν πεθαίνει ποτέ
- Antonio Dori4 MAΡΤΙΟΥ 2024 21:57 Έζησες με αγάπη, έζησες πολλά Barbara!
- Anton Svoboda4 MAΡΤΙΟΥ 2024 22:06 Μεγάλη θλίψη. Γεια σου συντρόφισσα Μπάρμπαρα και καλό σου ταξίδι, ήμουν πάντα θαυμαστής σου, όπως σου είπα όταν μου έγραψες την αφιέρωση στο «Πάντα το ήξερα»- “L’ho sempre saputo”.
- Pasquale4 MAΡΤΙΟΥ 2024 22:34 Αντίο στην «Primula Rossa», αυτήν που δεν μπορούσανε να βρουν. Καλό ταξίδι όπου κι αν πηγαίνεις.
- Vannini Andrea4 MAΡΤΙΟΥ 2024 22:37 Μια σύντροφος που δώρισε την ύπαρξή της για τον πιο δίκαιο σκοπό. Μια ζωή που ξοδεύτηκε καλά.
- Salvatore4 MAΡΤΙΟΥ 2024 23:14 ευχαριστούμε για όλα
- Maurizio4 MAΡΤΙΟΥ 2024 23:43 Γεια σου
- Massimo5 MAΡΤΙΟΥ 2024 8:01 Οι ελπίδες σου δεν πήγαν χαμένες, ένας εγκάρδιος χαιρετισμός, γεμάτος συγκίνηση.
Massimo - Sabino5 MAΡΤΙΟΥ 2024 8:24⚘
- Maurizio5 MAΡΤΙΟΥ 2024 8:44 ένας πόνος τεράστιος, γεια σου Barbara
- Maurizio5 MAΡΤΙΟΥ 2024 9:23 Γεια σου Barbara Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω για να σε αγκαλιάσω σφιχτά τώρα θα προσέχω πάντα να μην τσακίσω τις πρίμουλες, σε χαιρετώ με τη γροθιά μου στον ουρανό ενώ ψιθυρίζω Bella Ciao.
- .. Binazzi Sergio5 MAΡΤΙΟΥ 2024 10:32 γεια σου αγαπημένη συντρόφισσα
- Salvatore5 MAΡΤΙΟΥ 2024 13:10 καλύτερα «κόκκινη σημαία» παρά bella ciao σήμερα ακόμα και τα καθάρματα το τραγουδούν
- Biagio5 MAΡΤΙΟΥ 2024 15:16 Ναι, bella ciao
ακόμα κι αν σε ήξερα μόνο ιδανικά. - Μια κάθε φορά η γενιά μας φεύγει σιωπηλά χωρίς τους βρυχηθμούς της ιστορίας.
- Η γενναιοδωρία της, η ελευθερία της και για πολλούς ακόμη και η ζωή τους για έναν αταξικό κόσμο, … μια γενιά που έδωσε τα πάντα για όλους και τίποτα για τον εαυτό της. Γεια σου συντρόφισσα Σελήνη
- Maurizio5 MAΡΤΙΟΥ 2024 22:39 Πολύ μεγάλος για να κλάψω
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος contropiano.org
