Συμπολίτες (ως τώρα 144) υπογράφουν κείμενο που έδωσαν πριν λίγο στη δημοσιότητα σχετικά με τους πρόσφυγες και το Ασημακοπούλου:
10 ΜΥΘΟΙ & 1 ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΥΘΟΣ 1ος: «Οι πρόσφυγες τρώνε τα λεφτά των Ελλήνων φορολογούμενων»…
Η αλήθεια είναι ότι τα χρήματα που ξοδεύονται για την φιλοξενία των προσφύγων προέρχονται από την ΕΕ και τον ΟΗΕ-Ύπατη Αρμοστεία κι όχι από κάποιον κρατικό κορβανά. Η χώρα χρηματοδοτείται με τεράστια ποσά με ετήσια ισχύ μέσω προγραμμάτων για τους πρόσφυγες.
Ο Έλληνας φορολογούμενος λοιπόν, δεν επιβαρύνεται.
ΜΥΘΟΣ 2ος: «Λόγω της παρουσίας τους εκεί, υποβαθμίζεται η περιουσία των κατοίκων της περιοχής»…
Η αλήθεια είναι πως αυτό κι αν αποτελεί αποθέωση της υποκρισίας. Όταν κάποιοι με τις ενέργειες και παραλείψεις τους έκαναν 30 χρόνια(!) για να ενταχθεί η περιοχή στο σχέδιο. Όταν δεν έχουν καν ξεκινήσει παρά μόνο ελάχιστα από τα έργα υποδομής που προαπαιτούνται για την δραστηριοποίηση της δόμησης (διάνοιξη οδών, δίκτυα υποδομών, απομάκρυνση σταθμού και πυλώνων ΔΕΗ κλπ), είναι «ασφαλές» να καλύπτουν την ανικανότητά τους για την απαξίωση της περιουσίας των κατοίκων, πίσω από πλάτες αθώων.
ΜΥΘΟΣ 3ος: «Να παραχωρήσει άμεσα ο Στρατός το στρατόπεδο στο Δήμο για να μετατραπεί σε μητροπολιτικό πάρκο»…
Η αλήθεια είναι ότι όνειρο κι επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Καβαλιωτών είναι η δημιουργία εκεί μητροπολιτικού πάρκου.
Αυτό που δεν λένε όμως είναι ότι η παρουσία των προσφύγων στην περιοχή δεν αποτελεί εμπόδιο, διότι:
- Το επίμαχο κάτω τμήμα των στρατοπέδων «εξαιρέθηκε» εξαρχής (εδώ και 30 χρόνια) από το Σχέδιο Πόλης. Ενδεχομένως εξαιτίας διαφωνιών του Στρατού με τον Δήμο ως προς την τελική του χρήση και νομή. Η φιλοξενία επομένως προσφύγων (μετά από 10ετίες) εκεί ούτε αποτέλεσε, ούτε αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την εξεύρεση «λύσης».
2) Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) του 2014, έρχεται τελικά και προτείνει τη μελλοντική δημιουργία πάρκου, ενοποιημένου με το παραλιακό μέτωπο. Επομένως για να υλοποιηθεί και να αποδοθεί στους Καβαλιώτες, προϋποθέτει (αφού ενταχθεί στο Σχέδιο), την κατάργηση της παραλιακής Εθνικής Οδού (εξόδου) της πόλης και τη διάνοιξη νέας πάνω από το πάρκο και κατά μήκος πλάι από το ΕΠΑΛ κι ανάμεσα από το γήπεδο και το κολυμβητήριο.
Γίνεται αντιληπτό ότι ο χρόνος που απαιτείται για την υλοποίησή του, ανάγει την φράση «να παραχωρήσει άμεσα…»… σε εμπαιγμό.
ΜΥΘΟΣ 4ος: «Να το παραχωρήσει άμεσα ο Στρατός και να δοθεί σε επενδυτή για την… ανάπτυξη…»
Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μια «ιδιαίτερη» περίπτωση που υποστηρίζεται από μια μερίδα πολιτών και για την οποία ισχύουν προφανώς όλα τα παραπάνω.
Πέραν αυτών όμως, όσο ο Στρατός ή άλλοι φορείς επιδιορθώνουν τον υπάρχοντα ήπιο δομικό πλούτο μέσα στο στρατόπεδο, τον αφήνουν προίκα στους Καβαλιώτες. Έτσι αποθαρρύνονται ιδέες για “all inclusive” εκτρώματα που θα τους αποκλείουν και προάγεται η ιδέα του μητροπολιτικού πάρκου.
ΜΥΘΟΣ 5ος: «Οι πρόσφυγες παρουσιάζουν παραβατική έως ποινική συμπεριφορά»…
Η αλήθεια είναι ότι παρόλα τα δεινά που έχουν υποστεί αυτοί οι άνθρωποι, η συμπεριφορά τους είναι υποδειγματική.
Ελάχιστα μεμονωμένα κι ασήμαντα περιστατικά δεν δικαιολογούν επ’ ουδενί τον συνολικό χαρακτηρισμό τους. Η «ληστεία» λαχανικών ή ροδάκινων από δένδρο, μάλλον δεν συνιστούν απειλή για την τοπική κοινωνία, ενώ απέχουν παρασάγγας από τη νομική και λογική έννοια της ληστείας. Εκτός κι αν πρόκειται για το δένδρο της φαιδράς πορτοκαλέας.
