Κείμενο του Στέλιου Χατσούκη
Ο Κιουρκτσής Βασίλειος του Σωκράτη και τής Αργυρώς (Ρούλα) γεννήθηκε στις 22/1/1980 στους Αμπελοκήπους Θεσ/κης. Από την έκτη δημοτικού άρχισε να ασχολείται με την ποδηλασία. Η αγάπη του για το άθλημα της ποδηλασίας θα τον οδηγήσει σε πολύ μεγάλες αθλητικές επιτυχίες. Α) Πρωταθλητής στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1997/98
Β) Πέντε 5 φορές Βαλκανιονίκης. Γ) Μία έκτη 6 θέση στο Παγκόσμιο του 1997/98 στο Κεϊπ Τάουν Νότια Αφρική. Απόφοιτός των ΤΕ.Φ.Α.Α με ειδικότητα (Ναυαγοσώστης). Μέχρι το τροχαίο ατύχημα στις 31/7/2004 εκτελούσε χρέη προπονητή στην ομάδα του ΠΑΟΚ.
Όλα αλλάζουν ξαφνικά 31/7/2004 όταν ταξίδευε σαν συνοδηγός με τον φίλο του προς Θέρμη Θεσ/κης. Το ατύχημα τρομακτικό, θα νοσηλευθεί 4 μήνες στην Ελλάδα και 20 στην Γερμανία. Οι χειρουργικές επεμβάσεις πολλές 12 τον αριθμό, οι γιατροί στο τέλος θα πουν μόνο ο θεός ξέρει.
Από τις 31/7/2004 αρχίζει ένας άλλος Γολγοθάς για τους γονείς του και τον ίδιον φυσικά. Πριν δύο χρόνια μετακομίζουν στην Πέρνη στο σπίτι τής μάνας του για τις καλύτερες κλιματολογικές συνθήκες. Επίσης πριν από 16 μήνες περίπου πεθαίνει και η μάνα του. Ο πατέρας του 78 ετών δίνει καθημερινά έναν τεράστιο αγώνα για τον Βασίλη.
Γίνονται προσπάθειες να ξαναπάνε σε εξειδικευμένη κλινική στην Γερμανία για να περπατήσει. Επόμενο στάδιο στην Ρωσία για τα μάτια του. Στην Αμερική θέλει 7 φόρες περισσότερα χρήματα από την Ρωσία. Ο Βασίλης εδώ και 19 χρόνια είναι τυφλός και παράλυτος από την μέση και κάτω σε αναπηρικό καροτσάκι.
Όποιος γνωρίσει τον Βασίλη θα αναθεωρήσει πολλά πράγματα στην ζωή του. Η διάθεσή του, το χαμόγελο του, το ατέλειωτο τραγούδι αποτελούν μαθήματα ζωής για όλους μας. Εγώ τα βλέπω κάθε μέρα και ξέρω έστω από δίπλα τι σημαίνει να έχεις άνθρωπο ΑΜΕΑ στο σπίτι σου.
Δεν σας τιμά όλους σας να μην έχετε μια ράμπα για ΑΜΕΑ στην κεντρική είσοδο του Δημαρχείου μας. Ένας Δήμος των πολλών εκατομμυρίων έργων όπως διατυμπανίζετε. Κύριοι/ες ΟΛΟΙ μας είμαστε εν δυνάμει ΑΜΕΑ, εσείς εκεί στο Δήμο μας δεν το γνωρίζετε.
