Κείμενο του Μάρκου Ζήσου, δικηγόρου Καβάλας
Το εθιμοτυπικό διαδικτυακό λιντσάρισμα της μνήμης του νεκρού…ακολούθησε την σημερινή είδηση του θανάτου ενός πρώην πρωθυπουργού.
Ο Σοφοκλής με αφορμή τον θάνατο του Aίαντα, με τη φράση του «Mισείν καλόν» ή «Όταν είναι πρέπον να μισείς», υπενθυμίζει ότι το μίσος πρέπει να εκδηλώνεται στον καιρό του. Και ο καιρός αυτός πέρασε με τον θάνατο του Aίαντα.
Aτιμάζοντας κάποιος ένα πτώμα ,εξευτελίζει το μίσος και προσβάλλει τους νόμους των θεών. Παρομοίως ,ο Πλούταρχος αποδίδει στον Σόλωνα έναν νόμο που «απαγορεύει στους ανθρώπους να κακολογούν τους νεκρούς». H ευσέβεια, υποστήριζε ο Σόλων, απαιτεί να θεωρούμε τους νεκρούς ιερά πρόσωπα.
Ο πραγματικός σεβασμός πρέπει να αποδεικνύεται στην πράξη. Είναι δε ένδειξη ηθικής και ανθρωπιάς να αποδίδεται στις δύσκολες στιγμές. Σεβασμός ,σωστό και δίκαιο ,είναι να μην προσβάλλεις την μνήμη ενός νεκρού άντρα, έστω και αν εν ζωή ήταν (πολιτικά) εχθρός σου.
Η διακυβέρνηση του Κωνσταντίνου Σημίτη αδιαμφισβήτητα και ανεξάρτητα των πολιτικών απόψεων και πεποιθήσεων του καθενός, είναι σημαντικό μέρος της ζωής μας γιατί με τις επιλογές του συντέλεσε (και αυτός) αποφασιστικά για το Ευρωπαϊκό παρόν της χώρας μας.
Χωρίς φυσικά να τρέφω αυταπάτες ότι ζούμε σε μια υποδειγματικά ευνομούμενη και δημοκρατική κοινωνία, ωστόσο σε ένα σύγχρονο θυελλώδες παγκόσμιο γεωπολιτικό περιβάλλον όπου όλο και περισσότερο απομονωμένα κράτη του μεγέθους της Ελλάδας, γίνονται βορά στις επιθέσεις αναθεωρητικών δυνάμεων, αυτή η ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδας εξακολουθεί να αποτελεί ένα ασφαλές γεωπολιτικό και οικονομικό απάγκιο.
Ο μηδενισμός των πάντων ως πολιτική νοοτροπία τελικά λειτουργεί αποπροσανατολιστικά έναντι των πραγματικών εθνικών μας συμφερόντων. Η όποια αυστηρή κριτική απέναντι στον εκλιπόντα και την πολιτική του διαδρομή ασκήθηκε, από εχθρούς και φίλους, όσο ήταν εν ζωή. Τώρα πλέον είναι η στιγμή να τιμηθεί η μνήμη του νεκρού.