ΜΥΘΟΣ 6ος: «Όχι στη γκετοποίηση»… Η αλήθεια είναι πως το αφήγημα ότι μέσα στον αστικό ιστό (έστω και στις παρυφές) θα γκετοποιηθούν, ασθμαίνει έωλα. Για την δημιουργία γκέτο θα πρέπει να συντρέχουν κάποιες συνθήκες. Θα πρέπει οι άνθρωποι να αφεθούν στην τύχη τους και να απομονωθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο. Το μέσο διάστημα παραμονής τους μέχρι την έγκριση του ασύλου είναι 6-12 μήνες. Μετά αναχωρούν για τη χώρα προορισμού. Εν τω μεταξύ οι οικογένειες κοινωνικοποιούνται, κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ψωνίζουν και τα παιδιά τους πηγαίνουν στα σχολεία της πόλης.
ΜΥΘΟΣ 7ος: «Έρχονται… και μας παίρνουν τις δουλειές»…
Η αλήθεια είναι ότι έρχονται… και δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας με κονδύλια της ΕΕ. Είτε με προσλήψεις σε δομές φιλοξενίας, είτε με προμήθειες αγαθών, είτε με κατασκευές.
Ένα εμφατικό αλλά άγνωστο παράδειγμα είναι ότι με σχετικό πρόγραμμα του ΟΑΕΔ προσελήφθησαν με σύμβαση 60 συμπολίτες μας για την υποστήριξη της δομής φιλοξενίας, πέραν του ήδη υπάρχοντος προσωπικού.
ΜΥΘΟΣ 8ος: «Η τοπική κοινωνία χάνει από την παρουσία τους»…
Η αλήθεια είναι πως πέρα από την εισροή κεφαλαίων, μόνο κέρδος έχει να αποκομίσει μια πόλη με ανοικτές αγκάλες και πνεύμα. Αντίθετα η ξενοφοβία κι άλλες παρόμοιες συμπεριφορές, αποτελούν κάκιστη διαφήμιση. Αδιάψευστο παράδειγμα οι παλινωδίες και η στάση της τέως Δημάρχου πριν 5 χρόνια για το μνημείο του ολοκαυτώματος. Παλινωδίες που εξέθεσαν ανεπανόρθωτα την πόλη, σε σημείο να εκδοθούν σχετικές ταξιδιωτικές οδηγίες. Ξενοφοβία που ξόρκισαν με περίσσεια αγάπη με την παρουσία τους στη Μόρια ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Πάπας κι ο Αρχιεπίσκοπος.
ΜΥΘΟΣ 9ος: «Αποτελούν κίνδυνο για την Δημόσια υγεία»…
Η αλήθεια είναι ότι κανένα απολύτως κίνδυνο δεν αποτελούν για τη Δημόσια υγεία. Στις δομές φιλοξενίας εμβολιάζονται υποχρεωτικά προκειμένου να προληφθούν ενδεχόμενα προβλήματα για τη Δ.Υ., υπάρχει διαρκής ιατρική παρακολούθηση και οι συνθήκες υγιεινής είναι επαρκείς. Πρόσφατα μάλιστα οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου Καβάλας, σε μια κίνηση ανθρωπιάς κι αλληλεγγύης, προχώρησαν σε εθελοντικό εμβολιασμό των προσφύγων χωρίς ΑΜΚΑ
Αν ψάχνουμε κινδύνους για τη Δημόσια υγεία ίσως τους βρούμε αλλού. Πιο κοντά μας.
ΜΥΘΟΣ 10ος: «Κίνδυνος ισλαμοποίησης»…
Η αλήθεια είναι πως αν πραγματικά κινδυνεύουμε σαν κοινωνία και σαν πολιτισμός από ελάχιστους κατατρεγμένους ανθρώπους, που εγκλωβίστηκαν παρά την θέλησή τους, σε μια χώρα που δεν επιθυμούν και ούτε πρόκειται να μείνουν, τότε μάλλον δε θα πρέπει να καυχιόμαστε για την πίστη και τον πατριωτισμό μας.
Τότε μάλλον θα αποτελούμε το όνειδος κάποιων πριν από μας, που όχι απλώς συμβίωσαν με αλλόθρησκους, αλλά έζησαν 400 χρόνια κάτω από τον ζυγό τους, μα ούτε αλλαξοπίστησαν, ούτε έχασαν την ταυτότητά τους.
ΑΛΗΘΕΙΑ: «ας πούμε και μια αλήθεια κι ας πέσει στο γιαλό…»… λέει ο ποιητής
Κι η αλήθεια είναι ότι η Καβάλα, Γέννημα και Μάνα μαζί της προσφυγιάς, δε μπορεί παρά ν’ αγκαλιάσει μια χούφτα κατατρεγμένων κι απελπισμένων ανθρώπων που ψάχνουν καταφύγιο ζωής για τα παιδιά τους. Το οφείλει στους προγόνους της. Το οφείλει πάνω απ’ όλα στον εαυτό της.
ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
