Ένας από τους καλύτερους αμυντικούς που έβγαλε το Καβαλιώτικο ποδόσφαιρο, ήρθε η ώρα να κρεμάσει τα παπούτσια του.
Ο Ηλίας Σεφερίδης μετά από μια ιδιαίτερα επιτυχημένη χρονιά με την ομάδα του Βύρωνα, εγκαταλείπει τη ενεργό δράση και στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Τάσο Πατσίδη, κάνει μια αναδρομή της καριέρας του, τονίζοντας κάποιες ξεχωριστές στιγμές.
Αναλυτικά.
Ερ: Ηλία είναι οριστική η απόφαση σου, να εγκαταλείψεις τη ενεργό δράση;
Απ: Ναι έχω πάρει την απόφαση μου. Μετά από μια τέτοια χρονιά είναι για μένα το καλύτερο να αποσυρθώ από τη ενεργό δράση και να θυμάμαι κάτι το πολύ όμορφο. Αυτό που έζησα φέτος με το Βύρωνα ήταν κάτι το ξεχωριστό.
Μετά από δυο χρόνια όπου κυνηγούσαμε την άνοδο, φέτος το καταφέραμε έχοντας μάλιστα και τα μπαράζ μπροστά μας. Τον έναν χρόνο το πρωτάθλημα διακόπηκε 5 αγωνιστικές πριν το τέλος ενώ διεκδικούσαμε με το Ορφάνι την άνοδο ενώ τον άλλο χρόνο παίξαμε μόνο τρία παιχνίδια.
Ήταν τώρα μια χρονιά πολύ όμορφη, πολύ γεμάτη και κανείς δεν περίμενε να εξελιχθεί με αυτό τον τρόπο. Θέλαμε τη Γ` Εθνική. Όλα τα παιδιά δώσανε τον καλύτερο τους εαυτό. Στα μπαράζ με αυτές τις ομάδες πίστευα ότι σίγουρα θα ήμασταν μέσα στην τριάδα αλλά όχι στην πρώτη θέση.
Μας βγήκανε όλα. Τα δώσαμε όλα και δικαιωθήκαμε στο τέλος με το παραπάνω.
Ερ: Υπάρχει κάποιος ειδικός λόγος προκειμένου να πάρεις αυτή την απόφαση; Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου;
Απ: Σίγουρα δεν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Θα μπορούσα να παίξω άλλα δυο-τρία χρόνια τουλάχιστον αλλά θέλω να αφοσιωθώ στην οικογένεια μου πρώτα απ` όλα αλλά και στη δουλειά μου.
Ερ: Κάνοντας μια αναδρομή στην καριέρα σου. Τι σου έχει μείνει εκτός βέβαια από τη σπουδαία πορεία που είχατε φέτος με το Βύρωνα;
Απ: Δεν πέτυχα αυτά που ήθελα να πετύχω στο ποδόσφαιρο. Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι δεν είμαι ικανοποιημένος. Το όνειρο μου ήταν να παίξω έστω και ένα λεπτό με την Καβάλα, με τον ΑΟΚ, στην Α` Εθνική.
Δεν το κατάφερα. Από εκεί και πέρα με το ποδόσφαιρο έκανα πολλούς φίλους σε όλη την Ελλάδα ακόμη και στο εξωτερικό. Είδα πολλά μέρη στην Ελλάδα. Αυτά μένουν όταν κάποιος σταματήσει το ποδόσφαιρο.
Ερ: Με τον ΑΟΚ πάντως είχες μια άνοδο από τη Γ` στη Β` Εθνική. Ήσουν πρωταθλητής με τον ΑΟΚ το 2007-2008.
Απ: Εκείνη η χρονιά για μένα ήταν η καλύτερη με τον ΑΟΚ. Είμαι και Καβαλιώτης και το έζησα περισσότερο. Ήμασταν πολλά χρόνια στη Γ` και η άνοδος στη Β` ήταν από τις καλύτερες μου στιγμές. Μετά ήρθε και η άνοδος στην Α` Εθνική.
Ερ: Η πιο δυσάρεστη στιγμή ποια ήταν που έζησες όλα αυτά τα χρόνια;
Απ: Κοιτάξτε δε θέλω να μιλήσω για ομάδες αλλά είναι πολύ δύσκολες οι καταστάσεις που περνάνε αρκετά παιδιά στο χώρο του ποδοσφαίρου όπου είναι σε μέρη μακρινά και δεν πληρώνονται, ούτε έχουν να φάνε.
Είναι οι δύσκολες στιγμές και θα είναι μόνιμες από εδώ και πέρα. Θα υπάρχουν πολλές δυσκολίες για νέα παιδιά τα οποία θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο.
Ερ: Δέθηκες περισσότερο με κάποια ομάδα από τις αρκετές που αγωνίστηκες;
Απ: Το δέσιμο μου ήταν με τον ΑΟΚ. Το μυαλό μου ήταν γιατί δεν μπορούσα συνέχεια να είμαι σε αυτή την ομάδα. Αν μου έλεγες να μείνω συνέχεια στον ΑΟΚ, να έπαιζα μια ζωή, φυσικά δε θα το άλλαζα αυτό με τίποτα.
Ερ: Είχες ένα ειδικό δέσιμο και με τους φιλάθλους κυρίως γιατί έβγαζες πάθος και δύναμη σε όλες τις ομάδες που έπαιξες.
Απ: Ναι εγώ το παιχνίδι μου δεν ήταν με ιδιαίτερα τεχνικά χαρακτηριστικά. Πάντα έπαιζα με ψυχή, πάντα έπαιζα για τη φανέλα.
