Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Καλή χρονιά σε όλους σας, διευκρινίζοντας ότι το σημερινό σημείωμα δεν θα είναι γενναιόδωρο σε επίκαιρες πολιτικές πληροφορίες για τους αναγνώστες της στήλης. Η εβδομάδα που μας πέρασε (19-24 Δεκεμβρίου) εξέπνευσε με την απεργία των ελεγκτών των τραίνων μετά συνδικάτα διατηρώντας ουδέτερη στάση και με την άφθονη και συγχρόνως κουραστική ποδοσφαιρολογία, με συνεχείς εκπομπές και σχόλια για την στρογγυλή θεά προσφέρουσα έτσι μια αδιαφιλονίκητη νίκη στην μικρή οθόνη. Πρωί, μεσημέρι και βράδυ ήταν αδύνατο να ανοίξει κανείς την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, να ξεφυλλίσει μια εφημερίδα και να μην πέσει το μάτι του σε δυο ονόματα: του Γάλλου Μπαπέ και του Αργεντινού Μέσι. Όμως συν τω χρόνω τα πάντα λησμονούνται, η ροή του είναι συνεχής και αδυσώπητη. Η καθημερινότητα παίρνει την σκυτάλη, η ζωή συνεχίζεται. Η μη κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου της με αγωνίας διεξαχθείσης ποδοσφαιρικής αναμετρήσεως με την Αργεντινή ναι μεν λύπησε βαθύτατα την Γαλλία, εν τούτοις οι πολίτες της δε δίστασαν να ανοίξουν το πορτοφόλι τους ή να χρησιμοποιήσουν την τραπεζική κάρτα τους, φυσικά στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, για τα χριστουγεννιάτικα ψώνια. Περιηγήθηκαν επίσης τους χώρους οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των χριστουγεννιάτικων προετοιμασιών: λαïκές αγορές για θαλασσινά και άλλα εδώδιμα,εμπορικά καταστήματα για δώρα- ενδύματα, βιβλιοπωλεία για τους βιβλιόφιλους και τέλος κάβες-οινοπωλεία για την προμήθεια της απαραίτητης σαμπάνιας των εορτών. Σε αυτή την δραστηριότητα συνέβαλε πολύ και η αφιχθείσα απροσδοκήτως σχετική ηπιότητα του καιρού. Έξι μέρες πριν από την παραμονή του πατροπαράδοτου δείπνου των Χριστουγέννων,Σάββατο 24, ο καιρός γλύκαινε, εν αντιθέσει με το πρώτο σιβηριανό πρώτο 20ήμερο όπου το θερμόμετρο το πρωί έδειχνε στην βόρεια Γαλλία– 4 και το απόγευμα μόλις και μετά βίας +4. Αυτή η ευπρόσδεκτη αλλαγή επέτρεψε στους κατοίκους των Παρισίων και των προαστίων του να επισκεφθούν και να προμηθευτούν, χωρίς να τουρτουρίζουν λόγω ψύχους, τα αναγκαία είδη για το σαββατιάτικο δείπνο, να περιφέρονται ανέτως ανά τας οδούς για να χαζεύσουν τις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων και τέλος να μεταβαίνουν στις διάφορες συνοικίες της πρωτεύουσας στις οποίες οργανώνονται επ΄ευκαιρία των εορτών μικρές εμποροπανηγύρεις που διαρκούν από τις 22-23 Δεκεμβρίου μέχρι τις πρώτες ημέρες Ιανουαρίου. Αρκεί να μην είναι ελαφρύ το πορτοφόλι. Ο πληθωρισμός 0,3% μηνιαίως, σχεδόν 7% ετησίως και των εδωδίμων σε δυο αριθμούς διευκρίνισε ο υπουργός των οικονομικών, η όλο και πιο μεγάλη ακρίβεια δεν διευκόλυναν και τόσο την αγορά των επιθυμούμενων αγαθών για την οικογένεια των αποκαλούμενων «καλούδια»..
