Η θέση της Καβάλας σε σχέση με τις οροσειρές που αναδύθηκαν κατά την Αλπική πτύχωση, δεν την προίκισε με αξιόλογους ασβεστολιθικούς όγκους που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την ύπαρξη και δημιουργία μεγάλων φυσικών σπηλαίων. Ήταν όμως οι γεωτεκτονικές διεργασίες της Αλπικής ορογένεσης που έδωσαν στην περιοχή της Καβάλας μια περίοπτη θέση ανάμεσα στις σημαντικότερες μεταλλευτικές περιοχές του αρχαίου κόσμου. Εκτός από τον κύριο ορεινό όγκο του Παγγαίου, και η περιοχή ανατολικά της Καβάλας, κρύβει επιμελώς στα «σπλάχνα» της σημαντικό αριθμό αρχαίων (χρυσο)ορυχείων.
Σπηλαιορυχείο Πέρνης λοιπόν: 150-200 μέτρα στενών έως πολύ στενών στοών (τετραγωνικής διατομής 1Χ1 μ. ή και στενότερων), απουσία σπηλαιοδιάκοσμου, ίχνη από λειμωνίτη και γκαιτίτη, «μεταλλευτικές φωλεές» και θέσεις για φωτιστικούς λύχνους, μια μεγάλη αποικία νυχτερίδων μαζί με αρκετό γουανό. Τέλος, όπως πάντα, τραύματα-πληγές από τον «πυρετό του χρυσού» των σύγχρονων χρυσοθήρων.
Η περιγραφή ανήκει στον Ηλία Νίκο και στον Τάσο Πολυχρονιάδη, μέλη της Σπηλαιολογικής Ομάδας Καβάλας, που πραγματοποίησαν την πρώτη οργανωμένη εξερεύνηση του σπηλαιορυχείου Πέρνης, κατόπιν της υπόδειξής του από τον περιφερειακό σύμβουλο Αναστάσιο Τσαλδαρίδη, ο οποίος και μας δήλωσε σχετικά: “Στο βουνό της Πέρνης υπάρχουν σπήλαια από αρχαία μεταλλωρυχεία, κυρίως σιδήρου, ενώ στο παρελθόν είχαν βρεθεί στους πρόποδες και αρχαίοι τάφοι. Πρόσφατα τα υπέδειξα σε ένα από τα μέλη της σπηλαιολογικής ομάδας Καβάλας. Επειδή κατά καιρούς ακούγαμε πολλά για το εσωτερικό τους, καιρός ήταν να υπάρξει απομυθοποίηση με τα βίντεο που έφεραν στο φως οι εξερευνητές”.
Πηγή: inkomotini