Αρχικά ας περιγράψουμε συγκεκριμένα την περιοχή στην οποία αναφερόμαστε.
Πρόκειται για δασική έκταση πολύ κοντά στην Εγνατία οδό και πάνω από την πρώην ΠΑΠ της Άσπρης Άμμου (σήμερα σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων του Δήμου Καβάλας). Μια περιοχή τόσο κοντά στο κέντρο της πόλης, ακριβώς δίπλα στη συνοικία του Περιγιαλίου. Σε αυτήν την περιοχή δρουν -όπως προκύπτει από τα «ίχνη» τους- δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων.
Οι ντόπιοι επωφελούνται της… ησυχίας, ανεβαίνουν τον δύσκολο χωματόδρομο κι εγκαταλείπουν τα μπάζα που τους είναι άχρηστα. Καμιά φορά ογκώδη αντικείμενα (παλιά έπιπλα κτλ) ή τα σκουπίδια τους.
Οι περαστικοί αντίθετα αφού αναπαυτούν λίγη ώρα (ίσως και διανυκτερεύσουν) συνεχίζουν το ταξίδι τους για τον τελικό τους προορισμό.
Είναι παράνομοι μετανάστες, από αυτούς που συχνά βλέπουμε να βαδίζουν κατά μικρές ομάδες ακόμη και στο διεθνή δρόμο. Την Εγνατία οδό. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ίδια περιοχή η περίφραξη της οδού είναι ταλαιπωρημένη, ουσιαστικά παραβιασμένη.
Οι άνθρωποι αυτοί αποφασίζουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Περνούν τα σύρματα κι έτσι πορεύονται ακριβώς δίπλα στον δρόμο που ενώνει την ανατολή με τη δύση.
Στην ίδια περιοχή κατά το παρελθόν έγινε συστηματική αναδάσωση, η οποία απέδωσε καρπούς. Εκεί επίσης η Εγνατία Οδός προσπάθησε να φτιάξει Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών.
Κάποτε (ίσως και σήμερα) η συγκεκριμένη διαδρομή ήταν προσφιλής για αυτούς που έκαναν αθλητισμό ή απλώς μια βόλτα για καθαρό αέρα. Σήμερα κι αυτό άλλαξε. Ο αέρας μπορεί να είναι καθαρός αλλά το περιβάλλον όχι.
Οι ντόπιοι έχουν μπάζα και δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Τα φορτώνουν στην καρότσα του φορτηγού, κινούνται στην περιοχή μέσω της διασταύρωσης Άσπρης Άμμου. Φθάνουν στο ψηλότερο σημείο, με την ωραία θέα προς τη θάλασσα και το Περιγιάλι. Ξεφορτώνουν και φεύγουν σαν κύριοι. Κι εκεί, κάπου κοντά στις σακούλες με τα μπάζα (τις γνωστές μπλε αλλά και άλλου χρώματος) βρίσκεις μπουφάν
. Σκισμένα παπούτσια, ταλαιπωρημένα ρούχα. Πεταμένα κι αυτά στο δασικό περιβάλλον. Μια πινακίδα που υπάρχει στο σημείο δείχνει ότι ίσως δεν είναι τυχαίο. Πιθανόν να πρόκειται για έναν μόνιμο σταθμό όσων ακολουθούν την ίδια πάντα διαδρομή, βαδίζοντας, προς την κεντρική Ευρώπη. Δια μέσου της Ελλάδας και φυσικά και της Καβάλας.
Επειδή όλα αυτά απλώς είναι σε εξέλιξη, είναι βέβαιο ότι θα αυξηθούν και θα επιδεινωθούν. Τι αλήθεια είναι χειρότερο; Τα μπάζα των ντόπιων ή ο άχρηστος ρουχισμός των παράνομων μεταναστών;
Ποσοτικά τα μπάζα προκαλούν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Αθροιστικά καταφέρνουμε να αλλάζουμε τη φυσιογνωμία μιας δασικής περιοχής. Την κάνουμε, αργά αλλά σταθερά, έναν ακόμη σκουπιδότοπο.
Το πρόβλημα όπως αντιλαμβανόμαστε από άλλες ίδιες περιπτώσεις, δεν είναι εύκολο να λυθεί. Είναι θέμα νοοτροπίας. Είναι θέμα διαχείρισης των αποβλήτων. Παρόλα αυτά επισημαίνεται. Με μια πρώτη ματιά δεν είναι ορατό. Ξέρουν αυτοί πως θα κρύψουν όσα τους είναι άχρηστα.
Όταν όμως θα ξεπεραστούν τα όρια, τότε όλα τα προαναφερθέντα αντικείμενα είναι πιθανό να «πνίξουν» την ίδια περιοχή. Κι από δασική να την κάνουν κάτι άλλο. Μη φιλικό στο περιβάλλον και κυρίως στον άνθρωπο.
Αν και οι αρμόδιοι θα βρουν τρόπο να αποφύγουν οποιαδήποτε αντίδραση, πολύ περισσότερο τη λήψη απαραίτητων μέτρων, καλό είναι να επισκεφθούν το σημείο. Να ακολουθήσουν κι αυτοί τη συγκεκριμένη διαδρομή. Θα καταλάβουν ακόμη καλύτερα περί τίνος πρόκειται. Θα βρεθούν μπροστά σε μια έκπληξη. Καθόλου ευχάριστη.