Στη αριστερή όχθη του Σηκουάνα, λαμβάνουν χώρα δυο γνωστές εμποροπανnγύρεις: του Σαίν-Ζερμαίν ντε Πρέ και του Μονπαρνάς. Πολλοί κάτοικοι των νοτίων όμορων προαστίων του Παρισιού εκτός των πρωτευουσιάνων δεν χάνουν την ευκαιρία να δουν, να θαυμάσουν και να αγοράσουν τα εκτιθέμενα είδη από διάφορες επαρχίες της χώρας και το εξωτερικό τοποθετημένα με γούστο σε υπαίθρια στέγαστρα. Κατά γενικό κανόνα οι επισκέπτες προτιμούν τα κιόσκα που εκθέτουν εδώδιμα προϊόντα των γαλλικών επαρχιών: βασιλόπιτα, παντεσπάνι, ομελέτα της στιγμής, σαμπάνια γνωστών οίκων και τα εκθέματα άλλων χωρών: ρώσσικα πιροσκί, ουγγαρέζικο σαλάμι αέρος, ελιές της Τυνησίας, διάφορα γλυκίσματα των σκανδιναβικών χωρών, ως επίσης και άνετα ανθεκτικά ενδύματα ειδικά για το σκι.
Τα θαλασσινά προϊόντα λόγω μακροχρονίου παραδόσεως κυριαρχούν στο τραπέζι του χριστουγεννιάτικου δείπνου. Η βρώσις τους, η κατανάλωση όμως παρουσιάζει πλήθος προβλημάτων. Το κυριότερο: ποιος θα ανοίξει τα φρεσκότατα (και ακριβά) στρείδια που εάν οι καλεσμένοι υπερβαίνουν τα 5 με 7 άτομα τότε πρόκειται για πραγματική αγγαρεία. Και εάν μεν οι επιφορτισμένοι με το άνοιγμα είναι πολλοί τότε έχει καλώς, εάν όχι μόνο ένας ή δυο τότε αρχίζει η γκρίνια και η καλοπροαίρετη ειρωνεία. Οι αδημονούντες να γευθούν τα όστρακα, κρατώντας ήδη στο χέρι το ποτήρι με την σαμπάνια ή με το λευκό εύγε στο κρασί της Αλσατίας, αρχίζουν φιλικώ τω τρόπω τις παρατηρήσεις, οι πιο ευγενείς περιορίζονται στο να ενθαρρύνουν με καλοσυνάτες προτροπές τους υπεύθυνους του ανοίγματος του οστρακοειδούς θαλάσσιου ορεκτικού. Το άνοιγμα του τελευταίου στρειδιού με χωρίς μικροτραυτισμούς των δακτύλων χαιρετίζεται με χειροκροτήματα των συνδαιτυμόνων και αμέσως μετά αρχίζει το ρούφηγμα, με παραγωγή στοματικών ήχων ευχαριστήσεως, της θαλάσσιας λιχουδιάς ποτισμένης με σταγόνες χυμού λεμονιού.
Πιο εύκολη είναι η κατανάλωση μυδιών βρασμένα με ατμό ούτως ώστε να ανοίγουν αυτόματα και να ευφραίνουν τον ουρανίσκο. Όσον αφορά τους αχινούς δεδομένου ότι είναι δυσεύρετοι ακόμη και στην περίοδο των εορτών και αρκετά ακριβείς, συνεπώς τους βλέπουμε σπανίως να «στολίζουν» το εορταστικό τραπέζι προς μεγάλη λύπη των πιστών φίλων όλων των θαλασσινών προϊόντων, παρηγορούνται όμως με την καταβρόχθιση μικρών γκρίζων γαρίδων που η τιμή τους είναι προσιτή σε κάθε βαλάντιο.
Οι πολιτικές συζητήσεις δεν έχουν αυτές τις στιγμές την εύνοια των συμμετασχόντων στο λουκούλλειο δείπνο και παρόλη τη γευστικότητα των θαλασσινών, σειρά παίρνει μια άλλη λιχουδιά, το πασίγνωστο εδώ φουαγκρά (ένα παρασκεύασμα από λιπαρό μοσχαρίσιο συκώτι πασπαλισμένο με πιπέρι). Ακολουθεί το αρνίσιο ή κατσικίσιο μπουτάκι στο φούρνο, τα διάφορα γαλλικά τυριά και ήδη αναμένοντας το επιδόρπιο, απευθύνουν ρυθμικά στην οικοδέσποινα τις λέξεις (les dou-σeurs,-les dou-ceurs), ελληνιστί τα γλυκίσματα— τα γλυκίσματα για να τελειώσουν με ένα ελαφρύ καφέ φίλτρου αναμεμιγμένο με τρείς-τέσσερις σταγόνες ενός δυνατού χωνευτικού καλβά (ρακί από μήλο). Και του χρόνου…
