Συμπολίτης μας που μένει στο Παληό μας ενημέρωσε χθες για ένα σοβαρό πρόβλημα στο αποχετευτικό δίκτυο της περιοχής στέλνοντάς μας και σχετικές φωτογραφίες που αποτυπώνουν πολύ γλαφυρά το πρόβλημα αυτό.
Πριν ένα και πλέον μήνα έγκλειστος στο σπίτι του όπως όλοι μας, καθώς βγήκε για έναν περίπατο στην παραλία του όμορφου προαστίου της Καβάλας και συγκεκριμένα κάτω από την εκκλησία, διαπίστωσε ότι η θάλασσα και οι νοτιάδες είχαν αποκαλύψει ένα μεγάλο τμήμα του αποχετευτικού δικτύου, αγωγός του οποίου έχει οξειδωθεί και διαβρωθεί επικίνδυνα ενώ συγχρόνως βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα με πολύ πιθανό ενδεχόμενο σύντομα να καταρρεύσει και να σπάσει.
Τηλεφώνησε άμεσα στην ΔΕΥΑΚ για να ενημερώσει τους αρμόδιους για το πρόβλημα ενώ συγχρόνως τους έστειλε και σχετική ηλεκτρονική επιστολή που συνόδευσε με πολύ χαρακτηριστικές φωτογραφίες που «τράβηξε» ο ίδιος.
Πράγματι μετά από δύο – τρεις μέρες πήγε άνθρωπος της ΔΕΥΑΚ για να δει και να διαπιστώσει το πρόβλημα αλλά έκτοτε καμία απολύτως ενέργεια δεν έγινε από την εταιρία ενώ την ίδια στιγμή το πρόβλημα επιδεινώνεται.
Η θάλασσα και ο κυματισμός της, όπως μας ενημερώνει ο συμπολίτης μας, όχι μόνον φτάνει μέχρι το επίμαχο σημείο αλλά λιμνάζουν κιόλας «…αφήνοντας τον αγωγό εντελώς απροστάτευτο και εκτεθειμένο μόνιμα πλέον στο θαλασσινό νερό και την διάβρωση. Είναι θέμα χρόνου πριν γίνει διάτρηση με μια μεγάλη διαρροή που θα μολύνει τα νερά του Παληού και του κόλπου της Καβάλας. Αν κανείς νομίζει ότι η επισκευή ίσως κοστίζει πολύ, είμαι σίγουρος…» μας γράφει ο συμπολίτης μας «…ότι μια περιβαλλοντική καταστροφή θα κοστίσει πολλαπλάσια…»
Και συνεχίζει: «… Η εμπειρία μου από τις θαλάσσιες κατασκευές/πλοία, δείχνει ότι η έκθεση μετάλλου σε θαλάσσιο περιβάλλον χωρίς προστασία (coating), οδηγεί σε ταχεία διάβρωση και ένα μεγάλο μέρος του τοιχώματος του σωλήνα έχει ήδη διαβρωθεί και χαθεί. Αυτό μαζί με τις φθορές από τις καμπτικές και κρουστικές τάσεις από τα κύματα και το μπετόν που έσπασε και έχει πέσει πάνω στους σωλήνες θα οδηγήσουν σύντομα σε διαρροή. Μια καταστροφή που δεν θα αργήσει να γίνει…»