Μία καινούρια έκδοση και δύο επανακυκλοφορίες παλιότερων έργων του έχει την τύχη να απολαμβάνει τους τελευταίους μήνες ο συμπολίτης μας συγγραφέας Διαμαντής Αξιώτης. Τον περσινό Μάιο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Κίχλη» η συλλογή διηγημάτων του «Με χίλιους τρόμους γενναίος» που έτυχε θερμής υποδοχής. Ήταν η συγκέντρωση σε ένα τόμο, σειράς διηγημάτων του που είχαν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Ακολούθησε η επανέκδοση –αυτή τη φορά από τις εκδόσεις «Επίκεντρο» της Θεσσαλονίκης- του προ εικοσιπενταετίας πρωτοεκδοθέντος «Μισού των Κενταύρων» του και οσονούπω πρόκειται να δούμε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και τις «Πλωτές γυναίκες» του αυτή τη φορά από την «ΚΑΠΑ εκδοτική». Η πρώτη έκδοση είχε γίνει το 2002 από τον «Κέδρο» και είναι πλέον εξαντλημένη.
Πρόσφατα ο Διαμαντής Αξιώτης παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα μακροσκελή συνέντευξη στο ηλεκτρονικό περιοδικό diastixo.gr όπου στην ερώτηση: «Σε όλα τα βιβλία σας αναφέρεστε στον γενέθλιο τόπο. Κατά πόσο αυτός καθορίζει το έργο ενός δημιουργού;» απάντησε για την Καβάλα:
“Απόλυτα. Σ’ αυτό τον στενά και περιορισμένα δεδομένο γεωγραφικό χώρο γεννιούνται οι ήρωές μου, που με κατοικούν και τους κατοικώ. Τα αλλεπάλληλα πολύχρωμα στρώματα των επιχωματώσεων που έχουν επικαθίσει επάνω στο σώμα της πόλης, καθορίζουν τα γραπτά μου. Οι ιστορικές γνώσεις γι’ αυτόν και ο διαφορετικός, κάθε φορά, αντικατοπτρισμός που τον πλησιάζω, μέχρι να τον καταστήσω ελκυστικό. Οι ανθρώπινες ζωές που συνδέθηκαν μαζί μου για να υποστηρίξουν, μέσα από τα βιώματα και τις αφηγήσεις τους, αυτήν κυρίως τη ζωή. Ο διαρκής νόστος που σε κάθε απόπειρα επιστροφής τους με παραπλανά και με μεταφέρει σε άλλα πεδία αντοχής, περισσότερο σημαντικά. Είναι ακόμη ο άλλος τρόπος φωτισμού που φωτίζει την πόλη σε διαφορετικές στιγμές της ζωής τους, ώστε να τον καταστήσουν τον χώρο αυτό αλλιώτικο, και ανάλογα με τις διαθέσεις τους αγαπητό, μισητό και πάντα φανταστικό. Αυτός ο ιδιαίτερος για μένα χώρος είναι όλα αυτά μαζί και το καθένα χωριστά, που με αναγκάζει να ξεπερνάω –εύκολα ή δύσκολα, δεν έχει να κάνει– τις όποιες γνώσεις ή νέα ευρήματα που ανασύρονται κάθε τόσο και που τον αφορούν. Μνήμες και προσωπικά βιώματα, ούτως ώστε να μπορώ να μιλήσω και να συνομιλήσω μαζί του για γέννηση, έρωτα και θάνατο”.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΧΑΡΠΑΝΤΙΔΗ
Πολύ καλές κριτικές και με κάθε αφορμή δέχεται το ολοκαίνουριο βιβλίο του Κοσμά Χαρπαντίδη «Το άκυρο αύριο». Πέραν αυτών που δημοσιεύτηκαν από έγκυρους κριτικούς σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες («Καθημερινή», «Βήμα»), συχνά πυκνά είναι και τα σχετικά σχόλια από ανθρώπους του χώρου στα κοινωνικά δίκτυα. Προσφάτως ο Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος Γιάννης Κοτσιφός έγραψε στο λογαριασμό του στο facebook: «Σαν να βαδίζεις μέσα στο σκοτάδι με ακρίβεια, έχοντας συνείδηση του σκοταδιού, κι επιπλέον να περιγράφεις την ακολουθία των βημάτων σου και να εξηγείς γιατί κατέληξες σε αυτήν, ομολογώντας τα ανυπέρβλητα εμπόδια που σε εξανάγκασαν σε κάποιες επιλογές σου, και όλο αυτό να μην έχει οτιδήποτε μηχανιστικό, να είναι μια συναρπαστική αφήγηση. Στο μυθιστόρημα «Το Άκυρο αύριο» (Εκδόσεις Πόλις) ο Κοσμάς Χαρπαντίδης περιγράφει τον πυρήνα της πολιτικής ακύρωσης που αδυνατούμε να ερμηνεύσουμε, εν μέρει επειδή ψάχνουμε με το βλέμμα στην αστική πεδιάδα μας αντί να το στρέψουμε στους αιφνιδιασμούς του βουνού. Πολιτικό μυθιστόρημα που κατακτά αυτή την ταυτότητα χωρίς θόρυβο και περιστροφές και την ανανεώνει».
Στο μεταξύ το βιβλίο πάει καλά και στις πωλήσεις. Ήδη οι πρώτες παρτίδες από τα τοπικά τουλάχιστον βιβλιοπωλεία εξαντλήθηκαν και ακολούθησαν νέες παραγγελίες.