Τα έδινα όλα. Οποιαδήποτε προβλήματα και να υπήρχαν, όταν μπαίνεις μέσα στο γήπεδο, τα ξεχνάς όλα. Αυτό αρέσει στους φιλάθλους. Όταν έμπαινα στο γήπεδο ήμουν άλλος άνθρωπος. Σε οποιαδήποτε ομάδα, κυρίως όμως με τον ΑΟΚ. Αυτό βέβαια μερικές φορές δεν μου έβγαινε σε καλό.
Υπήρχαν νεύρα και μου έβγαινε αρνητικά μέσα στο γήπεδο. Δενόμουν πολύ με τις ομάδες και τους φιλάθλους. Δεν κρατάω κακία σε κανέναν. Αυτό εννοείται. Πάντα ήθελα να κερδίζω. Με όλες τις ομάδες όμως έκανα πρωταθλητισμό, οπότε η πίεση ήταν πολύ μεγάλη.
Με τον ΑΟΚ βγήκαμε στη Β` Εθνική, το ίδιο με την Ηλιούπολη. Μετά το ίδιο και στη Βέροια. Με τον Άρη Ακροποτάμου βγήκαμε πρώτοι στη Δ` Εθνική. Με το Βύρωνα πάλι πρωταθλητισμός. Δεν ήμουν σε μια ομάδα που ήμασταν χαλαροί μετά τον Δεκέμβριο, όταν είχαμε εξασφαλίσει την παραμονή.
Ερ: Υπήρχε κάποιος σοβαρός τραυματισμός που να σε επηρέασε στην καριέρα σου;
Απ: Στο τελευταίο ματς που παίξαμε με την Αμμουδιά στις Σέρρες με το Βύρωνα, έκανα το σταυρό μου. Είχα πάρει την απόφαση μου να σταματήσω και είπα δόξα το θεό που όλα αυτά τα χρόνια δεν έπαθα καμία ζημιά. Δεν είχα κανένα σοβαρό τραυματισμό ο οποίος θα με πήγαινε πίσω κυρίως στη δουλειά μου. Είναι πολύ δύσκολο στο ποδόσφαιρο να πάθεις κάποιο σοβαρό τραυματισμό.
Ερ: Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σου φέρθηκαν άψογα όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο το ποδοσφαίρου;
Απ: Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μου φέρθηκαν σωστά αλλά και εγώ θεωρώ ότι ήμουν άψογος σε όποια ομάδα και να αγωνίστηκα.
Συνήθως στο ποδόσφαιρο θυμάσαι την αρχή και το τέλος. Εγώ τώρα τελειώνω μετά από 5 χρόνια στον Βύρωνα. Θα μου μείνουν αυτές οι στιγμές που πέρασα με το Βύρωνα τη σεζόν που πέρασε. Τη μέση πολύ δύσκολα τη θυμάσαι, πάντα θυμάσαι την αρχή και το τέλος.
Οπότε είμαι πολύ χαρούμενος. Τρομερό συναίσθημα οι αγώνες που παίξαμε με το Βύρωνα στα μπαράζ. Αυτό που ζήσαμε ήταν κάτι το ξεχωριστό. Είχαμε πάντα καλή ομάδα στο Βύρωνα, την πενταετία που αγωνίστηκα.
Αυτή τη χρονιά όμως είχαμε το άστρο. Δέσαμε και πιο πολύ με τον Ιγνατιάδη οπότε ήρθε και με όλα τα παιδιά και τη διοίκηση αυτή η ονειρεμένη χρονιά.
Ερ: Αν και αμυντικός ποιο ήταν το γκολ που πέτυχες και σου έμεινε όλα αυτά τα χρόνια;
Απ: Δε θα ξεχάσω το γκολ που πέτυχα με τον Καμπανιακό στο Βερούλειο. Ήταν το κάτι άλλο. Τις προηγούμενες χρονιές πέτυχα ένα σημαντικό γκολ με τον Ορφέα και κερδίσαμε 1-0 σε ένα ματς ντέρμπι. Βέβαια μετά λόγω κορωνοϊού σταμάτησε το πρωτάθλημα.
Ερ: Σκέφτεσαι την προπονητική ή είναι κάτι που δεν περνάει από το μυαλό σου;
Απ: Δε σκέφτομαι να ασχοληθώ προς το παρόν με την προπονητική. Φέτος θα είμαι κοντά στην προσπάθεια του Βύρωνα από οποιοδήποτε πόστο. Στο μέλλον δεν ξέρουμε τι θα μας έρθει μπροστά μας.
Ερ: Έχει μέλλον το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;
Απ: Κοιτάξτε το καλό είναι ότι ακόμη υπάρχουν παράγοντες που ασχολούνται. Στο τοπικό της Καβάλας υπάρχουν παράγοντες που προσπαθούν να δημιουργήσουν Ακαδημίες, να πάρουν καλούς παίκτες για να έχουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.
Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει γενικά μέλλον στο ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει σωτηρία. Δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι.
Ερ: Το μήνυμα του Ηλία Σεφερίδη για τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο;
Απ: Να διαβάζουν και να πηγαίνουν σχολείο. Στο ποδόσφαιρο δε βλέπω μέλλον. Να κάνουν το χόμπι τους με το ποδόσφαιρο. Αυτό περισσότερο. Εγώ αν γύριζε πίσω ο χρόνος θα προσπαθούσα να ήμουν καλύτερος μαθητής στο σχολείο. Από το σχολείο παίρνεις και την παιδεία για να γίνεις και καλός αθλητής. Αν δεν έχεις παιδεία δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα.
